مدیر نشر نیماژ در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، ابتدا درباره کتابهای صوتی گفت: «معتقدم کتاب صوتی یک امکان است برای مخاطبانی که امکان استفاده از کتابهای کاغذی و دیجیتال را ندارند و در مسیر رفت و آمد هستند و یا وقتی برای مطالعه ندارند. این امکان هنوز در ایران جا نیافتاده و مدت زمانی طول خواهد کشید تا فرهنگ استفاده از آن بین کتابخوانها جا بیافتد.»
او در ادامه گفت: «از طرفی با توجه به جریان نشر کتاب در دنیا و با وجود حرکت سمت کتابهای صوتی، همچنان نسخه‌های چاپی کتب مختلف حرف اول را می‌زند و آنچنان با کم‌توجهی علاقمندان به کتاب روبه‌رو نشده که ناشران بخواهند به دنبال تولید کتابهای صوتی بروند. در ایران هم با توجه به پیشرفت روز به روز و دیجیتال شدن همه‌چیز، ناشران شروع به تولید کتابهای صوتی از مجموعه کارهای خود کرده‌اند. ما در انتشارات نیماژ نیز بنا را بر این گذاشته‌ایم که از امسال تولید کتب صوتی را آغاز کنیم.»
اسدی ایستادگی مقابل پدیدههای جدید را اشتباه دانست و گفت: «به عنوان یک ناشر نمی‌توانم با کتابهای صوتی و یا دیجیتال مشکلی داشته باشم و نمی‌توان با پدیدههای جدید مقابله کرد. فکر می‌کنم ناشران باید مجوز تولید کتب صوتی را بگیرند، در غیر این صورت آدم‌‌های دیگر این کار را خواهند کرد و کتاب‌ها را مورد استفاده قرار خواهند داد. انتشار کتابهای صوتی در کنار مجموعه کتابهای چاپی می‌تواند برای ناشران یک امکان باشد که تولیدهای هرساله‌شان را در اختیار مخاطب قرار بدهند. در مجموع ایستادگی مقابل این پدیده غلط است. همچنین همکاری با شرکت‌های معتبری که در زمینه تولید کتاب صوتی و فروش آن فعالیت دارند می‌تواند مفید باشد چون این شرکت‌ها قراردادهای منظمی دارند و در تمام زمینه‌ها حرفه‌ای رفتار می‌کنند.»
این ناشر درمورد برخورد شفاهی و شنیداری مخاطب با کتاب هم گفت: «به شخصه با هر شکلی از دسترسی مخاطب به کتاب موافقم و فرقی نمی‌کند که کتاب با چه شکل و فرمتی به دست طرفداران آن می‌رسد چون آن هم نوعی خوانش از کتاب است. در کنار این موضوع ممکن است عده‌آی معتقد باشند که کتاب صوتی سواد کتبی شنونده را کم می‌کند ولی این دغدغه تمام مخاطبان نیست و برای‌شان قصه و داستان مهم است؛ کسانی که به خود زبان اهمیت می‌دهند باید سراغ کتابهای چاپی بروند.»
علیرضا اسدی درمورد ایده برپایی نمایشگاه آنلاین هم گفت: «نمایشگاه مجازی یک موضوع نشدنی است و پیشنهاد یک مدیر بوده بدون فکر به عواقب و پیش‌زمینه برپایی آن؛ چرا که نمایشگاه کتاب تهران با هر جای دیگری فرق دارد. نمایشگاه کتاب تهران یک فروشگاه بزرگ است. شاید اگر این رویداد مجازی برگزار شود، ناشران بزرگ از آن بهره ببرند اما نشرهای کوچک‌تر که ویترینی ندارند و نمایشگاه تنها شانس آن‌هاست، نمی‌تواند نفعی از این اتفاق ببرند. از طرفی هیجان نمایشگاه و حس و حال حضور و قرار گرفتن میان کتاب‌ها و برخورد با محصولات فرهنگی مهم‌ترین دلیل فروش و استقبال از نمایشگاه کتاب در اردیبهشت هر سال بوده است. هرچند چیزی مهم‌تر از سلامتی مردم نیست و اولویت اول رعایت نکاتی است که خطر جانی مردم را کم‌تر می‌کند.»
او با اشاره به لطمه‌ای که صنعت نشر متحمل شده و وعده وزیر ارشاد صحبت‌هایش را تمام کرد: «برگزار نشدن این رویداد به صنعت نشر ضربه‌ای جدی وارد می‌کند. این صنعت به لحاظ اقتصادی جایگاهی نداشته اما همین اندک موقعیت هم با این شرایط با ورشکستگی مواجه خواهد شد. ناشرانی که از پاییز سال گذشته با تولید انبوه خود را آماده جشنواره می‌کرده‌اند و هزینه‌های زیادی داشته‌اند، متضرر و ورشکست می‌شوند. از طرفی مسئولان صحبت‌هایی کرده‌اند و وزیر ارشاد هم در توییتر اعلام کردند که منتظر خبرهای خوش باشید و ما هم همچنان منتظریم.»