متخصص حوزه جامعه شناسی و ارتباطات:
شبکه‌های اجتماعی مسیر تاخت و تاز افراد بی‌سر و پا شده است/ کودکان و نوجوانان اسیر بازیگردانان در فضای مجازی/ آموزش و پرورش سنتی انتقاد را پرخاشگری می داند
محمدعلی الستی با بیان اینکه دانش‌آموز در فضای مجازی بی‌دفاع رها شده است، تاکید کرد: برای آگاهی دانش آموزان، باید در مدارس، قدرت انتقاد و ظرفیت کارگروهی افزایش پیدا کند.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ محمدعلی الستی، جامعه‌شناس ارتباطات و استاد دانشگاه درباره فعالیت کودکان و نوجوانان در فضای مجازی گفت: شبکه‌های اجتماعی مسیر تاخت و تاز افراد بی‌سر و پا شده است.
او افزود: از سوی دیگر کودکان و نوجوانان ما بدون مکانیزم دفاعی که همان قدرت تحلیل و شناخت انتقادی در مقابل آنها است، رها شده‌اند.
الستی تاکید کرد: امروزه در فضای آموزشی کشور شاهد بلاتکلیفی هستیم این در حالی است که افراد دلسوز در کشور ما کم نیستند اما فعالیت این افراد با موازی کاری مواجه شده است.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: باید تعالیم اخلاقی مبتنی‌بر قدرت تشخیص، شناخت و تحلیل در کودکان و نوجوانان آموزش داده شود. در حالی که وزارت آموزش و پرورش، وزارت فرهنگ و ارشاد و ... در راستای ترویج مباحث اخلاقی و فرهنگی، حافظه را برای الگوسازی کودک و نوجوان تحت تاثیر قرار می‌دهند و بر شخصیت حافظه‌ای تاکید دارند.
به گفته او باید برنامهریزی فرهنگی و نظامند آموزشی مبتنی بر شرایط روز باشد یعنی بتوان در کودکان و نوجوانان قدرت شناخت وضعیت موجود و تشخیص سره از ناسره را ایجاد کرد تا قدرت تحلیل مسائل را داشته باشند.
این جامعه‌شناس تصریح کرد: شاید با سانسور کردن و ایجاد سدهای فراوان بتوان کودکان یا نوجوانان را از خطرات دور نگاه داشت اما خطر حذف نمی‌شود و از بین نمی‌رود. در این شیوه، کودک یا نوجوانی که قدرت تشخیص خطر را ندارد از تهدیدها، دور نگه داشته می‌شوند اما با اولین نفوذ و مواجهه با خطر، تسلیم شده و از پا در می‌آید.
به گفته او برای حفاظت اصولی از فرزندان‌مان، باید مکانیزم دفاع و مصونیت فعال را در آنها ایجاد و تقویت کرد و قدرت شناخت انتقادی و تشخیص را ارتقا داد.
الستی تاکید کرد: ضرورتا در نظام آموزش‌وپرورش کشور، آموزش شناخت انتقادی شامل ایجاد توامان مهارت و قدرت انتقاد و افزایش ظرفیت انتقادپذیری، در کنار ایجاد و ارتقاء فرهنگ و عادات کارگروهی در بین کودکان است این در حالی است که آموزش‌و پرورش سنتی ما هر گونه انتقاد از سوی دانش آموزان را به بی‌ادبی و پرخاشگری تعبیر کند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: طراحی ارزیابی‌های انفرادی کودکان و نوجوانان و ایجاد عطش موفقیت‌های فردی در آنها، هر گونه تجمع فعال و همکاری آنها را ضد ارزش تلقی می‌کند. به عنوان مثال در سیستم آموزشی سنتی، نمونه‌ای برای حل مسائل به صورت گروهی و همراه با مشورت دانش‌آموزان پیش‌بینی نشده و هر گونه کوشش گروهی برای یافتن پاسخ‌ها، «تقلب» و ضد ارزش، محسوب می‌شود.
او افزود: بچه‌های ما در کارهای گروهی ضعیف هستند و قدرت و ظرفیت انتقاد در افراد وجود ندارد. به این ترتیب قدرت شناخت افراد ضعیف است از این رو نوجوانان ما منفعل و بدون اراده انسانی، اسیر بازیگردانان شبکه‌های اجتماعی شده‌اند.
الستی در پایان بیان کرد: با این تفاسیر باید روش‌ها و برنامه‌ریزی‌های آموزشی، متناسب با نیازهای روز این نسل تغییر کند.
نظر شما