امیر سمواتی تهیه‌کننده سینما در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: ماجرای دستمزد عوامل پشت صحنه و بازیگران سینما همیشه یکی از مشکلات اساسی سینمای ایران در حوزه تولید بوده که هیچ‌وقت این مشکل حل نشده و همچنان بدون هیچ ملاک و معیار مشخصی دستمزدها در هر پروژه با توافق بین تهیه‌کننده و عوامل تعیین می‌شود.
سمواتی تصریح کرد: از بین بردن این وضعیت و فراهم کردن یک شرایط مناسب در تعیین میزان دستمزد عوامل تولید فیلم از وظایف خانه سینما و اصناف است اما متأسفانه آنها به این موضوع هیچ اهمیتی نمی‌دهند و هیچ تلاشی در راستای ایجاد یک وضعیت ایده‌آل برای تعیین دستمزدها ندارند.
این تهیه‌کننده در ادامه اظهاراتش گفت: ما در عصر تکنولوژی هستیم، فضای مجازی انجام اکثر کارهایی که مجبور بودیم برای انجامشان از خانه خارج شویم را برایمان آسان کرده، چرا خانه سینما با راه‌اندازی یک پایگاه اطلاعاتی از اعضای خود و سوابقشان آنها را درجه‌بندی و در رده‌های مختلف قرار نمی‌دهد تا وضعیت تعیین دستمزدها برای همه روشن شود و ما شاهد اینقدر بلاتکلیفی و بلبشو در حوزه دستمزدها نباشیم./2
این تهیه‌کننده در ادامه گفت: امروز تعیین دستمزدها فقط با روابط فامیلی و دوستانه و توافقات صورت می‌گیرد و معمولاً کسانی سر کار هستند که این روابط را داشته باشند. در چنین شرایطی در حق کسانی که هیچ رابطه‌ای ندارند اجحاف می‌شود. من نمی‌دانم اعضای هیأت مدیره خانه سینما در جلساتشان چه می‌کنند و برای چه کارهایی تصمیم می‌گیرند که هنوز مسائل ابتدایی سینمای ایران از جمله همین مسأله بلاتکلیف مانده است. فیلمنامه‌هایی که نوشته می‌شوند معمولاً بدون هیچ ارزیابی دقیق خریداری می‌شوند و اختلاف قیمت‌ها به قدری عجیب است که همه چیز بیشتر به بازار سیاه شباهت دارد چرا که ما در سینمایمان کمیته مقایسه، نظارت و ارزیابی نداریم.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «دربند» تأکید کرد: فقط اصناف خانه سینما هستند که باید به این مسأله ورود کنند و این بلبشو در میزان تعیین دستمزدها را از بین ببرند. مشکلاتی که در سینمای ایران وجود دارد در هیچ شغلی دیده نمی‌شود. همه مشاغل در صنوف مختلف دستمزدها و میزان قیمت محصولاتشان مشخص است و اهالی سینما نیز حق دارند که از این بلاتکلیفی نجات پیدا کرده و در کنار تعیین دستمزدها به منصفانه‌ترین شکل ممکن از امنیت شغلی و بیمه برخوردار شوند. خانه سینما طی سال‌های اخیر فقط در مسائل مهمی چون تأمین امنیت شغلی وعده داده و ادعا کرده اما در عمل هیچ اتفاقی برای اهالی سینما رخ نداده است.
سمواتی تصریح کرد: اگر این ساماندهی در بین اعضای صنوف وجود داشته باشد و اطلاعات اعضا ثبت شده و صنوف مسئولیت‌پذیر باشند؛ وضعیت برای تهیه‌کننده‌ها نیز بهتر می‌شود. تصور کنید اگر یک صدابردار کارش را به درستی انجام ندهد و به تعهداتش عمل نکند، تهیه‌کننده برای احقاق حقش و پیگیری مطالباتش در جهت انجام کاری که صدابردار به آن متعهد شده هیچ کاری نمی‌تواند انجام دهد و اصناف نیز مسئولیت هیچ کاری را بر عهده نمی‌گیرند؛ پس خانه سینما چه وظیفه‌ای دارد و در جلسات هیأت مدیره‌اش که مدام در خبرها می‌خوانیم چه موضوعاتی مطرح می‌شود؟
او در پایان گفت: پایگاه اطلاعاتی که به آن تأکید دارم می‌تواند با امتیازدهی از سوی تهیه‌کننده‌هایی که با افراد کار کرده‌اند، امتیازدهی از سوی اعضای صنوف و... میزان درجه‌بندی افراد را مشخص کند اما متأسفانه هیچ‌وقت چنین اتفاقی در سینمای ما رخ نمی‌دهد چرا که این اتفاق به ضرر عده‌ای است که بیکار و اتفاقاً جزو مدیران هستند. متأسفانه امروز در خانه سینما افراد بیکار برای کسانی که سر کار هستند تصمیم می‌گیرند و چون هیچ درکی از وضعیت امروز فیلمسازی ندارند شاهد تصمیم‌گیری درستی نیستیم. باید تصمیم‌گیرندگان و مدیران خانه سینما کسانی باشند که خودشان مشغول کار هستند، نه کسانی که مدت‌هاست سر صحنه فیلمبرداری نرفته‌اند و درکی از شرایط فعلی ندارند.