به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ اگرچه تاریخچه‌ی تایرهای لاستیکی به اواخر قرن نوزدهم بازمی‌گردد اما ایده‌ی تولید تایرهایی که بتوانند در صورت خالی بودن باد نیز به راه خود ادامه دهند به دهه‌ی 30 میلادی بازمی‌گردد. اولین نمونه‌ی لاستیک‌های ران فلت توسط میشلین برای کاربری نظامی طراحی شد و از فوم داخلی نیمه ضدگلوله‌ای برخوردار بود که می‌توانست وزن وسیله نقلیه را تحمل کند. هرچند این تایرها گران‌بها بود و در حقیقت توجه خیلی زیادی را به خود جلب نکرد.
در دهه‌ی 50 میلادی شرکت آمریکایی گودیر لاستیکی برای کرایسلر تولید کرد که از آستر داخلی مخصوصی برخوردار بود که می‌توانست وزن خودرو را تحمل کند اما بازهم نمونه‌ای گران‌بها به شمار می‌رفت.
در دهه‌ی 70 میلادی دانلوپ سیستم Denovo خود را تولید کرد که لاستیکی متکی‌به‌خود بود که بدون باد می‌توانست حرکت کند. این سیستم روی یک مدل فیات تست شد به گونه‌ای که خودروی موردنظر از مقر دانلوپ در اسکاتلند تا تورین ایتالیا را با لاستیک‌های بدون باد طی کرد. تقاضای محدودی برای لاستیک‌های Denovo وجود داشت. این لاستیک‌ها به عنوان آپشن در روور P6 و به‌صورت استاندارد در آستین مترو عرضه می‌شدند. هرچند این تکنولوژی پایه و اساس لاستیک‌های ران فلت امروزی به شمار می‌رود.
نحوه‌ی کار لاستیک‌های ران فلت
سه نوع لاستیک ران فلت وجود دارد: لاستیک متکی‌به‌خود، لاستیک خود ترمیم، لاستیک با تیکه گاه کمکی. اینجا تفاوت بین این لاستیک‌ها را شرح داده‌ایم:
لاستیک متکی‌به‌خود
معمول‌ترین لاستیک‌های ران فلت از این نوع هستند. این لاستیک‌ها دیواره‌های جانبی سخت‌تر از حد معمول داشته و تکیه‌گاهی داخلی نیز وجود دارد بنابراین سطح لاستیک بیش از آنکه روی رینگ بنشیند روی این بخش قرار می‌گیرد بنابراین از ایجاد خسارت جلوگیری می‌شود. از عوارض خودروهای مجهز به این لاستیک‌ها می‌توان به احساس سواری سفت‌تر خودرو اشاره کرد. همچنین خودرویی که از لاستیک ران فلت استفاده می‌کند نمی‌تواند به راحتی خودروی مجهز به لاستیک‌های معمولی از دست‌اندازها عبور کند.
لاستیک خود ترمیم
این نوع لاستیک‌ها دارای آستر داخلی هستند که در صورت ایجاد سوراخی کوچک در لاستیک فوراً واکنش نشان می‌دهند. طرز کار این سیستم مشابه اسپری‌های ضدپنچری است. لاستیک‌های خود ترمیم خیلی معمول نیستند و تنها در سایزهای محدودی تولید می‌شوند.
لاستیک با تکیه‌گاه کمکی
این نوع لاستیک‌ها را می‌توان در وسایل نقلیه‌ی نظامی مشاهده کرد. این لاستیک‌ها از کولار برای تقویت برخوردار هستند. کولار می‌تواند در برابر پنچری و حتی گلوله مقاومت نموده و بخش تقویتی داخلی نیز می‌تواند وزن خودرو را تحمل نماید. این لاستیک‌ها بسیار سنگین بوده بنابراین اثری منفی روی هندلینگ و مصرف سوخت دارند. به همین دلیل است که تنها خودروهای سنگین از این نوع لاستیک‌ها استفاده می‌کنند.
لاستیک‌های ران فلت مدرن
لاستیک‌های ران فلت فعلی به عنوان جایگزین لاستیک‌های زاپاس طراحی شده‌اند و همانند لاستیک‌های زاپاس کوچک محدودیت‌های رانندگی دارند. این نوع لاستیک‌ها با سیستم پایش فشار باد لاستیک هماهنگی دارد بنابراین اگر لاستیک کم‌باد یا پنچر شود شما هشداری دریافت خواهید کرد. شما همچنین باید قادر باشید رفتار رانندگی متفاوت‌تری را بکار ببندید.
اگر لاستیک پنچر شد باید سرعت خود را به حداکثر 80 کیلومتر در ساعت محدود کنید و البته محدوده‌ی حرکتی نیز تا حد امکان باید کم باشد.
لاستیک‌های ران فلت عموماً گران‌تر از انواع معمولی هستند و اگر تصمیم دارید که لاستیک ران فلت آسیب دیده را با لاستیکی معمولی تعویض کنید باید همه‌ی لاستیک‌های دیگر را عوض نمایید.
شرکت‌هایی که این نوع لاستیک‌ها را عرضه می‌کنند محدودند زیرا ران فلت ها گران بوده و مزیت خیلی زیادی نسبت به کیت‌های تعمیر ندارند. ب ام و یک حامی اصلی برای لاستیک‌های ران فلت است که بسیاری از مدل‌های خود را با این نوع لاستیک‌ها ارائه می‌کند.
شما می‌توانید این نوع لاستیک‌ها را در مدل‌های اسپورت بنز نیز مشاهده کنید. اگرچه هیچ منعی برای استفاده از این نوع لاستیک‌ها وجود ندارد اما توصیه‌ی ما این است که کماکان از همان لاستیک‌های معمولی استفاده کنید.