به گزارش گروه روی خط رسانه‌های خبرگزاری برنا؛ امروز، روز ملی خلیج فارس است و به لحاظ تاریخی، روزی است که سربازان سلحشور ایرانی در عهد شاه عباس یکم، استعمارگران پرتغالی را از آب‌های نیلگون و زیبای جنوب ایران بیرون ریختند و هرمز را به مام میهن بازگرداندند. در تاریخ چند هزار ساله خاورمیانه، خلیج فارس را با همین نام خوانده‌اند.
دلیل این نام‌گذاری، اولاً قرار گرفتن دو سوی این خلیج در خاک سرزمینی ایران، ثانیاً تکاپوی چند هزارساله دریانوردان ایرانی در آن و ثالثاً، حاکمیت فرمانروایان ایران‌زمین بر وجب به وجب آب‌های خلیج همیشه فارس است. گزارش‌های تاریخی نشان می‌دهد که دریای پارس یا خلیج فارس، همواره محل اعتنا و مکان تجارت اقوام گوناگونی بوده‌است که زیر پرچم ایران به کار داد و ستد می‌پرداخته‌اند. دریانوردی ایرانیان در خلیج فارس، از زمان تأسیس نخستین سلسله ایرانی، یعنی ماد‌ها آغاز شد.
در دوره هخامنشی و به ویژه در عصر داریوش یکم، ایرانیان نیروی دریایی بسیار قدرتمندی در خلیج فارس پدید آوردند؛ نیرویی که با دور زدن خلیج عدن، خود را به دریای سرخ می‌رساند و راه ارتباطی مستملکات ایرانیان در مصر، با سرزمین مادری بود. در قرن‌های بعد نیز، سیطره ایرانیان بر خلیج فارس حفظ شد.
حتی حاکمیت خلفای اموی و عباسی نیز، تأثیری بر نام این خلیج نگذاشت. امرای ایرانی دوره اسلامی، مانند عضدالدوله دیلمی، با افتخار از این منطقه دریایی با عنوان خلیج فارس یا دریای فارس نام می‌بردند و از حاکمیت ایران بر دو سوی این خلیج زرخیز، سخن می‌گفتند.
بعد‌ها و در دوره صفویه و افشاریه، بر اعتلای دریایی ایران در خلیج فارس افزوده شد؛ اما ضعف قاجاریه و در پی آن، وابستگی پهلوی، زمینه بروز ادعا‌هایی دروغ و گزافی را فراهم آورد که مورخان همواره به آن‌ها، با نگاه تمسخر و طنز می‌نگرند. نه تنها در منظر هر ایرانی که در نگاه هر جغرافی‌دان و مورخ آگاهی، خلیج فارس، خلیج فارس بوده و خواهد ماند.
منبع: خراسان