«غلامرضا ظریفیان»، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، درباره نقش اقلیت در مجلس یازدهم و ظرفیت آن برای تاثیرگذاری بر روند مجلس به خبرنگار خبرگزاری برنا گفت: معمولا اقلیت از انگیزه بیشتری برخوردار است هم برای تاثیرگذاری و هم برای ابراز وجود، این انگیزه در همه مجالس چه در دنیا و چه در ایران وجود دارد. حتی قبل از انقلاب هم شاهد بودیم که در مجالس مختلف به خصوص در بازه زمانی ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۲ وقتی هر وقت اقلیت منسجمی بوده، توانسته حرف‌های بلندی بزند و ایده‌های خوبی را مطرح کند یا در برابر برخی از قواعد و قوانین غیرمتعارف، توانسته قد علم کند و حداقل آگاهی‌بخشی کند.
ظریفیان افزود: تجربه عینی نشان می‌دهد اگر به اقلیتی که پیوسته یک جریان سیاسی است فکر و ایده داده شود، و پشتوانه فکری حمایت‌کننده برنامه‌های این اقلیت شود طبیعی است غیر از آن انگیزه این کمک فکری هم می‌تواند، مزید بر علت شود تا این اقلیت پررنگ‌تر، عالمانه‌تر ورود پیدا کند. در جامعه ما چنین است که اگر یک نفر نگاه عالمانه‌تر و تخصصی‌تر داشته باشد، آن نگاه خریدار دارد. بستگی دارد که اقلیت اولا خودش چقدر انگیزه داشته باشد و دوما چقدر این پشتوانه فکری، بتواند کمک کند که نقش فعال‌تر و موثرتری ایفا نماید.
این استاد دانشگاه با اشاره به مجلس دهم اظهار کرد: در مجلس فعلی متاسفانه این اتفاق نیفتاد و با اینکه تعداد اصلاح‌طلبان قابل توجه بود ولی پشتوانه جریان اصلاح‌طلبی، خیلی به کمک فراکسیون امید نرفت یا از او مطالبات روشن و مشخصی نداشت. طبیعی بود که این فراکسیون علیرغم اینکه تلاش خود را کرد و تاثیرات خود را داشت، نتوانست نقش مورد انتظار جامعه و بدنه اصلاح‌طلبی را برآورده کند.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در پاسخ به این سوال که اشخاص چقدر می‌توانند در عملکرد مجلس موثر باشند، گفت: به میزانی که جلو می‌رویم نقش اشخاص کمرنگ‌تر و نقش تشکل‌ها و کانون‌های فکری بیشتر می‌شود. البته اشخاص همچنان مهم هستند. در مجلس دهم هم دیدیم که اشخاص نتوانستند، نقش تاثیرگذاری را ایفا کنند اما طبیعی است که اشخاص سهمی هم دارند. اما با توجه به فضای مجازی و سایبری و با توجه به اینکه اطلاعات در عرصه دیگری در جریان است و در آن عرصه ایده و فکر وجود دارد، طبیعتا نقش اشخاص کمرنگ‌تر می شود.