مسعود اطیابی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ درمورد کمدیهای استانداردی که در سینما و تلویزیون ساخته می‌شوند گفت: «اصل کمدی بر این است که مردم را بخنداند. این اصل اول است و یک کمدی استاندارد باید زمانه خود را بشناسد و نیازهای مردم را درک کند و در کنار بازگو کردن حرف‌های مخاطبانش آنها را بخنداند. این دغدغه خود من برای ساخت فیلم در ژانر کمدی است.»
او در مورد الگوی ثابت به‌کار رفته در اکثر فیلمنامه‌ای کمدی که معمولا حضور شخصیتی در موقعیتی اشتباهی است و موجب غافلگیری می‌شود و البته انواع کمدی‌ها گفت: «الگوهای زیادی برای ساخت کمدی وجود دارد و مدام هم در سینما و تلویزیون تکرار شده‌اند. تکرار این الگوها مهم نیست و به روز کردن آنها مهم است. کمدی موقعیت، کمدی بر اساس شخصیت‌پردازی و رفتار، کمدی بزن و بکوب، کمدی حادثه‌ای و حتی ساخت کمدی بر اساس ژانرهای دیگر از جمله اینها هستند. کمدی مولفه‌ها و قواعد خودش را دارد و باید رعایت شود در غیر این صورت اثر موفق نخواهد بود. مونتاژ، قاب‌بندی و استفاده از رنگ‌ها از مواردی است که باید در بخش فنی رعایت شود.»
این فیلمساز ادامه داد: «کمدی قواعد خودش را دارد و برای ساخت فیلمی در این ژانر باید از ترکیب بازیگر کمدی و بازیگران جدی استفاده کرد تا حضور او در موقعیت اشتباهی دیده شود و ساده‌لوحی او در میان آدم‌های جدی به چشم بیاید. اگر تیمی از بازیگران کمدی را کنار هم بچینید موفق نخواهید شد.»
مسعود اطیابی با اشاره به کارهای پرشمار کمدی در سینمای ایران و شکست اغلب‌شان در گیشه گفت: «فکر می‌کنم کمدی ژانری است که بیش از هر ژانر دیگر در گیشه سینما شکست می‌خورد و این را از تولیدات سینمای خودمان هم می‌شود فهمید؛ در حالی که بیش از 50 درصد فیلم‌های ساخته شده در سینمای ایران کمدی است و اغلب هم شکست می‌خورند و شاید 5 کمدی موفق در سال ساخته و اکران می‌شوند.»
اطیابی معتقد است: «برای ساخت کمدی موفق باید اول از همه به فیلم‌های ناموفق این ژانر نگاهی انداخت. پیش از دقیق شدن در کمدیهای موفق باید سراغ آثاری در این ژانر رفت که شکست خورده‌اند. قضاوت همکاران سینمایی در حوزه‌هایی مانند نقد و اخبار رسانه‌های سینمایی معمولا با غرض‌ورزی است و نمی‌تواند معیار خوبی باشد و سینماگر باید نظر مردم واقعی را راجع به کارش بپرسد و برای آنان فیلم بسازد.»
مسعود اطیابی درمورد سریال‌های ماه رمضان امسال که از تلویزیون پخش می‌شوند هم گفت: «من هر سه سریال شبکه‌های تلویزیونی را می‌بینم و باید بگویم هر کدام ویژگی‌های خود را دارند و شاید یکی مخاطب کمتری داشته باشد اما هر سه سریال قابل تاملی هستند. سریال شبکه دو روال خوبی دارد و من آن را می‌پسندم و کار تیم سازنده قابل تقدیر است. سریال «زیرخاکی» ساختار منسجمی دارد و البته فیلمساز تجربه کمی در کمدی دارد ولی حضور پژمان جمشیدی، ژاله صامتی و گوهر خیراندیش کفایت می‌کند تا این سریال نظر بیننده را جلب کند. سریال «سرباز» تلاش خوبی برای روایتی تازه از یک سریال است که شاید نتوانسته مخاطبان را راضی کند اما اگر همین سریال در زمان دیگری و یا از شبکه چهار پخش می‌شد می‌توانست با اقبال مخاطبان مواجه شود. ممکن است به لحاظ جذابیت توقع دیگری از سریال داشته باشیم اما از نظر مفهومی، کار هادی مقدم‌دوست موفق است.»
او در آخر هم درمورد کار در صدا و سیما گفت: «کسانی که برای ماه رمضان سریال ساخته‌‌اند باید مورد تقدیر قرار گیرند چرا که کار در سازمان بسیار سخت است و باید چنین تجربه‌ای را داشته باشید تا متوجه معضلاتی شوید که در صدا و سیما وجود دارد. امیدوارم تلویزیون راه خودش را دوباره پیدا کند و با تغییرات مدیریتی و با کمک هنرمندان به روزهای خوبش بازگردد.»/2