علیرضا سبط‌احمدی، تهیه‌کننده تلویزیون، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: بر اساس قانون اساسی کشور ما تمام فعالیت‌ها و تولیدات سمعی و بصری باید در انحصار رادیو و تلویزیون کشور باشد. قطعاً وقتی حجت ما قانون اساسی کشور باشد باید این شرایط را بپذیریم و از مجراهای قانونی برای دسترسی به شرایط تولید و پخش استفاده کنیم.
سبط احمدی در ادامه تصریح کرد: اما اشکال اصلی ما در این حوزه مربوط به تغییر لهجه وزارت‌خانه‌ها و نهادهای فرهنگی با تغییر مدیران است. هر مدیر با تفسیر خود و سلیقه شخصی‌اش به قانون نگاه می‌کند و این باعث می‌شود که همه تولیدات ما تحت تأثیر این رفتار دچار مشکل شود. البته باید بپذیریم که قانون اساسی کشور باید با پیشرفت جامعه و تغییر رویکرد و نگاهی که در نسل امروز وجود دارد، همراه باشد و این تغییرات در بنیان آن نیز ایجاد شود اما متأسفانه در کشور ما قانون تغییر نمی‌کند و مدیران با تفاسیر و سلایق خود تصمیم می‌گیرد.
او افزود: اگر جلوی تولید اثر در شبکه نمایش خانگی گرفته شود جوانان امروز با یک موبایل به برنامه‌های روز دنیا دسترسی دارند و به آن‌ها مراجعه می‌کنند. مسئولان باید این مسائل را ببینند و با توجه به اقتضاعات زمانه خودمان تصمیم‌گیری کنند. معضلی که وجود دارد باید بنیادی حل شود و مجلس شورای اسلامی می‌تواند به این مسأله ورود کند.
این تهیه‌کننده تصریح کرد: متأسفانه در شبکه نمایش خانگی شاهد یک هرج و مرج بودیم که باعث شد هزینه تولید در سینما و تلویزیون را دوچندان کرد. متأسفانه نظارت درستی بر این رسانه وجود نداشت و می‌دیدیم سریالی که با هزینه 10 یا 15 میلیارد می‌تواند ساخته شود را با 40 تا 50 میلیارد تومان می‌سازند و هیچ دغدغه بازگشت سرمایه ندارند؛ این وضعیت هنوز هم وجود دارد و این در حالی است که اگر صاحبان این پول‌ها، پولشان را در بانک می‌گذاشتند سود بیشتری نصیبشان می‌شد.
سبط‌احمدی در ادامه اظهاراتش گفت: بحث اصلی در اختلاف بین شبکه نمایش خانگی و صداوسیما به همان پول‌های سرگردان برمی‌گردد که این مشکل را در فیلم‌های سینمایی‌مان هم می‌بینیم. صداوسیما باید به این مشکلات در شبکه نمایش خانگی نظارت داشته باشد و باید بداند که نظارت به معنی محدود کردن نیست. صداوسیما نه تنها در شبکه نمایش خانگی که در تولیدات خود نیز باید همسان و هم‌پایه آثار روز دنیا باشد اما متأسفانه در حال حاضر نمی‌تواند خوراک فرهنگی نسل امروز را تأمین کند و یکی از اصلی‌ترین دلایل نبود بودجه و مشکلات اقتصادی است که گریبان تلویزیون را هم گرفته است. وقتی بودجه کل صداوسیمای ما به اندازه یک شبکه ترکیه نیست چه انتظاری می‌توان از این رسانه داشت. ما در این جنگ نرم فرهنگی با صلاح‌های اندکی باید بجنگیم.
این تهیه‌کننده خاطرنشان کرد: در سال‌های گذشته به یاد دارم که وقتی قرار بود سه سریال برای ایام نوروز ساخته شود، معاون سیما دستور می‌داد که 6 سریال بسازند تا تنوع اثر بیشتر باشد یا در بین آثار بهترین‌ها را برای نمایش انتخاب کنند اما امروز اگر یک سریال به پخش نرسد کنداکتور شبکه خالی می‌ماند و این نشان از مشکلات متعدد مالی است که تلویزیون ما با آن دست و پنجه نرم می‌کند.
تهیه‌کننده مجموعه تلویزیونی «ایل‌دا» در ادامه گفت: تلویزیون باید بپذیرد که فضای آثار شبکه نمایش خانگی باید بازتر باشد و این فضای باز نباید در جهت افسارگسیختگی باشد. باز بودن فضا باید با قاعده‌ای همراه باشد و در چارچوب قانون شکل گیرد. من هم موافق بسته بودن فضا نیستم ولی نباید این مسأله به افسارگسیختگی منجر شود. یکی از عوامل ایجاد افسارگسیختگی به نظر من ورود پول‌های کثیف به حوزه تولید است.
او افزود: پول‌های کثیف نظام متعادلی که تهیه‌کننده‌ها، وزارت فرهنگ و سازمان صداوسیما سال‌ها در سینما و تلویزیون تعریف کرده بودند را از بین برد و در این بین حتی به لحاظ محتوایی نیز آثاری تولید کرد که در چارچوب فرهنگی ما نمی‌گنجید و اگر این وضعیت کنترل نشود ما به مشکلاتی می‌رسیم که دیگر نمی‌توان این مشکلات را به راحتی در فرهنگ و هنر کشور حل کرد. باید بودجه مناسب در اختیار مسئولان کاربلد قرار بگیرد و تولیدکنندگان نیز مجبور هستند که کیفیت آثار خود را بالا ببرند. مسئولان فرهنگی بهتر است از اعمال سلیقه‌های شخصی دست بردارند و به قانون اتکا کنند.