به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ خانه‌نشینی بیش از ۶ ماه است که در کشورمان به یک الزام برای حفظ سلامتی تبدیل شده است. شاید اوایل قرنطینگی فرزندان‌مان را با آشپزی کردن، پخت انواع و اقسام شیرینی و کیک، برنامه‌های کودک و... سرگرم می‌کردیم اما الان پس از 6 ماه، سرگرم کردن آنها درصورتی که نه از مهمانی خبری است نه مراکز تفریحی، کار دشواری به نظر می‌رسد که خانواده‌ها باید به آن توجه کنند و با مدیریت زمان از رسیدن آسیب‌های روحی و روانی به فرزندانشان جلوگیری کنند.
محمد مهر، روانشناس و مشاور خانواده، با اشاره به اهمیت مدیریت زمان کودکان در روزهای کرونایی گفت: مدیریت زمان و پُر کردن اوقات فراغت فرزندان، همیشه یک دغدغه بزرگ برای خانواده‌ها بوده است و الان هم که در شرایط خانه نشینی به سر می‌بریم و کرونا تمام اصول و قواعد زندگی‌ها را بهم ریخته، این دغدغه بیشتر شده است.
او افزود: اولین نکته که والدین باید توجه کنند این است که ساعات خواب و بیداری خود را تنظیم کنند چون تا زمانی که بهداشت خواب خانواده منظم نشود، مدیریت زمان به وجود نمی‌آید.
این روانشناس با تاکید بر مدیریت زمان خواب در خانواده‌ها تصریح کرد: پدر ساعت 12 شب می‌خوابد، مادر با فضای مجازی و...سرگرم است تا چشمانش گرم شود پس حدود ساعت 2 نیمه شب می‌خوابد، فرزند هم بستگی به خودش دارد که چه زمانی بخوابد چون در خانواده ساعت خواب مشخص نیست و بخشی از افراد بیدار و برخی خواب هستند پس می‌تواند هم ساعت 12 شب هم 2 نیمه شب بخوابد.
او افزود: درنتیجه این نامنظمی‌ها ساعت بیولوژیکی افراد بهم می‌ریزد که در پی آن تغذیه تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد و حتی استراحت و سطح انرژی افراد با یکدیگر در تضاد قرار می‌گیرد برای مثال شخصی که زودتر خوابیده صبح زودتر بیدار می‌شود و بخشی از انرژی خود را تا ظهر که بقیه اعضای خانواده بیدار شوند، از دست می‌دهد.
مهر بیان کرد: وقتی ساعات خواب و بیداری گردشی باشد و هیچ نظمی در آن وجود نداشته باشد، مادر خانواده مجبور است مدام در آشپزخانه باشد و صبحانه، ناهار، شام آماده کند چون اعضای خانواده سر یک سفره نمی‌نشینند بنابراین طبق اصول روانشناسی اولین کار، مدیریت زمان خواب در خانواده است که اگر منظم باشد بسیاری از کلافگی‌ها و بی حوصله‌گی‌ها از بین می‌رود.
این مشاور خانواده با تاکید بر ایجاد فضای خصوصی برای فرزندان گفت: کار دیگری که پدر و مادرها باید انجام دهند این است که در خانه یک محیط خصوصی برای کودک درنظر بگیرند که این محیط می‌تواند اتاق خواب کودک یا یک مکانی در گوشه‌ای از خانه باشد که کودک در آن احساس امنیت و آرامش دارد.
او افزود: خانواده‌ها باید در این فضا تفریحاتی را برای کودک ایجاد کنند که او در آن محیط پُر آرامش و امن مشغول بازی شود حتی پدر یا مادر هم می‌توانند در آنجا با فرزندشان بازی کنند و ساعاتی را با او بگذرانند تا کودک آن محیط را فضای خصوصی خود بداند چون دیده می‌شود اغلب کودکان اتاق خواب دارند اما شب‌ها می‌ترسند بخوابند یعنی آنجا مکان امنی برای آنها نیست و از آن فرار می‌کنند.
مهر تصریح کرد: بنابراین ایجاد یک فضای خصوصی برای کودکان و جا انداختن این موضوع به آنها کمک فراوانی می‌کند تا کودکان در اتاق یا آن محیط خصوصی، خودشان را سرگرم کنند و از پدر و مادر خود نخواهند آنها را سرگرم کنند.
این روانشناس با اشاره به استفاده از فضای مجازی توسط کودکان در روزهایی که خانه نشین هستند، گفت: فضای مجازی برای کودکان یک شمشیر دولبه است؛ آسیب او برای کودکان سن پایین بیشتر از محسنات آن است و کودکان بزرگتر هم اگر کنترل شده استفاده کنند، می‌تواند تا حدودی مفید باشد.
او اظهار کرد: این روزها که بچهها در خانه هستند و حتما سراغ گوشی و تبلت می‌روند، پدر ومادرها باید تایم بندی و میزان استفاده از آن را مشخص کنند یعنی به فرزند خود بگویند بعد از انجام دادن فلان کار مثلا درس خواندن، زبان تمرین کردن، نقاشی کردن و... می‌توانی یک ربع از تبلت خود استفاده کنی در واقع با این کار، کودکان هم برای انجام کارهای خود انگیزه پیدا می‌کنند و هم استفاده از فضای مجازی برای آن کنترل شده مدیریت می‌شود.
انتهای پیام: 2/5