به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، سیدمحمدرضا خردمندان درباره وضعیت فعلی سینمای کودک و نوجوان، گفت: ساخت فیلم برای کودکان و نوجوانان در سال‌های گذشته محصول دغدغه شخصی فیلمسازان بوده است و فیلمسازان با همه سختی‌ها دست به گریبان‌اند تا اثر خود را پیش ببرند. من از آن دسته فیلمسازانی هستم که کارم را با سینمای کودک و نوجوان آغاز کردم. البته من بیشتر دغدغه نوجوان دارم تا کودک و اعتقاد دارم که هنوز فضای سینما نوجوان، بکرتر و به دلیل ویژگی‌هایی که دارد، برای مخاطبانش باورپذیرتر و قابل اعتمادتر است.
او افزود: حس همذات‌پنداری که ما می‌توانیم با یک کاراکتر نوجوان داشته باشیم به دلیل صفای باطن و خلوص نیتی است که در این قشر وجود دارد، یک امتیاز بالقوه است که به من فیلمساز کمک می‌کند تا مسائل و معضلات اجتماعی را از دریچه نگاه نوجوان روایت کنم. از طرفی هم تاثیر معضلات اجتماعی بر روی این قشر بسیار بیشتر از کودک است و این همان بخشی است که ما معمولاً کمتر به آن توجه می‌کنیم و می‌خواهیم تمام ماجراها را در فضای بزرگسال روایت کنیم.
او ادامه داد: من فکر می‌کنم این همان وجه گمشده سینمای ایران است و سینما یکی از جدی‌ترین نظرگاه‌های خودش را از دست داده است.
خردمندان با انتقاد از برخی فیلم‌های ساخته شده در این سال‌ها اظهار داشت: مشخص است که در برخی فیلم‌های کودک و نوجوان، فیلمساز مخاطب خود را دست‌کم می‌گیرد. این خروجی مناسب نسل جدی و باهوشی نیست که امروزه با محصولات عجیب و غریبی در ارتباط است.
او ادامه داد: یکی از خاطرات خوبی که از جشنواره فیلم کودک و نوجوان در اصفهان دارم این است که سالی که فیلم «بیست و یک روز بعد» در آنجا مطرح شد، جمعی از نوجوانان اصفهانی شب قبل از اختتامیه من را به کافه‌ای دعوت کردند و گفتند: «سال‌هاست که فیلمی ساخته نشده بود تا ما خودمان را روی پرده سینما بینیم». این در حالی است که نسبت کاراکترهایی که در فیلم‌ها وجود دارد، متناسب با واقعیت نیست و جذابیت لازم را ندارند.
این فیلمساز و کارگردان انیمیشن گفت: نوجوانی، سن قهرمان‌سازی و رویاسازی است. یک نوجوان با رویاهایش زندگی می‌کند و برای هر چیزی که ندارد، رویایی در ذهنش به وجود می‌آورد. این ویژگی را ما از سینمای خود حذف کرده‌ایم و به مسائل جدی و بروزی که در جامعه در مورد این قشر وجود دارد نپرداخته‌ایم. به همین دلیل است که نوجوانان خود را در پرده سینما نمی‌بینند. یا اگر می‌بیند با واقعیت‌ها فاصله دارد و به همین دلیل، آنها دیگر مخاطب سینما نیستند. اگر هم کار جدی ساخته می‌شود با شک به آن نگاه می‌کنند.
کارگردان «بچه و مرد» درباره برپایی جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان تصریح کرد: من فکر می‌کنم این جشنواره، آخرین نفس‌های امیدبخش سینمای کودک و نوجوان ما است. اینجا تنها روزنه باقی مانده‌ای است که فیلمسازان چشم امیدی به آن دارند و نگاه برخی از مخاطبین این سینما هم به این جشنواره دوخته شده است. جشنواره تنها جایی است که من می‌توانم فیلمم را ارائه کنم و رو در رو با مخاطبین خودم در ارتباط باشم و نظرات‌شان را بشنوم و تاثیر فیلم روی آنها را ببینم.
کارگردان انیمیشن «پدر» بیان کرد: نمی‌توان به تعطیل شدن این جشنواره فکر کرد بلکه باید راه حلی پیدا کرد تا آن را زنده نگه داریم. شرایط اکران آنلاین فیلم‌ها خوب نیست اما چاره چیست؟! اگر پیشنهاد بهتری بود حتماً انجام می‌گرفت. بودن با این شرایط بهتر از نبودن جشنواره است. مخاطبان نوجوان هستند و اگر ما این خوراک رسانه‌ای را به آنها نرسانیم و آنها را با محصولات سینمای کودک و نوجوان روبه‌رو نکنیم از جای دیگری این محصولات را تهیه می‌کنند. امیدوارم تمهیداتی اندیشیده شود که ما حداقل در فضای مجازی تبلیغات گسترده‌ای داشته باشیم و مخاطب نوجوان را تهییج کنیم تا جشنواره را از طریق پلتفرم‌های موجود دنبال کند.
خردمندان در پایان گفت: امیدوارم سی و سومین جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان اولین و آخرین دوره آنلاین باشد و شر این ویروس از سرمان کم بشود تا بتوانیم فیلم‌ها را در سالن سینما؛ جایی که حق واقعی این فیلم‌ها است، ببینیم.