به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ شیوع ویروس کرونا و ضرورت استفاده از ماسک گویی بر اهمیت چشم‌ها افزوده است. امروزه چشم‌ها نتنها برای دیدن که برای انتقال احساس و ایجاد و حفظ رابطه اهمیت دوچندانی یافته‌اند.
نظریه انتقال ویروس از طریق چشم نیز لزوم توجه به بهداشت و سلامت چشم را به سطحی بالاتر ارتقا داده‌است و این در حالی است که با رعایت برخی نکات تغذیه‌ای می‌توان سلامت چشم و تقویت بینایی را تضمین کنیم.
چشم پزشک فانتین ولی، گفت: بهترین ویتامین‌ها برای سلامت چشم ویتامین A، ویتامین C، ویتامین E و ویتامین‌های گروه B هستند.
استفاده از مکمل‌ها جزئی از ملزومات زندگی مدرن شده است در حالیکه تغذیه متناسب می‌تواند مواد مورد نیاز بدن را تامین کرده و به حفظ سلامت افراد کمک کند.
چشمان ما به یک تعادل حیاتی از ویتامین‌ها نیاز دارد تا بینایی ما را در بهترین حالت حفظ کند، به ویژه در دوران افزایش سن؛
اگر برخی ویتامین‌ها مانند A و B۱۲ به اندازه کافی دریافت نشوند احتمال ابتلا به بیماری‌های چشمی که منجر به کاهش بینایی و حتی کوری می‌شوند افزایش می‌یابد.
در بسیاری از موارد، داشتن یک رژیم غذایی متعادل همراه با مقدار زیادی میوه و سبزیجات برای سلامت چشم کافی است و تنها در صورت ابتلا به برخی بیماری‌های جدی چشم ممکن است لازم باشد مکمل‌های ویتامین نیز مصرف شود.
مهمترین ویتامین‌های لازم برای تیزبینی در این ۴ گروه قرار دارند:
۱. ویتامین A
سونیر جی گارگ، پزشک و استاد چشم‌پزشکی از دانشگاه توماس جفرسون می‌گوید: "همه ما شنیده‌ایم که هویج برای چشم مفید است. این به دلیل وجود مقادیر بالای ویتامینA درآن است.
گارگ تاکید می‌کند که ویتامین A هم برای بخش جلویی چشم که قرنیه نام دارد و هم برای پشت چشم که شبکیه نامیده می‌شود مهم است.
هنگامی که در یک رژیم غذایی کمبود ویتامین A وجود داشته باشد می‌تواند به قرنیه و شبکیه و بینایی آسیب برساند؛ همچنین ممکن است برای دید در نور کم مشکل داشته باشید.
خوشبختانه این نوع کاهش بینایی اغلب با بازگشت سطح ویتامین A به حالت طبیعی بهبود می‌یابد. سیب‌زمینی شیرین، کدو حلوایی، هویج و تخم مرغ، به ترتیب، میزان قابل توجهی از این ویتامین دارند.
۲. ویتامین‌های گروه B
B۶ ، B۱۲ و اسید فولیک می‌توانند با جلوگیری از انحطاط ماکولای وابسته به سن (AMD)، وضعیتی که در آن شبکیه با افزایش سن ضعیف شده و باعث تاری دید می‌شود، به بهبود سلامت چشم کمک کند.
یک مطالعه وسیع در سال ۲۰۰۹ نشان داد که احتمال ابتلا به AMD در زنانی که کمبود ویتامین B۱۲ دارند دو برابر بیشتر از افراد با سطح B۱۲ طبیعی است. علاوه بر این، زنانی که به مدت دو سال مکمل B۶ ،B۱۲ و فولات مصرف کردند ۳۵ تا ۴۰ درصد کمتر دچار AMD شدند.
کمبود ویتامین‌های گروه B همچنین می‌تواند منجر به مشکلات عصب بینایی شود که در کمبود شدید باعث کاهش بینایی یا لکه‌های کور خواهد شد. بادام زمینی، مرغ، اسفناج و پرتقال منابعی غنی از این ویتامین‌ها هستند.
۳. ویتامین C
آب مروارید، بروز نواحی ابری که روی عدسی چشم، از جمله مهمترین مشکلاتی است که با افزایش سن، بدتر می‌شود. ویتامین‌های C و E آنتی‌اکسیدان‌هایی قوی هستند که خطر بروز آب مروارید را کاهش می‌دهند.
آنتی‌اکسیدان‌ها به محافظت در برابر رادیکال‌های آزادی که می‌توانند باعث تغییر لنز در چشم و ایجاد ابری که بینایی را مختل می‌کند شود کمک می‌کنند.
چندین مطالعه نشان داده است که دریافت روزانه ویتامین C می‌تواند از پیشرفت آب مروارید جلوگیری کند اما مراقب باشید که زیاد مصرف نکنید زیرا یک مطالعه بسیار گسترده در سال ۲۰۱۳ نشان داد که دریافت بیش از ۵۰۰ میلی گرم ویتامین C برای مردان سیگاری یا چاق ضرر داشته باشد.
ویتامین C همچنین می‌تواند با تقویت عروق خونی در چشم که از شبکیه چشم پشتیبانی می‌کنند روند پیشرفت AMD را کند کند. یک مطالعه بزرگ در سال ۲۰۱۶ نشان داد که افرادی که ویتامین C بیشتری مصرف می‌کنند به طور قابل توجهی کمتر دچار AMD می‌شوند.
فلفل دلمه‌ای رنگی، توت فرنگی، پرتقال، بروکلی و اسفناج مقادیر قابل ملاحظه‌ای از این ویتامین دارند.
۴.ویتامین E
این ویتامین نیز به عنوان یک آنتی‌اکسیدان در بدن عمل می‌کند و مطالعات نشان می‌دهد که ممکن است باعث عدم از دست دادن بینایی در سنین بالا شود.
مصرف یک رژیم غذایی غنی از ویتامین E یا مصرف مکمل‌های ویتامین E برای مدت طولانی می‌تواند به جلوگیری از آب مروارید و AMD کمک کند.
برای دریافت روزانه این ویتامین مصرف بادام، روغن آفتاب‌گردان، آووکادو و فلفل دلمه‌ای قرمز توصیه شده است.