حسین سلطان محمدی منتقد سینما و تلویزیون در خصوص سریال خانه امن به خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: فیلمنامه سریال خانه امن با واقعیت و تخیل آمیخته شده که این شکل طبیعی آن است درواقع این سریال با رویداد های واقعی، تخیل تصویری، القای ایده و هدف، شکل باور پذیری به خود داده است چرا که این نوع سریال های امنیتی لزوما مانند مستندات امکان این که پرونده و داستان باز شود را ندارند و وقتی که همچین امکانی میسر نباشد به اصطلاح مبنا را اصل واقعه قرار می دهند.
او ادامه داد: اگر چه که ممکن است زیاد از این نوع سریال ها خوشمان نیاید و فکر کنیم خیلی بزرگ نمایی می کنند اما اثر تصویری می تواند اغراق یا بزرگ نمایی داشته باشد مانند خیلی از آثاری که در غرب توزیع می شود. درواقع این ها یک نوع قاعده ی پذیرفته شده است که باید این نوع اغراق ها را داشته باشد.
سلطان محمدی افزود: ما نیاز داریم که از این نوع سریال ها مانند گاندو و خانه امن بیشتر ساخته شود که مردم ایران باور کنند قدرت امنیتی کشور واقعا وجود دارد و با دشمن برخورد می شود.
او در پایان گفت: هر چند که در این سریال ؛ فیلم برداری، دیالوگ، ضرب آهنگ تصویر و سریال، موسیقی و باز سازی لوکیشن و مکان می توانست قوی تر باشد اما در هر صورت سریال خوبی است.