حسن کلامی تهیهکننده سینما در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: همیشه چند بازیگر هستند که حضورشان در یک فیلم اطمینانی است برای فروش بالای فیلم و طبیعی است که این بازیگران رقم‌های بالایی به عنوان دستمزد درخواست کنند اما این رویه کم‌کم به طور کل در قشر بازیگر ورود پیدا کرد و حتی بازیگران درجه دو و سه هم درخواست‌هایی کردند که به هیچ‌وجه منطقی نبود و در حد و آن‌ها در حد و اندازه آن رقم نبودند.
کلامی تصریح کرد: از آنجا که در تهیه‌کنندگان سینما هیچ اتحادی وجود ندارد این رویه کنترل نشد و همچنان سینما با این معضل دست و پنجه نرم می‌کند. اگر با بازیگران هم صحبت کنید آن‌ها این درخواست‌ها را با توجه به بالا رفتن قیمت ابتدایی‌ترین مایحتاج زندگی توجیه می‌کنند؛ شاید این توجیه درست باشد اما باید این نکته را هم در نظر گرفت که هزینه تولید فیلم بالا می‌رود و فیلم با ارقام بسیار بیشتری در فروش باید به سود برسد.
این تهیهکننده در ادامه گفت: تلویزیون هم این وضعیت وجود دارد، اگر یک بازیگر در یک سریال به خوبی دیده شود و سریال با وجود او مطرح شود طبیعی است که رقم بیشتری از فصل پیش درخواست کند اما این رقم نباید با افزایش قیمت بسیار بالایی همراه باشد. تلویزیون معمولاً دستمزدها را به صورت منطقی بالا نمی‌برد و حتی ممکن است ارقامی که برای تولید در نظر دارد مربوط به چهار سال پیش باشد؛ متأسفانه این رویکرد باعث می‌شود که گروه‌ها در تولید دچار مشکل شوند و اتفاقاتی رخ دهد که یک بازیگر با تیم تولید یک سریال در فصل بعد کار نکند.
او افزود: وقتی هزینه ساخت یک سریال مربوط به سال‌ها پیش است و منطقی در ارقام دیده نمی‌شود تلویزیون مجبور است زمان تولید را کاهش دهد و به عنوان مثال برای تصویربرداری یک سریال که به طور منطقی روزی 5 تا 6 دقیقه ضبط می‌شود، گروه را مجبور به ضبط 12 تا 14 کند که قطعاً این کار به کیفیت اثر لطمه می‌زند.
تهیهکننده فیلم سینمایی «آبادان یازده 60» در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: به عنوان مثال سریال «خانه امن» را مشاهده کنید، این سریال که قرار بود در 30 قسمت پخش شود، به 50 قسمت افزایش یافته و بخش‌هایی به این سریال اضافه شده است که هیچ ربطی به قصه اصلی ندارد و مشخص است که به سریال آب بسته‌اند تا تعداد قسمت‌هایش بالا برود و زمانی بیشتری آنتن تلویزیون پر باشد. چنین رویکردی باعث می‌شود که مخاطب تلویزیون از دست برود و اکثر مردم به برنامه‌ها و آثار شبکه‌های ماهواره‌ای روی آورند. بهتر است تلویزیون برای جلوگیری از این اتفاق بودجه تولید آثارش را با وضعیت امروز جامعه هماهنگ کند.
کلامی خاطرنشان کرد: مشکل بازیگر محور بودن تولیدات سینما از قدیم بوده و معضل جدیدی نیست، به عنوان مثال جمشید هاشم‌پور یک بار برای من تعریف می‌کرد که در زمان پر فروش بودن آثار سینمایی‌ام به من پیشنهادات بسیاری می‌شد و وزارت فرهنگ تصمیم گرفت قانونی مطرح کند که از رقمی مشخص به هاشم‌پور دستمزد بیشتری ندهند، جمشید هاشم‌پور خودش برای من تعریف می‌کرد که تهیه‌کننده‌ها با کیسه‌های پر از پول نزد من می‌آمدند و می‌گفتند ما میزان قرارداد شما را همانقدر که وزارت فرهنگ مشخص کرده می‌نویسیم اما پول بیشتری پرداخت می‌کنیم. متأسفانه ما در همه مسائل منافع شخصی‌مان را در نظر می‌گیریم و این رفتار باعث شده تا به شکل‌های مختلف سینما آسیب ببیند و وضعیت امروز را شاهد باشیم.
او در پایان گفت: این وضعیت امروز هم به شکل‌های مختلف حاکم است، یک سرمایه‌گذار ممکن است اصرار داشته باشد برخی بازیگران حتماً در فیلمش حضور داشته باشند و هر چقدر که بخواهد دستمزد می‌دهد. فیلم سینمایی «ما همه با هم هستیم» به تهیه‌کنندگی رضا میرکریمی هم به همین شکل ساخته شد؛ خود آقای میرکریمی تعریف می‌کرد که به سرمایه‌گذار تأکید داشته حضور برخی بازیگران در فیلم ضروری نیست اما سرمایه‌گذار اصرار داشته که این بازیگران باشند و هر چقدر که نیاز باشد پول پرداخت می‌کند. چنین رفتارها و تصمیماتی یک بلبشو در سینما به وجود آورده که در دیگر بخش‌های مدیریتی کشورمان هم شاهدش هستیم.