به گزارش روی خط رسانه های خبرگزاری برنا؛ به نقل از ایرنا؛ مسعود عتیقی گفت: این بارش شهابی در ساعت ۴:۳۰ بامداد دوشنبه ۲۴ آذر ماه جاری به اوج می‌رسد؛ هر چند در شب‌های قبل و بعد نیز شهاب‌هایی از این بارش در آسمان دیده می‌شود.
او تاکید کرد: صورت فلکی دوپیکر (جوزا) محل قرار گرفتن کانون بارش شهابی دوپیکری است. برای یافتن کانون هر بارش اگر رد شهاب‌ها را در خلاف جهت حرکت آن‌ها امتداد دهیم به نقطه ثابتی در آسمان می‌رسیم که آن نقطه کانون بارش است و در یکی از صور فلکی آسمان قرار دارد. خوشبختانه با وجود رخداد ماه نو در این تاریخ، آسمان عاری از آلودگی نوری است و متوقع رصد ۱۲۰ شهاب به عنوان میزان بارش ساعتی سرسویی (ZHR) برای این بارش باید بود.
عتیقی گفت: با فاصله گرفتن از نور و آلودگی هوای شهر‌ها می‌توان انتظار دیدن شهاب‌های زیادی در آخرین بارش شهابی پاییزی را داشته باشیم. معمولاً عامل بارش‌های شهابی دنباله دار‌ها هستند و با برخورد ذرات میلی متری و میکرومتری به جای مانده از دنباله دار‌ها با جو زمین طی یک فرایند خاص در فاصله ۱۰۰ تا ۱۵۰ کیلومتری از سطح زمین درخششی ایجاد می‌شود که از آن به عنوان شهاب یاد می‌شود.
او یادآوری کرد: دقت داشته باشید که شهاب با شهاب سنگ متفاوت است و اساساً شهاب‌ها همان گونه که اشاره شد ذرات میلی متری و میکرومتری بسیار ریزی هستند که در جو زمین می‌سوزند، اما شهاب سنگ‌ها هر چند دارای ابعاد بسیار کوچک و یا حتی بسیار بزرگ هستند، اما در هر صورت به نسبت شهاب‌ها دارای جرم و حجم قابل توجهی هستند و برخی از آن‌ها به زمین نیز می‌رسند. جالب اینجاست که عامل بارش دوپیکری نه یک دنباله دار بلکه سیارک «فیتون ۳۲۰۰» است! این سیارک با قطر ۵ کیلومتر در سال ۱۹۸۳ میلادی توسط ستاره شناسان هنگام بررسی داده‌های مادون قرمز ماهواره‌ای در مورد اجرام در حال حرکت، شناسایی و در سال ۲۰۰۳ از سوی ناسا به عنوان منشاء بارش دوپیکری اعلام شد.
به گفته مدیر انجمن نجوم آماتوری ایران، نکته عجیب و قدری جالب در مورد فیتون ۳۲۰۰ آن است که این سیارک، دنباله ۲۳ میلیون کیلومتری از غبار و گاز دارد که وزن آن میلیارد‌ها تن است. به یاد داشته باشید که رصد بارش‌های شهابی نیاز به هیچ گونه ابزار خاصی ندارد و کافی است با لباس مناسب فصل و نوشیدنی گرم زیر سقف آسمان زیبا قرار گرفته و با چشمانتان، شهاب‌ها را در تمام پهنه آسمان جستجو کنید.