به گزارش برنا؛ چندسالی است که تب و تاب مهاجرت در ایران افزایش پیدا کرده و شمار زیادی از دانشجویان، نخبگان، کارگران و... برای رسیدن به زندگی ایده آل برای همیشه از کشور می‌روند. بدون شک همگان سعی بر این دارند که زندگی بی عیب و نقصی داشته و بتوانند از تمامی امکانات کشور خود به سادگی استفاده کنند بنابراین وجود برخی از کمبودها در کشور ممکن است سبب افزایش میزان مهاجرت به کشورهای خارجی شود حتی بسیاری از ایرانیان از جمله کسانی که کارگر و دانشجو هستند به دلیل افزایش میزان درآمد خود، مهاجرت را انتخاب می‌کنند و تصور بر این دارند که با اخذ اقامت کشور مقصد می‌توانند به بهترین سودآوری دست پیدا کنند به هرحال هرکسی برای مهاجرت دلیلی دارد که اگر به کنه و علت آن نگاه کنیم و پای حرف آنها بنشینیم هر کدامش یک داستان طولانی است اما آنچه این رزوها تب و تاب بالایی گرفته مهاجرت پرستاران در روزهای کرونایی است.
بیش از ده ماه می‌گذرد که آتش به نیستان افتاده، تر و خشک، پیر و جوان، پزشک و غیرپزشک، پرستار و... به کام مرگ کشانده می‌شوند و با ویروس منحوس کرونا دست و پنجه نرم می‌کنند در این میان پرستاران مظلوم‌ترین قشری هستند که جانشان را کف دست خود گذاشته و در دل ویروس برای کمک به بیماران پا به میدان گذاشته و از دل و جان مایه می‌گذارند به گونه‌ای که به گفته مریم حضرتی، معاون پرستاری وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی تا به امروز 45 هزار پرستار به کرونا مبتلا شدند که این عدد قابل تاملی است اما در این شرایطی که کشور بیشترین نیاز به پرستاران را دارد و تنها آنها هستند که می‌توانند به فریاد مردم برسند، زمزمه خروجشان از کشور سرتیتر اخبار داغ رسانه‌ها قرار گرفته است و حتی در گزارشی آرمین زارعیان، رئیس هیات مدیره نظام پرستاری تهران می‌گوید:«از زمان آغاز شیوع ویروس کرونا در کشورهای اروپایی، به دلیل کمبود نیروهای متخصص در بیمارستان‌های اروپا، شرایط ورود پرستاران به این کشورها فراهم شد به طوری که شرط نمره زبان برای پذیرش برداشته شده است و پرستاران به راحتی جذب این کشورها می‌شوند. کشورهای اروپایی، آمریکای شمالی و استرالیا بیشترین درخواست جذب پرستاران ایرانی را دارند که با توجه به شیوع ویروس کرونا و بهتر بودن شرایط مهاجرت پرستاران، درخواست‌ها مبنی بر مهاجرت پرستاران طی چند ماه اخیر افزایش چشمگیری داشته است و بیش از هزار پرستار درخواست خروج از کشور را داشتند.»
حقوق کم، ساعت کاری زیاد، سختی کار، پرداخت نشدن کارانه، نداشتن مزایا، استخدام نبودن از جمله دلایلی است که باعث می‌شود پرستاران به فکر مهاجرت بیفتند و تصمیم بگیرند در این شرایط سخت برای همیشه از کشور بروند و در یک کشور دیگر با شرایط بهتر به حرفه و عشق خود ادامه دهند اما سوال اینجاست، کم دکتر و مهندس برای کشورهای توسعه یافته تربیت کرده‌ایم که امروزه با بی‌توجهی راه خروج پرستاران را هموار کرده‌ایم؟ وعده و وعیدها از جمله استخدام و افزایش حقوق و... دیگر رنگی ندارد چون کادر درمانی کشور خسته‌تر از هر زمان دیگری است و کارد به استخوان‌هایش رسیده است و خستگی کرونا بر آنها غلبه کرده و کمبود نیرو و نبود نیروی جایگزین آنها را بیش از گذشته درمانده کرده است، در این میان که اعتراض‌های آنها برای دریافت خدمات ابتدایی بی نتیجه مانده است، فرش قرمز کشورهای اروپایی و آمریکایی برایشان پهن شده و طبیعی‌ست هرکسی در این شرایط وسوسه شود و به چراغ سبز آنها واکنش نشان دهد.
چند ماه گذشته هزار پرستار ایرانی مهاجرت کردند/ کشورهای خارجی شرایط سخت پذیرش را حذف کرده‌اند/عملیاتی نشدن وعده و وعیدهای ما یکی از دلایل مهاجرت پرستارهاست/اگر شرایط مهیا باشد حتما مهاجران بازمی‌گردند
سیدجلیل میرمحمدی میبدی، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار برنا ضمن تبریک روز پرستار گفت: ولادت با سعادت حضرت زینب (س) و روز پرستار را خدمت همه پرستاران اعم از خانم‌ها و آقایانی که با نثار جانشان به خدمت بیماران به ویژه بیماران کرونایی می‌پردازند، تبریک می‌گویم و از آنها صمیمانه تقدیر و تشکر می‌کنم.
او در ادامه این گفتگو با اشاره به دلایل مهاجرت پرستاران از کشور افزود: متاسفانه پاندمی کرونا همه کشورهای دنیا را درگیر خود کرده است و بسیاری از کشورها به ویژه کشورهای اروپایی را با کمبود نیروی انسانی متخصص مواجه کرده است.
میرمحمدی میبدی تصریح کرد: مشکل این کشورها از جمله انگلیس، سوئد، دانمارک، آمریکا، فرانسه و... نه تنها در کمبود پرستار بلکه در کمبود نیروی انسانی فنی است بنابراین تلاش می‌کنند با لحاظ کردن مشوق‌های قابل توجه این کمبود را جبران کنند و اینگونه است که عمده نیروهای فنی آنها را مهاجرین به ویژه مهاجرین کشورهای جهان سوم تشکیل می‌دهند تا گره از کار دولت کشورشان باز کنند.
این نماینده مجلس شورای اسلامی ادامه داد: درموج اول، دوم و سوم شیوع بیماری کرونا وعده و وعیدهایی در قالب استخدام و تبدیل وضعیت پرستاران و کادر درمانی و خدماتی که در قالب قراردادهای 89 روزه و نیروهای شرکتی به کار گرفته شده بودند ، داده شد که پس از فروکش کردن موج فزاینده بیماری کرونا این وعده ها به فراموشی سپرده شد و در حد چند مصاحبه و حرف زدن روی کاغذ تمام شد ، بنابراین طبیعی است وقتی چنین برخوردی با پرسنل فنی خود به ویژه پرستاران که ایثارگرانه و مومنانه خدمت می‌کنند داشته باشیم، منجر به مهاجرت این عزیزان می‌شود و آنها انگیزه پیدا می‌کنند تا به مشوق‌های کشورهای دیگر واکنش مثبت نشان دهند.
میرمحمدی میبدی با اشاره به تعداد پرستارانی که مهاجرت کردند، گفت: امروز بر اساس اطلاعات سازمان نظام پرستاری بالغ بر هزار نفر از پرستاران طی این مدت کوتاه از کشور مهاجرت کردند ، این پدیده مهاجرت در حالی اتفاق می افتاد که ما در سراسر کشور حدود 100 هزار نیروی پرستار کمبود داریم و این معضل برای کشور بسیار آسیب زاست و قطعا دچار مشکل جدی خواهیم شد البته این اتفاقات به عمل نکردن وعده و وعیدهای مسئولین مرتبط برمی‌گردد.
او افزود: کشورهای خارجی که نیاز به نیروی پرستار دارند، بسیاری از موارد مورد نیاز از جمله زبان و مدرک را حذف کردند تا بتوانند راحت‌تر نیروی مورد نیاز خود را جذب کنند بنابراین این هم یکی از دلایل مهاجرت پرستاران به خارج از کشور است.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان در پاسخ به این سوال که برنامه مجلس برای حمایت از پرستارانی که در کشورشان ماندند چیست؟ بیان کرد: در این خصوص شخصا دوبار از دکتر نمکی؛ وزیر بهداشت سوال کردم و ایشان گفت این موضوع در دستور کارشان وجود دارد اما من فکر می‌کنم آنچه که باعث شده این وعده و وعیدها زمین بماند عدم همراهی رئیس سازمان امور اداری استخدامی است که این قول‌ها را نهایی نمی‌‌کند و مجوزها را به صورت قطعی در اختیار وزارت بهداشت قرار نمی‌دهند اما مجلس شورای اسلامی قطعا خواهان این است که تبدیل وضعیت نیروهای پرستاری تعیین تکلیف شود و پیرو این موضوع چندین جلسه در کمیسیون بهداشت و درمان تشکیل شده و ما باز هم پیگیری خواهیم کرد تا هرچه زودتر این موضوع به سرانجام برسد.
میرمحمدی میبدی درخصوص بازگرداندن پرستاران مهاجرت کرده گفت: تاجایی که بنده اطلاع دارم بازگرداندن پرستاران مهاجرت کرده در دستور کار کمیسیون بهداشت و درمان قرار نگرفته است و اگر چنین طرحی وجود داشته باشد قطعا حمایت خواهیم کرد چرا که هیچ جایی کشور خودمان نمی‌شود و قطع مسلم همه کسانی که رفتند دل در گرو این مملکت دارند و اگر شرایط مهیا شود حتما بازمی‌گردند.
کادر به استخوان کادر درمان رسیده است؛ آنها را دریابیم
پدیده مهاجرت و فرار مغزها در ایران پیشینه بالایی دارد اما در کنار دلایل انواع مهاجرت، در این شرایط کرونایی؛ به قدری عرصه بر کادر درمان تنگ شده که نماندن را ترجیح می‌دهند و این درحالیست که بیش از هر زمان دیگری ایران به تک تک آنها نیاز دارد و حیات بسیاری از ما وابسته به آنهاست اما متاسفانه برخی به آنها توجهی ندارند و با عملیاتی نشدن قول‌ها روز به روز بی انگیزه‌تر و راغب تر برای مهاجرت می‌شوند.
//انتهای پیام:5