نگاهی به اپیدمی کرونا و کادر درمانی که خسته‌اند؛

چرا پرستاران دیگر نمی‌رقصند؟

|
۱۳۹۹/۰۸/۱۷
|
۰۵:۰۱:۳۲
| کد خبر: ۱۰۸۳۳۶۴
چرا پرستاران دیگر نمی‌رقصند؟
اوایل ماه‌‌هایی که کرونای چینی وارد کشورمان شده، اخبار تلخ و اضطراب‌آور زیادی دست‌به‌دست می‌شد و بسیاری از مردم با ترس و وحشت درباره آن حرف می‌زدند اما در همین میان پرستارانی بودند که با تمام فشار کاری دست‌های خود را بالا می‌بردند و برای بیماران بدحال می‌رقصیدند تا روحیه‌ای به آنها دهند اما با گذشت چندین ماه از این بیماری دیگر پرستاران نمی‌رقصند و حالا کروناست که برای آنها می‌تازاند.

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ چندین ماهِ پیش کرونا هنور آنچنان اپیدمی نشده بود که اضطراب همه جامعه را فرا گرفت و مردم آنچنان ترسیده بودند که با اعلام محدودیت‌ها حتی پایشان را از خانه بیرون نگذاشتند به این امید که با چندهفته قرنطینه کامل بتوانند کرونا را شکست دهند و به زندگی عادی برگردند. بیلبوردهای شهر پُر بود از هشتگ «#کرونا_را_شکست_خواهیم_داد»، صدا و سیما برای روحیه دادن به مردم در روزهای قرنطینه شروع به پخش کردن سریال‌های طنز محبوب و برنامه‌های سرگرم کننده کرد، مردم در خانه برای راحت گذراندن قرنطینه شروع به راه انداختن چالش‌های سرگرم کننده، کردند. انواع و اقسام غذاها را می‌پختند تا سرگرم شوند و لذت ببرند، فضای مجازی پُر شد از لایوها و برنامه‌های سرگرم کننده که سلبریتی‌ها و بلاگرها راه انداختند و در این میان پرستاران و کادر درمان که در خط مقدم بودند و بیشترین فشار بر دوش آنها بود، سبک بال می‌رقصیدند و به بیماران بستری شده و مردم روحیه می‌دادند تا شرایط بغرنج کرونایی را از بین ببرند.

اکنون دیگر کسی در خانه پیتزا و نان خانگی درست نمی‌کند، دیگر کسی محدودیت‌ها را رعایت نمی‌کند، مردم کلافگی و خستگی را بهانه مسافرت رفتن می‌کنند، حتی دیگر پرستاران هم نمی‌رقصند چون کرونا تمام تاب و توان آنها را گرفته و خسته و کوفته در گوشه‌ای افتادند. تعداد مبتلایان و فوت شدگان روز به روز بیشتر می‌شود و این یعنی فشار بیشتری بر کادر درمان و پرستاران وارد می‌شود و آنها خسته تر می‌شوند.

طولانی شدن بیماری کادر درمان را خسته کرده است/ اجازه ندهیم پرستاران مهاجرت کنند/مسئولان برای کنترل بیماری راه چاره‌ای بیاندیشند

امان‌الله قرائی‌مقدم، آسیب شناس و استاد دانشگاه در گفتگو با خبرنگار اجتماعی برنا با اشاره به اینکه چه دلایلی باعث شده کادر درمان خسته شوند، گفت: از زمانی که کرونا در کشور گسترش پیدا کرد، موضوع کمبود پرستار و کادر درمان برای مقابله با بحران کرونا  مطرح شد و در همان زمان بسیاری از متخصصان و اعضای جامعه پرستاری به کمبود پرستار در بیمارستان‌ها اشاره کردند و اکنون که پیک بیماری در کشور وجود دارد، جدیت موضوع بیشتر برجسته شده خصوصاً این‌که فصل سرما و پیک‌ دیگر کرونا هم در راه است و واقعا این تعداد از پرستاران پس از گذشت چندین ماه دیگر توانایی مقابله با کرونا را ندارند به ویژه اینکه روز به روز تعداد مبتلایان بیشتر هم می‌شود.

او در ادامه به مشکلات مالی پرستاران اشاره کرد و افزود: جدا از موضوع فوق، متاسفانه همین تعداد پرستاری هم که کار می‌کنند و در خط مقدم مبارزه با کرونا قرار گرفتند و جان خود را کف دستشان قرار دادند و خانواده‌شان را به خطر انداختند، گله از عدم پرداخت حقوق و کارانه خود داشتند که بنده اطلاع دقیقی ندارم اکنون پرداخت شده یا خیر و در چه وضعیتی قرار دارد اما این را می‌دانم که حداقل کاری که برای آنها می‌توان انجام داد این است که حقوق و مزایای آنها را به موقع پرداخت کرد تا خدایی نکرده به دلیل مشکلات مالی پرستاری را از دست ندهیم کما اینکه در روزها اخیر خبر مهاجرت برخی از آنها به گوش رسید که بسیار دردناک است.

قرائی مقدم تصریح کرد: در زمینه خستگی و فرسودگی کادر درمان یک مصاحبه‌ای از رئیس بخش عفونی بیمارستان مسیح دانشوری دیدم که می‌گفت:«خیلی‌ها را از دست دادیم. ببین من خسته شدم، ما دیگه خسته شدیم؛ دیگه توان نداریم؛ پدر و برادر پرستار ما بر اثر کرونا فوت شدند.» این روزها پیام‌هایی که از پرستاران دریافت می‌کنیم حاکی از خستگی مفرط آنهاست که مشکلات مالی و کمبود پرستار که اشاره کردم یکی از دلایل آن است.

این آسیب شناس در ادامه صحبت‌هایش گفت: متاسفانه حضور این بیماری در کشورمان بسیار طولانی شده و دیگر برای مردم و کادر درمان رمقی باقی نمانده است به همین دلیل مردم خسته شدند و تاحدودی پروتکل‌های بهداشتی را رعایت نکردند از طرفی دیگر تا چندهفته گذشته محدودیت‌ها از بین رفت و تمام کارمندان سرکار می‌رفتند، همه مشاغل باز بودند و به دلیل اینکه اندکی تعداد مبتلایان کاهش پیدا کرده بود رو به عادی سازی رفتیم که بازهم همین عامل باعث شد به یکباره تعداد مبتلایان زیاد شود و باز هم به سمت ایجاد محدودیت برویم.

او افزود: در نتیجه تمام عواملی که در فوق ذکر کردم، با افزایش تعداد مبتلایان روبه رو شدیم که این یعنی خستگی کادر درمان که دیگر تحمل ندارند از صبح تا شب کار کنند و این تعداد بیمار را کنترل کنند به ویژه اینکه الان از لحاظ روحی و روانی حال آنها از همه ما بدتر است و ما بعد از کرونا با حجم عظیمی از پزشک و پرستار افسرده روبه رو می‌شویم.

این استاد دانشگاه بیان کرد: مسئولان و تمام کسانی که کاری از دستشان برمی‌آید باید از هر طریقی شده کاری کنند تا به سمت کنترل بیماری و کاهش تعداد مبتلایان پیش برویم وگرنه این وضعیت افسارگسیخته کرونا هم مردم و هم پرستاران و کارد درمان را از پای در می‌آورد کما اینکه اکنون هم تعداد شهیدان پزشک و پرستار کم نیست و ما باید جلوی آب شدن و از بین رفتن این قشر را بگیریم تا بتوانیم این بیماری را مهار کنیم.

دستِ پرستاران خسته را بگیرید

خستگی کادر درمان که ناشی از شیفت‌های طولانی با ماسک و لباس‌هایی است که پوشیدن آن‌ها بسیار خسته‌کننده و طاقت فرساست، می‌تواند باعث بروز خطا و کوتاهی در امر خود مراقبتی شود و آن‌ها را درگیر بیماری سازد و خروج نیروهای تخصصی از چرخه خدمت، مشکلات غیرقابل جبرانی را به دنبال خواهد داشت بنابراین همه باید آگاه باشند که این بیماری مهار نخواهد شد مگر با همت همگانی و همکاری مردم در رعایت اصول بهداشتی و خود مراقبتی که مهم‌ترین آن بهداشت دست، فاصله‌گذاری اجتماعی و استفاده از ماسک به‌خصوص در مکان‌های عمومی و محیط‌های بسته است. به یاد داشته باشید که پرستاران تنها کسانی هستند که هنگام ابتلا به بیماری می‌توانند دست من و شما را بگیرند پس با رعایت کردن و خودمراقبتی اجازه ندهیم بیش از این خسته شوند و از پای دربیایند.

//انتهای پیام: 5

نظر شما