به گزارش برنا؛ شخصی که قصد داشته باشد کار خود را تغییر دهد باید اقداماتی را انجام دهد. اولین اقدام شخص این است که به کارفرما یا ارشد خود بابت ترک کار خبر دهد و بعد از آن تصمیم خود را به دیگر کارکنان خبر دهد تا کارفرما فرصت کافی داشته باشد شخصی را به جای کسی که قصد ترک کار را دارد پیدا کند البته این اطلاع نباید لحظه آخری باشد و معمولا فرصت اطلاع دادن بابت ترک کار ۱۵ روز و کمتر است.
شخصی که قصد ترک کار دارد با اطلاع دادن این موضوع به کارفرما فعلی خود و هماهنگی با مدیر جدید می‌تواند برنامه ریزی مناسبی برای کار داشته باشد.
اقدام بعدی نوشتن نامه‌ای رسمی بابت استعفا از کار است. در نوشتن نامه استعفا نیازی نیست هر موضوعی ذکر شود و نامه باید به صورت مختصر و محترمانه و به صورت واضح علت ترک کار نوشته شود.
با توجه به قانون کار باید حتما میان کارگر و کارفرما قرارداد کار منعقد شود تا تمام قواعد و شرایط برای طرفین به صورت واضح مشخص شود. این قرارداد می‌تواند هم به صورت کوتاه مدت و یا برای انجام کار مشخصی تنظیم شود و طرفین نمی‌توانند به تنهایی این قرارداد را فسخ کنند.
اگر در اینگونه قراردادها اختلافاتی به وجود بیاید هیئت تشخیص و حل اختلاف صلاحیت رسیدگی به این اختلاف ها را دارد و اگر شخصی که قصد ترک از کار را دارد قبل از اتمام مدت قرارداد شغل و سمت خود را ترک کند و به موجب این عمل باعث فسخ قرارداد منعقد شده باشد کارفرما می‌تواند به مراجع حل اختلاف رفته و شکایت خود را در این مراجع از کارگر تنظیم کند.
برای ایجاد شدن عمل ترک کار باید شخص کارگر قصد و نیت ترک کردن کار را داشته باشد و اگر همچین قصدی نداشته باشد این عمل، ترک کار محسوب نمی‌شود، مثلا اگر کارگر در دادگاه حاضر نشود این بدین معناست که وی قصد و نیت بابت ترک کردن کار خود را نداشته پس عمل ترک کار انجام نشده است.
سوالی که پیش می‌آید این است که در صورت ترک کار توسط کارگر اثبات این موضوع با کدام یک از طرفین است؟ اثبات این موضوع با مدعی و خواهان ترک کار است. کارفرما با داشتن ادله اثبات دعوا می‌تواند به مراجع حل اختلاف رفته و در مقابل کارگر طرح دعوا کند. از این سو کارگرانی که به دلایل مختلف به مدت چند روزه از کار غیبت می‌کنند و کارفرما این غیبت را مبنی بر ترک کردن کار کارگر می‌داند و کارگر را اخراج می‌کند که در طول این جریان کارگر با ادله اثبات و عدم قصد بابت ترک کردن کار با وجود غیبت بر علیه کارفرما طرح دعوا می‌کند.
چند نکته در مورد حقوق کارگر:
۱. در صورت ترک کار از سوی کارگر در قرارداد دائم، قانون کار برای کارگر هیچ حقوقی در نظر گرفته نشده است و کارگر نمی تواند بابت گرفتن سنوات ادعایی داشته باشد.
۲. در صورت ترک کار از سوی کارگر در قرارداد موقت، کارگر اگر که مزایای قراردادهای قبلی خود را هم نگرفته باشد می‌تواند مزایای پایان کار کل کارکرد خود را دریافت کند در غیر این صورت هیچ گونه مزیتی و حقوقی برای کارگر در نظر گرفته نمی‌شود.
//انتهای پیام: 3