سینمای محسن قرایی چند ویژگی خاص دارد. فیلمساز با تفکر فیلم می سازد او نگاهی جامعه شناسانه به اثرش دارد، قرایی مشخصا زاویه نگاه خودش را فیلم می کند و گاهی در روایت موضوع از اغراق سود می برد تا آنچه در ذهن دارد را بر اساس فرمول سینما و نمایش درشت و موثر جلوه دهد. دنیای فیلمساز شاید کمی خط خطی تر از آن چیزی باشد که ما می بینیم اما بی تردید برای رسیدن به آنچه قرار است فیلم شود متریال لازم را جمع و جور می کند حتی اگر قرار باشد جغرافیای فیلم را تغییر دهد، زمان را به عقب بکشاند، استفاده نمادین از آدم ها و جایگاه شغلی اشان کند یا در تعریف یک اعتراض به سبک خودش ماجرا را به جایی باریک و تلخ کشانده و تماشاگرش را در پایان آزار دهد.
شاید نکته مهم در فیلم بی همه چیز محسن قرایی به این مقوله برگردد که حالا فیلمساز به سراغ آحاد مردم رفته است و قهرمان خطا کارش را طوری نمایش می دهد که بتوان نقاط خاکستری ماجرای او را نادیده گرفت. قصه ی امیر فیلم بی همه چیز شاید بیش از آنکه تأدیب یک هامارتیا باشد، به رنگ آمیزی مردمی اشاره دارد که برای قهرمانشان قیمت مشخص دارند و نان شب بر تفکرشان تاثیر روحی و روانی دارد .
ورم شکم بر ضربان قلب تاثیر گذاشته، مغز را به تباهی می کشاند تا به هر قیمتی سفره را سبز کنند.
قرایی می گوید: فیلم از زاویه ذهن من می گذرد، نمی توانم بگویم از جامعه هم تاثیر نگرفته ام، بازیگر نقش امیر «پرویز پرستویی» می گوید: امیر را در دنیای امروز خودم دیدم و این یعنی زمان برای فیلمساز و بازیگر نقش قهرمان فیلم به تکرار رسیده است و همه چیز در همین اطراف و همین روز ها به ذهن کارگردان خطور کرده است.
سکانس های درخشانی از بازی هادی حجازی فر و باران کوثری می بینیم که هر کدام در اجرای نقشی خاص گاهی تیپیکال و گاهی شخصیت برش هایی از فیلم را درخشان کرده اند. بابک کریمی در نقش دکتر هر آنچه را که باید از یک شخصیت سیاه سفیدباز به ما می دهد و بسیار هوشمندانه اعصاب خورد کن از آب درآمده است.
فرید سجادی حسینی در نقش یک نظامی از «زمان دیگر» همانی است که باید باشد «چند رنگ»، «بوقلمون صفت» و «آب زیرکاه» و مهتاب نصیر پور بعد از مدت ها دوباره با نقش متفاوت در سینمای ایران می درخشد او به خصوص در سکانس مقابل هدیه تهرانی در نقش لی لی تمام تجارب تئاتری اش را برای یک نقش خاص به کار می گیرد.
زوج پرویز پرستویی و هدیه تهرانی پیشنهاد جدیدی است که سینما از فیلم محسن قرایی می گیرد ، هدیه تهرانی که در این سالها گزیده کار تر شده است در نقش لی لی با کاراکتری کم سر وصدا می درخشد ، بازی های در سکوت و عمیق در این فیلم شلوغ از او یک شکوه ساخته است و در کل باید گفت داستان بازیگری در فیلم بی همه چیز از دهدار با هادی حجازی فر تا امیر با پرویز پرستویی و معلم با پدرام شریفی می توانند پر از مباحث تکنیکی باشند که به زودی به آن ها خواهیم پرداخت.
فیلم بی همه چیز قطعا یکی از فیلم های مورد وثوق داوران امسال خواهد بود که در بحث کارگردانی از ایده تا ساخت و هدایت بازیگر و البته جغرافیای بی زمان و بی مکان فیلم و... می تواند نگاهی سیمرغ بگیر داشته باشد.