حسین سلطان محمدی نویسنده و منتقد سینما و تلویزیون در رابطه با این سوال که سریال های چند فصلی تلویزیون به دو شکل هستد اول اینکه ساخته می شوند و بعد از اینکه پر مخاطب می شوند فصل بعدی آن را می سازند و دوم اینکه سریال ها با هدف چند فصلی بودن ساخته می شوند اما در همان مسیر ابتدایی سریال دچار ضعف می شوند و به نوعی برای ساخت فصل های بعد پتانسیل لازم را ندارند آیا به نظر شما سریال های دسته دوم توانمندی چند فصلی شدن را دارند یا خیر به خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: لزوما هر داستانی چنین توانایی را ندارد اگر چه وقتی که سریال ها رانگاه می کنیم متوجه این می شویم که صحنه ها ادامه دار هستند و داستان بیش از حد نرمال ادامه پیدا می کند و اصطلاحا سریال آب بسته می شود. وقتی که بعضی از سریال ها با این روش رو به جلو می روند و دنباله دار می شوند قطعا این پرسش به ذهن میاید که چه چیز جذابی در خود دارد که قرار است ادامه بیابد؟
اما برخی سریال ها داستان دارد و فیلمنامه براساس شخصیت جلو می رود و تکامل پیدا می کند مانند سریال های گوناگون که شاخص ترین آن ها «بچه مهندس» است و از کودکی تا بزرگسالی جلو می رود.
به طور کل داستان های رویداد محور مانند «ن.خ» و «پایتخت» همیشه می توانند ماندگار باشند.
حسین سلطان محمدی در این باره که این سریال ها برای اینکه بتوانند ادامه دار باشند باید دارای چه ویژگی هایی باشند بیان کرد: اول از همه باید دلیل روایی داشته باشد اینکه قرار است چه چیزی در حول محور داستان روایت شود؟ درواقع باید دلیل آن مشخص باشد که آیا اصلا آن موضوعی که دستمایه قرار می دهیم قابلیت پردازش تصویری دارد یا خیر؟
دوم اینکه کاراکتر ها باید با عوض شدن فصل ها به مراحل بعدی بروند و با گریم های متفاوت چهره اشان را پیر یا جوان کنند و درواقع این بازیگران نباید عوض شوند. به نظر من پذیرش چنین داستانی از دید بیننده معنا پیدا می کند و بیننده با دیدن سریال هایی از این دست مشتاق دیدن فصل دوم آن می شود.
در رویداد هایی مانند کیمیا، ستایش و بچه مهندس و سریال هایی که در این دو سه سال اخیر تماشا کردیم اگر ادامه داستان برای بیننده معنا و مفهومی پیدا نکند تلاش برای تولید فصل های بعدی آن بی معنی است و به اصطلاح تحمیل سریال های خود بر مردم و مخاطبان و بینندگانی است که مقاومت می کند و آن ها را نمی بینند و به همین خاطر در نظر سنجی های تلویزیون رتبه پایینی را می آورند به این دلیل که داستان آن طور که باید قابلیت لازم را نداشته که تماشاگر را همراه خود به جلو بیاورد.