به گزارش برنا؛ امیرمحمد متقیان مجری و بازیگر ژانر کودک که به‌تازگی با حضور در سینما فصل جدیدی از زندگی خود را برای مخاطبین رقم می‌زند، امیرمحمد از ابتدا حضورش در عرصه هنر در کنار عمو پو رنگ به اجرا برنامه‌های کودک تلویزیونی پرداخته و در چند فیلم کودک نیز ایفای نقش کرده است به بهانه حضور او در سینما گفتگویی متفاوت با او داشته‌ایم که در ادامه خواهید خواند.
از 9 سالگی در این عرصه دیده شدی...
از زمانی که خودم را شناختم به حرفه بازیگری علاقه‌مند بودم و دوست داشتم این اتفاق یک روز برایم رقم بخورد و از نه‌سالگی تابه امروز که در این حرفه فعالیت می‌کنم تجربیات زیادی را در کنار بازیگران بزرگ به دست آورده‌ام روز به‌روز به تجربیاتم افزوده‌شده است احساس می‌کنم بازیگری فضایی را در اختیارم قرار می‌دهد تا بتوانم خودم را به‌صورت حرفه‌ای تخلیه کنم.
مردم اصولا شمارا در تلویزیون و برنامه‌های کودک و نوجوان دیده‌اند فکر نمی‌کنید با حضور در سینما از این برنامه‌ها دور شوید؟
در کشور ما زمانی که یک بازیگر دریک نقش جا بیافتد مردم او را صرفاً در آن غالب و نقش می‌پذیرند با انتشار این خبر کار سینمای خیلی‌ها به من گفتند ای‌کاش این عکس منتشر نمی‌شد زیرا تصور بچه ما از شما به هم‌ریخت باید بگویم که مادر پدر باید کودک خود را مدیریت کنند فیلم سینمایی که من بازی کرده‌ام یک فیلم برای رده سنی بزرگسال است و مناسب کودکان نیست که بخواهد آن را ببینید و تصوراتشان به هم بریزد، بازیگر یک روز کار کودک بازی می‌کند و روزی کار بزرگسال اگر وارد فضای بزرگسال شدم به این معنی نیست که من از کار کودک فاصله گرفته‌ام.
در فیلم سینمایی که حضور داشتید گریم متفاوتی داشتید از حضور در این کار و گریم خود برایمان بگویید؟
ازاینجایی‌که گریم من را همه دیده‌اند باید بگویم این گریم ایده الوژی کارگردان و گریمور بود که من هم‌چین گریمی داشته باشم و می‌گفتند که من چون سال‌های زیادی کار کودک کرده‌ام و تماشاچی من را می‌شناسد اگر در نگاه اول تو را بشناسد تو را در آن نقش نمی‌پذیر و با این گریم متفاوت خواستند اول مخاطب نقش من را بپذیرد در درجه دوم من را بشناسد.
از فضای کار کودک و جذابیت‌های آن و تفاوت با سینما بگویید؟
جذابیت که کار کودک دارد جذابیت خود بچه‌ها است زیرا دنیای فوق‌العاده شیرین و پاکی رادارند و در پروژه‌های کودک حال همه‌کسانی آنجا کار می‌کنند خوب است زیرا ما در حال کار برای کی سری فرشته هستیم فضای سینما جدی‌تر است و آن دنیایی خاکستری بزرگ‌سالان را به تصویر کشیده است البته ازنظر من این تنها تفاوت این دو مدیوم است.
شما با توجه به برنامه‌های در تلویزیون دارید از شرایط کار در تلویزیون بگویید؟
به‌هرحال هر بازیگری که در هر فضایی کار می‌کند یک سری قوانین دارد در سینما تلویزیون و یا شبکه نمایش خانگی به نظرم یک بازیگر موظف است قوانین فضایی که در آن کار می‌کند را بپذیر و قانون‌شکنی نکند، به نظرم خیلی از دوستان که می‌گویند تلویزیون را تحریم می‌کنیم از همین تلویزیون به عرصه هنر معرفی‌شده‌اند و قشنگ نیست این اتفاقات رخ بدهد.
نوروز ایتالیایی هم خاطره ساز شد...
سال 87 یک سفر به ایتالیا داشتیم در کنار داریوش فرضیایی، احسان علیخانی، علی له راسبی و جمعی دیگر از دوستان که سفر دل‌چسب و جذابی بود و ما در آن سفر لحظه سال‌تحویل هیچ‌کدام از سین‌های هفت‌سین را نداشتیم و مجبور شدیم تمام ساعت مچی‌هایمان را به‌عنوان سین‌های هفت‌سین بگذاریم که البته فیلم این هفت‌سین بارها در برنامه احسان علیخانی پخش‌شده است.
با توجه شرایط کاری خود چه خواسته‌ای برای بهتر شدن شرایط کاری از مسئولین مربوط دارید؟
ژانر کودک را جدی بگیرید همانقدر که کار بزرگسال را جدی می‌گیرید و برایان هزینه می‌کنید قدر هنرمندان حوزه‌های کودک را بدانید زیرا این کودکان هستند که آینده یک کشور را می‌سازند همه مانند داریوش فرضیایی نیستند که زندگی خود را وقف کودکان بکنند. همه جای دنیا هنرمندان آدم‌های مهم آن کشورند اما ما می‌بینیم هنرمندان پیشکسوت را در سکوت تنهایی از دست می‌دهیم هنرمندان جزویی از سرمایه‌های این مملکت هستند و مسئولین باید حواسشان به این سرمایه‌ها باشد و قدر هنرمندان پیشکسوت را بدانند؛ و هنرمندان را مقابل مردم قرار ندهند هنرمندان همیشه در کنار مردم بوده‌اند
چه پیش بینی برای آینده کاری خود دارید؟
پیش بینی من این است که یک کارگردانی باشم که بازیگری هم انجام می‌دهد البته چند الگو دارم که امیدوارم بتوانم به روزی به آنها برسم مانند رضا عطاران/ مهران مدیری که از الگوهای مهم و اصلی من هستند.
از نظر شما کرونا چه مزایا و چه معایبی برای عرصه هنر داشت؟
به نظر من کرونا مزایا خاصی نداشت بلکه خیلی از هنرمندان را ما از دست دادیم اما معایبی که داشت سینما خیلی متضرر شد و استرس و شرایطی که یک بازیگر داشت بسیار آسیب زننده بود و به نوعی جان هنر گرفته شد امیدوارم هرچه زودتر این ویروس منحوس از بین برود.
در آخر و به عنوان صحبت پایانی هر چه می خواهید بگویید:
امیدوارم در سال1400 ریشه تمام اتفاقات بد از جا کنده شود.