محمد نظری، مجری برنامههای تلویزیونی، در گفتوگو با خبرنگار برنا در ارتباط با اینکه آیا ورود ستارههای سینما به تلویزیون و اجرای برنامههای سرگرمی، هنری و.. توسط آنها در تلویزیون خوب است یا خیر اظهار داشت: به عنوان مجری تلویزیون با 25 سال سابقه اجرا مخالف ورود اشخاص به مجموعه (تلویزیون) نیستم اما این نگاه غلط مدیریتیِ است که اندیشه شما اینگونه باشد که زمانی شما تعداد بالایی نیروی آموزش دیده، کاربلد دارید و از اشخاص دیگری برای اجرای برنامه ها استفاده کنید و حال اگر باور کنیم که این افراد کار آزموده نیستند در واقع باید به آن مدیریتی که این نیروها را به عنوان مجریان تلویزیونی و رادیویی جذب کرده است شک کرد.
او در ادامه تصریح کرد: موضوعی که حائز اهمیت است، تعدادی از مجریان تلویزیون در عرصههای مختلف وارد حرفه بازیگری شدند اما بازدهی و برآیند بیرونی آن جالب از آب درنیامد بدین معنی که هیچکدام از مجریان تلویزیونی بازیگر مطرحی نشدند و بالعکس آن هم وجود دارد که هیچکدام از بازیگران نمیتوانند مجریان مطرحی شوند و این دو، عرصههای کاری متفاوتی هستند و ممکن است فصل کاری مشترکی داشته باشند اما این جابجاییهای بیمورد یعنی حضور یک بازیگر در عرصه تلویزیون و یا حضور یک مجری تلویزیونی در عرصه بازیگری باعث میشود مخاطب شما و هویتتان را گم کند. برخی از بازیگران مجری برنامههای تلویزیونی شدند که البته بعضی از آنها جزو دوستان صمیمی من هستند بهطور مثال پژمان بازغی دوست خیلی خوبم است اما واقعیت قضیه، من پژمان بازغی را در وهله اول یک بازیگر خیلی خوب میشناسم و بعد میگویم او مجری برنامه کودک شو است. اما در مورد بازیگران دیگر صحبت نمیکنم چون قبلا صحبتی شده بود و شائبههایی را به وجود آورده بود.
مجری برنامه «به خانه برمیگردیم» در مورد علت ضعف مدیریتی ورود بازیگران به عرصه اجرای برنامههای تلویزیونی بیان داشت: این سوء مدیریت زمانی شکل گرفت که مخاطب تلویزیون به شدت کم شد و بعد دوستان فکرکردند با ورود بازیگران به عرصه تلویزیون و اجرای برنامه هایی باعث جذب مخاطب می شوند که این طرز فکر اشتباه بود بدین خاطر که برنامهای که اجرایش را به بازیگر سپردند را به مجری کاربلد هم می سپاردند می توانست بیننده را جذب کند اما زمانی که شما برنامهای را در اوضاع بد اقتصادی میسازید که هر فردی وارد این برنامه شود میتواند حداقل با 10میلیون تومان پول از آن خارج شود طبیعتا هر بینندهای جذب این برنامه میشود و این ربطی به بازیگری که اجراکننده آن برنامه است ندارد درواقع برنامه به نوعی یک بلیت بخت آزمایی محسوب میشود.
نظری در پایان خاطرنشان کرد: برنامهای که مجری مسئول اجرای آن است کار تولیدی با 50 برداشت است و مخاطب این را نمیداند و متوجهاش نمیشود اما من یا فردی که کارش اجرای برنامه تلویزیونی است میفهمیم که آن بازیگر برای هر پلاتویی که ضبط میکند ده تا برداشت میگیرند و در نهایت زمان مونتاژ توانسته است تا یک جمله را به درستی ادا کند به همین خاطر میگویم این دو ژانر و همینطور کار کاملا متفاوتی است. شخصا مخالف حضور بازیگر در تلویزیون و یا حضور مجریان در عرصه بازیگری نیستم اما هیچگاه برآیند آن نتیجه خوبی نداشته است.