کامران قدکچیان کارگردان سینما در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: طی سال‌های اخیر اکثر آثار کمدی که مشاهده کرده‌ام فیلم‌هایی مبتذل و سطحی هستند که هیچ ارزشی ندارند و فقط می‌خواهند مخاطب خود را بخندانند و به نوعی به درآمد برسند.
قدکچیان تصریح کرد: ما به شکلی افراطی در ورطه ابتذال افتاده‌ایم و متأسفانه طنزی که می‌توانست منتقد باشد و به فرهنگ انتقاد در جامعه کمک کند به رقص و آواز تبدیل شده و هیچ ارزشی ندارد. اگر پیش از انقلاب ما شاهد صحنه‌هایی در کاباره‌ها بودیم و زنان بازیگر می‌رقصیدند امروز بازیگران مرد این کار را می‌کنند تا مردم بی دلیل بخندند و هیچ کس هم به ارتقای کیفیت آثار سینمایی، طنز و کمدی فکر نمی‌کند.
او افزود: فیلمسازان امروز به درخواست تهیه‌کننده و اینکه او فقط به دنبال تضمینی برای بازگشت سرمایه یا سود فکر می‌کند هر اثری را می‌سازند و کسی هم دغدغه این را ندارد که جلوی این وضعیت را بگیرد و سینما را نجات دهد. متأسفانه امروز فیلمسازان جدی و دغدغه‌مند ما مثل ناصر تقوایی خانه‌نشین هستند تا تولیدکنندگان آثار ضعیف به کار مشغول باشند.
این کارگردان در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: طی سال‌های اخیر شاید تعداد آثار کمدی و طنزی که بتوان به عنوان یک اثر با کیفیت و خوب از آن‌ها نام برد به اندازه تعداد انگشتان یک دست هم نیست. دو دهه پیش و حتی سالیان دورتر مثل سال‌های 65 تا 70 فیلم‌های خوبی ساخته شدند که هم به لحاظ مالی تولیدکنندگان را به سود می‌رساند و هم ارزش هنری داشت اما امروز فیلم‌هایی ساخته می‌شوند که هیچ ارزشی ندارند و فقط به بازگشت سرمایه و سودآوری در ساخت آن‌ها فکر می‌شود.
کارگردان فیلم سینمایی «دختر شاه پریون» درباره فروش بالای فیلم‌های کمدی در سینمای ایران گفت: متأسفانه آثار سخیف و سطحی سطح سلیقه مردم را پایین آورده‌اند و ذائقه مردم به شدت آسیب دیده است. وقتی که ذائقه مردم را تغییر می‌دهید و سطح فکر و سلیقه مردم را به سمتی هدایت می‌کنید که از آثار ضعیف و بی کیفیت استقبال کنند طبیعی است که همین کمدی‌ها هم در صدر جدول فروش فیلم‌های سال قرار بگیرند. اگر نگاهی به فیلم‌ها و سریال‌های شبکه نمایش خانگی هم داشته باشید به همین نتیجه می‌رسید که در آنجا هم آثار به شدت سطحی و مبتذل شده‌اند. حتی آثار غیر کمدی هم چنین ویژگی دارند و گویا قصه‌شان در جایی خارج از ایران روایت می‌شود وگرنه این اندازه جولان دادن اوباش در سطح شهر و جنایت در ایران اگر اتفاق می‌افتد که واقعاً جای نگرانی دارد و اگر اتفاق نمی‌افتد دلیل این همه فاصله گرفتن از جامعه را باید مشخص کرد. من فکر می‌کنم کسانی که به این آثار مجوز می‌دهند خود نیز در تولید آن‌ها به منفعت می‌رسند.
او افزود: قطعاً یکی از اهداف سینمای کمدی خنداندن مخاطب است و من هم هیچ ایرادی در این نمی‌بینم اما خنداندن به هر قیمت را نمی‌توان مثبت ارزیابی کرد. رقصیدن و هر حرف رکیکی به زبان آوردن نمی‌تواند نشان از بالا بودن سطح کیفی یک اثر کمدی باشد. سینمای ما امروز تنها به دو بخش تقسیم می‌شود. فیلمسازانی که بسیار شعاری و تبلیغاتی با حمایت نهادهای مختلف فیلم می‌سازند که البته ساخت فیلم تبلیغاتی هیچ ایرادی ندارد و هر حکومتی در سینمای خود چنین برنامه‌هایی می‌تواند داشته باشد و بخش دوم مربوط به فیلمسازانی می‌شود که فقط به ساخت آثار ضعیف و بی کیفیت مشغول هستند و فیلمسازان بزرگ و باتجربه ما متأسفانه اکثراً خانه‌نشین شده‌اند و این وضعیت را مشاهده می‌کنند. رسانه‌های ما باید این موضوع را بارها با جدیت پیگیری کنند که چرا فیلمسازانی چون ناصر تقوایی، کیانوش عیاری و... نباید فیلم بسازند و در عوض شاهد ساخت چنین آثار ضعیفی باشیم.
قدکچیان در پایان اظهار داشت: متأسفانه کمدی‌های ضعیف سطح سلیقه مردم را تغییر داده و بسیار نازل کرده است. ما در زمان جنگ شاهد ساخت فیلم‌های جنگی زیادی بودیم که مردم هم از آثار جنگی و اکشن به خوبی استقبال می‌کردند. آن زمان با توجه به جو جامعه و سلیقه مردم که اینگونه پرورش پیدا کرده بود استقبال از این آثار طبیعی بود اما امروز با تکرار ساخت و اکران فیلم‌های ضعیف کمدی و فضای تلخی که در جامعه حاکم است مردم ترجیح می‌دهند دقایقی از زندگی را که در سینما هستند با خنده و شادی بگذرانند اما ما موظف هستیم با تولید آثار با کیفیت حداقل به مردم آثاری ارائه دهیم که کیفیت بالایی دارند.