بیتا منصوری تهیه‌کننده سینما در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: از صدور مجوزهای ساخت فیلم‌های سینمایی در شرایط حاضر متعجب هستم. همه می‌دانیم که در حال حاضر 300 فیلم در صف اکران هستند و در این شرایط که هنوز اکثر مردم جامعه واکسن نزده‌اند و نمی‌دانیم تا چه زمانی قرار است این وضعیت ادامه داشته باشد و در شرایطی که اکثر کارکنان سینما جوانان هستند تولید فیلم به لحاظ اقتصادی و از نظر تأمین سلامت عوامل فیلم کاری پر خطر است که تهیه‌کننده‌ها و سرمایه‌گذارها باید به آن توجه داشته باشند.
منصوری خاطرنشان کرد: در خوشبینانه‌ترین حالت اگر به زودی کرونا ریشه‌کن شود هم ما زمان زیادی برای بازگشت مردم به سینماها نیاز داریم. فاصله گرفتن مردم از سینما و بیشتر شدن مشکلات اقتصادی باعث شده تا سینما در سبد فرهنگی مردم جایی نداشته باشد. شاید مسئولان وزارت فرهنگ باید در تصمیمات خود بازنگری داشته باشند و تصمیمی جدید برای صدور پروانه‌های ساخت بگیرند.
او افزود: متأسفانه یک سری سرمایه به سینما ورود کرده که به نظر بازگشتش برای سرمایه‌گذارها اهمیتی ندارد و آن‌ها فقط می‌خواهند سرمایه‌شان را در چرخه‌ای ظاهراً فرهنگی تطهیر کنند. ورود این پول‌ها در سینما زیاد شده و متأسفانه روز به روز بیشتر می‌شود. اگر یک تهیه‌کننده با سرمایه خودش فیلم بسازد قطعاً دغدغه این را دارد که فیلمش فروش داشته و بفروشد اما وقتی سرمایه از جای دیگری تأمین شده و حتی یک درصد هم در بودجه فیلم نقش ندارم قطعاً دلسوزی برای فروش نخواهم داشت و حتی برخی تهیه‌کننده‌ها ترجیح می‌دهند فیلمشان اکران نشود و اصلاً این اثر دیده نشود.
این تهیه‌کننده در ادامه تصریح کرد: یک فیلم ساخته شده، یک عده دستمزد گرفته‌اند و تهیه‌کننده هم درآمد خود را از تولید به دست آورده و حتی سرمایه‌گذار هم به هدفش رسیده، چرا باید برای اکران فیلم تلاش کنند؟ چند سال پیش با یکی از تهیه‌کننده‌های شناخته شده که اینگونه فیلم ساخته صحبت می‌کردم و پرسیدم چگونه راضی به انجام این کار شده و او در جواب به من گفت که چرخه کار ایجاد کرده است. این توجیهات به هیچ‌وجه منطقی نیست و به سینما آسیب وارد می‌کند.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «رخ دیوانه» تأکید کرد: اگر فیلمی آماده نمایش داشتم به هیچ‌وجه در این شرایط اکران نمی‌کردم. مردم حق دارند که حتی در شرایط عدم شیوع ویروس کرونا به سینما نیایند. یک خانواده چهار نفره برای رفتن به سینما علاوه بر هزینه خرید بلیت باید هزینه رفت‌وآمد و خورد و خوراک هم بدهند و تعداد خانواده‌هایی که توان پرداخت این هزینه را دارند بسیار اندک است. شبکه نمایش خانگی شاید توانسته باشد بیکاری را در قشر سینمایی ما به حداقل برساند و یا نیاز سرگرمی‌سازی را تا حدی تأمین کرده باشد اما هیچ‌گاه نمی‌توان سریال‌ها و آثار شبکه نمایش خانگی را به سینما مربوط دانست. سینما رفتن آدابی است که مختص خودش است، مخاطب در پرده عریض بدون عنصر بصری اضافه به صورت بی‌وقفه فیلم را می‌بیند و این شرایط در خانه فراهم نیست.
منصوری خاطرنشان کرد: امیدوارم خیلی زود ویروس کرونا ریشه‌کن شود. هیچ چیز جای سینما را پر نمی‌کند و امیدوارم مردم خیلی زود به سینماها برگردند. متأسفانه یکی از مشکلات اصلی ما امروز عدم اجرای قانون کپی رایت است. به همین دلیل ما نمی‌توانیم به شبکه نمایش خانگی هم اعتماد کنیم و تنها سینما است که برای سینماگران ایرانی امنیت دارد. اگر قانون کپی رایت در کشور ما با جدیت اجرا شود بسیاری از فیلم‌ها که صاحبانشان می‌دانند در سینماها ممکن است با اقبال خوبی مواجه نشوند می‌توانند از این امکان استفاده کنند و صف اکران کوتاه‌تر شود اما متأسفانه همه حدود 300 فیلمی که در صف هستند می‌خواهند در سالن‌های سینما اکران شوند و این یک بلبشوی بزرگ به همراه خواهد داشت.
این تهیه‌کننده در پایان اظهاراتش تأکید کرد: مدیران سازمان سینمایی باید از دوستانی که در این شرایط دست به ساخت فیلم می‌زنند و درخواست صدور پروانه ساخت دارند انگیزه کارشان را جویا شود چرا که تنها یک منطق می‌تواند در این وضعیت وجود داشته باشد و آن اینکه سود تولیدکنندگان در تولید باشد. وقتی که نه می‌توان به بازگشت سرمایه امیدوار بود و نه به دیده شدن فیلم و حتی امکان دیده شدن آثار هنری در جشنواره‌های جهانی امیدی هست مشخص نیست که چرا هنوز خیلی‌ها اصرار دارند که فیلم بسازند و بهتر است سازمان سینمایی پیش از صدور مجوز انگیزه افراد را از این اصرار جویا شود.