امروزه رسانه ها در تلاش هستند برنامه های پر مخاطب بسازند و این هدف زمانی تحقق می یابد که سیاستگذاران و برنامه سازان، با سلیقه مخاطبان خود آشنا باشند. در این شرایط، طبیعی است مردم از تولیدات تلویزیون به عنوان رسانه ملی برای برآورده شدن خواسته هایشان توقعاتی داشته باشند و برای رسیدن به راه های ترغیب آنها برای دیدن تولیدات صدا و سیما بهانه‌ای برای گفت‌وگوی خبرگزاری برنا با عده ای از برنامه سازان تلویزیون بود. در ادامه گفت‌وگوی خبرنگار برنا با امیر حسین شریفی تهیه کننده سینما و تلویزیون را می خوانید:
به نظر شما مخاطب از تلویزیون چه توقعی دارد؟
مخاطب توقع دارد تلویزیون، فیلم و سریال های ارزشمند و حاوی پیام های مفید، سرگرم کننده و جذاب تولید کند. از این رسانه اخبار واقعی را بشنوند، ولی توقعات مردم در تلویزیون به هیچ عنوان برآورده نمی شود چون تولیدات صدا و سیما مانند گذشته جذاب نیست. فیلم و سریال هایی که الان ساخته می شوند همه بدون مفهوم هستند. یعنی قصه ای ندارند که مخاطب را جذب کند. در گذشته زمان پخش سریال های تلویزیون، خیابان ها خلوت می شد..
برنامه سازها چطور می توانند مردم را به دیدن تولیدات تلویزیون ترغیب کنند؟
مردم ایران قصه پسند هستند باید برنامه هایی برای آنها ساخته شود که قصه خوبی داشته باشد و با آن همذات پنداری کنند. دیگر قصه هایی که با دیدن چند قسمت از آن مخاطب، آخر داستان را حدس بزند برای مردم تکراری شده است.
وقتی در رسانه ملی آثار جذابی تولید نمی شود مردم به سمت دیدن فیلم و سریال های شبکه های خارج از ایران مانند «جم تی وی» ترکیه که ضد اخلاقی و مبتذل است جذب می شوند. وقتی این شبکه ها داستان را تا حدود 400 قسمت طولانی می کنند و با جذابیت ها و اتفاقاتی که در قصه هایشان می افتد بیننده را جذب می کند.
در صورتی که سریال سازی برای صدا و سیما حدود 10 تا 15 قسمت است. البته بارها گفته اند می خواهیم سریال های 400 قسمتی بسازیم، ولی هنوز کاری انجام نداده اند.
به نظرم برای جذب مخاطب باید فیلم های خوب و جذاب ساخته شود، ولی متاسفانه در این زمینه با مشکل روبرو هستیم چون برای بیننده بسیار ناراحت کننده است که برنامه های دلخواه خود را با روشن کردن تلویزیون نمی بیند و همین باعث می شود تولیدات کانال های خارجی را نگاه کند.
در تلویزیون باید در ساخت برنامه ها از فرهنگ بومی اسلامی استفاده شود و مخاطبان هم جذب شبکه های خارجی می شوند. حتی فیلمسازان کشور هم در فیلم ها زندگی های مجلل را تبلیغ می کنند تا از این تبلیغ به پول برسند. که معتقد هستم این پول حرام است.
در واقع در تلویزیون خبری از برنامه سازی نیست. صدا و سیما بودجه آنچنانی ندارند. اگر هم بودجه داشته باشند برای افراد خاص، مثل مدیرانی است که تهیه کننده شده اند. با توجه به اینکه سریال «روزهای بی قراری» آخرین اثری است که ساخته ام و حدود دو سال پیش از تلویزیون پخش شده است، ولی تلویزیون پول ندارد و از صدا و سیما طلب دارم چون هنوز پول من را پرداخت نکرده اند.
امیر حسین شریفی این روز‌ها را چگونه می گذراند؟
به دلیل ویروس کرونا کاری در دست ساخت ندارم به دلیل اینکه نمی توانم سلامتی افراد را به خاطر ساخت یک اثر با خطر مواجه کنم و تا مشخص شدن وضعیت این ویروس، کار را متوقف کرده ام. اخیرا کتاب می خوانم و کمتر برنامه های تلویزیون را نگاه می کنم. ترجیح می دهم مطالعه کنم تا اینکه برنامه های تلویزیونی را ببینم. چون تولیداتش برایم جذابیتی ندارد.
در پایان صحبتی دارید؟
مدیران برای سفارش ساخت آثار مناسبتی یک ماه قبل از آن مناسبت به برنامه سازان نگویند سریع یک سریال بسازید. چون ساخت یک اثر تلویزیونی نیازمند برنامه ریزی است.
قصه باید حدود 6 ماه تا یک سال از قبل نوشته شود، بعد از آن خوب خوانده و بررسی شود که سریال ها با قصه های خوبی ساخته شوند و برای مخاطب جذاب باشد. نه اینکه سریال در حال پخش است، ولی قسمت های بعدی آن هنوز در حال مونتاژ یا فیلم برداری است. به نظرم با عجله نمی توان فیلم ساخت. ما باید از خارجی ها یاد بگیریم که با حوصله فیلم بسازیم. چون سریال های آنها با حوصله مونتاژ و آماده پخش می شود.