صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

علمی و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

معاون بین الملل سازمان بسیج مستضعفین خبر داد:

انتشار چندین کتاب پیرامون نسل­کشی بومیان در کانادا

۱۴۰۰/۰۴/۱۲ - ۲۳:۰۴:۰۰
کد خبر: ۱۲۰۱۵۴۲
دکتر محمدعلی مومنی­ها معاون بین الملل سازمان بسیج مستضعفین در پی انتشار اخبار در رابطه با پیدا شدن گورهای دسته جمعی کودکان و موضوع نسل­کشی در کانادا گفت: به زودی ترجمه مجموعه ­های داستانی از جنایات حقوق بشری در کانادا که در رابطه با بومیان این کشور می­باشد، توسط این معاونت رونمایی و منتشر خواهد شد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری برنا، دکتر محمدعلی مومنی­ها معاون بین الملل سازمان بسیج مستضعفین در پی انتشار اخبار در رابطه با پیدا شدن گورهای دسته جمعی کودکان و موضوع نسل­کشی در کانادا گفت:  به زودی ترجمه مجموعه­ های داستانی از جنایات حقوق بشری در کانادا که در رابطه با بومیان این کشور می­باشد، توسط این معاونت رونمایی و منتشر خواهد شد.

دکتر مومنی ها در ادامه افزود: ترجمه این کتاب­ها که در سه گروه سنی کودکان، نوجوانان و بزرگسالان تحت عناوین: "زمانی که من هشت ساله بودم" به قلم کریستی جوردن فنتون و مارگارت پوکیاک پنتون، "من یک شماره نیستم" به قلم به قلم جنی کی دوپیوس و کیتی کیسر و "این حرف­های من است" به قلم روبی اسلیپرجک می­باشد، در مراحل پایانی ویراستاری قرار دارد که نسخه اصلی این کتاب­ها توسط یکی از ایرانیان خارج از کشور در اختیار این معاونت قرار گرفته است.

معاون بین الملل سازمان بسیج پیرامون نسل­کشی در کانادا گفت: بین سال­های 1800 تا نیمه ­های 1980 میلادی، بسیاری از این کودکان از چهار سالگی از خانواده­هایشان جدا و به مدارس شبانه روزی در اطراف کانادا فرستاده می­شدند که این مدارس توسط سازمان­های مرتبط با کلیسا و دولت فدرال راه اندازی شده بودند.

 آخرین مدرسه شبانه روزی دولت فدرال در تاریخ 1984میلادی بسته شد. در بسیاری از این مدارس لباس­های کهنه به تن آنان می­کردند و غذای ناکافی به آن ها داده می­شد، به شکلی که بسیاری از آنان از سوء تغذیه رنج می­بردند. تخمین زده شده که در حدود بیش از 150000 کودک در بیش از 139 مدرسه شبانه روزی در سرتاسر این کشور حضور داشتنه­اند. چیزی که در داخل این موسسات و مکان­ها اتفاق افتاده، یک رسوایی و افتضاح در تاریخ  کاناداست.  بچه ­ها از لحاظ روانی، جسمی، احساسی، و حتی جنسی مورد اذیت و آزار  قرار می­گرفتند و بسیاری از آن­ها به دلیل بیماری ­های مسری و یا سعی در فرار از این مکان­ها و بازگشت به خانه، جان خود را از دست دادند.

دکتر مومنی­ها در پایان ترجمه و نشر این گونه از آثار را که توسط نویسندگان غربی نگاشته شده، اقدامی مناسب برای معرفی چهره واقعی غرب در مسائل حقوق بشری و آشنایی بیشتر با سابقه تمدن غربی دانستند.

نظر شما