به گزارش برنا؛ یک مطالعه نشان می دهد افرادی که به سن 100 سالگی رسیده اند می توانند عمر طولانی خود را به افزایش حضور باکتری های منحصر به فرد در روده خود نسبت دهند.
یک خانواده گرم منفی از باکتری ها با تولید اسیدهای صفراوی ضد میکروبی منحصر به فرد ، رشد سایر باکتری های خطرناک تر را که باعث بیماری می شوند ، متوقف می کند.
این باکتری ها «اودور باکتری» نام دارد و در روده افراد صد ساله به وفور یافت می شود.
ممکن است بتوان از قابلیت متابولیسم اسید صفراوی این باکتری های خوب برای مزایای سلامتی آنها استفاده کرد.
تیم متخصصان ژاپنی دقیقاً نمی دانند که چرا افراد صد ساله «اودور باکتری» بیشتری دارند.
پروفسور کنیا هوندا ، نویسنده این مطالعه ، در دانشکده پزشکی دانشگاه کیو در توکیو گفت: «شاید عوامل ژنتیکی و رژیم غذایی بر ترکیب میکروبیوم روده تأثیر گذاشته است. این باکتری ها همچنین ممکن است به ارث برده شوند اما ما هیچ داده ای نداریم که این احتمال را نشان دهد. »
همچنین مشخص نیست که «اودور باکتری» چیزی است که ما پس از رسیدن به 100 سالگی یا بیشتر به دست می آوریم یا اینکه افرادی با حجم بیشتری از این باکتری به احتمال زیاد به 100 سالگی می رسند. آنچه مشخص به نظر می رسد این است که افراد صدساله نسبت به افراد مسن زیر 100 سال کمتر مستعد ابتلا به بیماری ها و عفونت های مزمن مرتبط با سن هستند.
تصور می شود که ترکیب میکروبیوتای روده در صدساله ها ممکن است با طول عمر زیاد همراه باشد اما مکانیسم ها نامشخص است.
برای انجام این مطالعه ، متخصصان میکروبیوتا-جامعه تریلیون قوی میکروارگانیسم ها-صدساله ها را بر اساس نمونه مدفوع آنها مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و در نهایت به این نتیجه رسیدند که چنین باکتری مفیدی در روده ارتباط مستقیمی با طول عمر دارد.
آنها همچنین دریافتند صدساله ها در مقایسه با افراد مسن و جوان در میکروب های روده غنی شده اند که قادر به تولید اسید صفراوی منحصر به فرد هستند.
اسید صفراوی ، که به نام ایزوآلو لیتوکولیک اسید شناخته می شد قبلاً نشان داده شده است که دارای اثرات ضد میکروبی علیه طیف وسیعی از عوامل بیماری زای روده است.
اگرچه ممکن است از قابلیت متابولیسم اسید صفراوی سویه های باکتریایی که برای دستکاری اسید صفراوی برای مزایای سلامتی شناسایی شده اند استفاده شود ، اما مطالعات بیشتری برای تأیید ارتباط بین اسیدهای صفراوی و طول عمر مورد نیاز است.
این مطالعه در مجله «نیچر» Nature منتشر شده است.