ابراهیم فروزش، کارگردان فیلم‌های سینمایی «شیر تو شیر»، «سنگ اول» و «بچه‌های نفت»، در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: در دوران کرونا نیاز بیشتری به ساخت فیلم‌های کودک و نوجوان احساس می‌شد که البته طبیعتاً شرایطی که وجود داشت امکان تولید فیلم و سریال را هم به حداقل رسانده بود. ما نمی‌توانیم یک مسئله را به تنهایی بدون در نظر گرفتن مسائل مرتبط با آن مورد بررسی قرار دهیم. ساخت فیلم در شرایط کرونا کار خطرناک و سختی است که هم به لحاظ جانی و هم به لحاظ مالی ممکن است تولیدکنندگان را در خطر قرار دهد و این شرایط مختص همه کشورهای دنیا بود و ما همچنان آثار مخرب این اپیدمی را در کشورمان می‌بینیم.
فروزش خاطرنشان کرد: به هر حال سینما به عنوان یک عامل وسیله مفرح برای کودکان می‌تواند در زمانی که مدرسه نمی‌روند و حتی بیرون رفتن و سفر برای‌شان خطرناک است، مفید و سرگرم‌کننده باشد اما این پتانسیل موجود برای دیدن آثار سینمایی باید به قدری باشد که تولیدکنندگان را به کار تشویق کند اما وقتی سینماهای تعطیل هستند و وضعیت اقتصادی مردم به قدری بد است که نمی‌توانند برای دیدن فیلم هزینه کنند عملاً انگیزه برای تولید باقی نمی‌ماند و همانطور که گفتم مسائل مرتبط به هم زیاد هستند و باید مشکلات را در زمینه‌های مختلف حل کرد تا به شرایطی ایده‌آل رسید.
این کارگردان در ادامه گفت: امروز مردم به قدری درگیر مشکلات ناشی از شیوع ویروس کرونا هستند که این معضل در کنار مسائل اقتصادی باعث شده تا مردم کمتر به دیدن فیلم‌های سینمایی بروند و انگیزه‌ای برای تولید باقی نمانده است چرا که با تداوم این وضعیت فیلم‌ها اکران موفق و فروش چندانی نخواهند داشت. در سال جاری هم از تعداد فیلم‌های جشنواره فیلم کودک و نوجوان اطلاعی ندارم اما باید به تولیدکنندگان این آثار دست‌مریزاد گفت که در این شرایط فیلم ساخته‌اند چرا که دیگر حوصله و جراتی برای دیدن فیلم در سینما برای کودکان باقی نمانده است.
کارگردان فیلم سینمایی «هامون و دریا» تأکید کرد: جشنواره فیلم کودک و نوجوان مسلماً مثل همه جشنواره‌های رسالت‌هایی دارد که باید دنبال کند. یکی از این رسالت‌های ممکن است به داد و ستد بین‌المللی مربوط شود، جشنواره‌ها باید با هم ارتباط برقرار کنند و ما در جشنواره فیلم کودک شاهد هستیم که چند فیلم از خارج به این فستیوال می‌آیند و اتفاق دیگری رخ نمی‌دهد. ما باید بدانیم که امروز کودکان با چند کلیک در اینترنت به بهترین آثار کودک در دنیا دسترسی دارند و عقب‌ماندگی در این عرصه به هیچ‌وجه نمی‌تواند اتفاقی طبیعی و بی اهمیت باشد. جشنواره فیلم کودک می‌تواند ما را در عرصه تکنولوژی و استفاده از ویژوال افکت در آثار سینمایی ارتقا دهد. البته در این زمینه من خبرهای خوبی شنیده‌ام که پس از بهبودی این مسئله باید به سراغ بحث سناریو برویم که آیا فیلمنامه‌های ما این قابلیت را دارند که با آثار روز دنیا در فیلمنامه و قصه‌پردازی رقابت کنند. من سال‌ها در عرصه سینما کودک کار کردم و از آن زمان که در این عرصه وارد شدم تا امروز هیچ حمایتی شاهد نبوده‌ام. بخش خصوصی توان چندانی برای ورود به این عرصه ندارد و متأسفانه دولت هم کمک چندانی نمی‌کند و برای زنده ماندن سینمای کودک باید بخش خصوصی، حمایت‌های دولت، مخاطبان کافی، کیفیت بالا و... وجود داشته باشد و این‌ها همه چرخ‌دنده‌های لازم برای حیات سینمای کودک هستند و همه چیز را نباید از برگزارکنندگان جشنواره انتظار داشته باشیم.