به گزارش برنا؛ PMS به معنای سندرم قبل از قاعدگی هست که شامل طیفی از علائم جسمی و خلقی و عاطفی در هفته قبل از پریودی در خانم‌ها می‌باشد.
ممکن است تابه‌حال این جمله را از خانم‌ها شنیده باشید: «حوصله ندارم، لطفاً سربه‌سر من نگذارید» یا «لطفاً با من کنار بیایید؛ چون من در PMS هستم!»
سندرم قبل از قاعدگی و دیگر اختلالات قاعدگی مرتبط، مانند اختلال نارسایی قاعدگی (PMDD)، می‌تواند باعث ایجاد علامت‌هایی شوند که قادر است در افرادی که مستعد اختلالات خوردن هستند، پرخوری عصبی یا اختلال پرخوری ایجاد کند.
این حال، بسیاری از پژوهشگران عقیده دارند که این موضوع به تغییر سطح هورمون‌های جنسی و هورمون سروتونین در آغاز سیکل قاعدگی مرتبط است.
سطح استروژن و پروژسترون در زمان‌های خاصی از ماه بیشتر می‌شود. افزایش این هورمون‌ها می‌تواند سبب تغییرات خلق‌وخو، افزایش اضطراب و تحریک‌پذیری شود. استروئیدهای تخمدانی همچنین کارکرد قسمت‌هایی از مغز که با علامت های پیش از پریودی مرتبط است، تعدیل می‌کنند.
سروتونین نوعی واسطه شیمیایی در مغز و روده است که بر روحیه، احساسات، افکار و خلق‌وخوی افراد تأثیر می‌گذارد.
PMS و PMDD می‌تواند باعث شود زنان در روزهای نزدیک به پریودی طیفی گسترده از علائم جسمی و عاطفی را تجربه نمایند. به‌طورمعمول بیشتر زنان توانایی مقابله مؤثر و کنار آمدن با علائم را دارند اما علامت‌های شدیدتر ممکن است ناتوان‌کننده باشد.
پرخوری عصبی» یا «بولیمیا (Bulimia)» از انواع اختلالات غذا خوردن است که می‌تواند خیلی خطرناک و تهدید کننده حیات باشد. افراد مبتلا شده به این نوع اختلال، معمولاً کنترل غذا خوردن خود را ازدست‌داده و سپس با روش‌های غیرمعمول و ناسالم درصدد دفع کردن و بیرون ریختن غذاها بر می‌آیند.
افراد مبتلا به پرخوری عصبی برای دفع نمودن غذاها به دلیل عذاب وجدانی که بعد از خوردن غذای زیاد می گیرند و جلوگیری از چاق شدن از شیوه‌های متفاوتی استفاده می‌کنند. مبتلایان به پرخوری عصبی ممکن است بعد از پرخوری با انجام استفراغ به‌صورت عمدی یا استفاده از داروهای ملین که باعث می‌شوند قبل از این‌که غذاها در روده جذب شوند از طریق اسهال دفع شوند، مکمل‌های کاهش وزن، ادرارآوری‌ها که با کاهش مایعات بدن از حجم بدن کم می‌کنند یا تنقیه غذاهایی که خورده‌اند، آن‌ها را دفع کنند. بعضی افراد مبتلا به این اختلال برای پیشگیری نمودن از چاقی دست به رژیم‌های غذایی شدید یا ورزش بیش‌ازحد می‌زنند که این خود باعث مشکلات شدیدتر مثل فشار آمدن به قلب و کم شدن مایعات بدن به دلیل تعریق بیش‌ازحد می‌شود.
زنانی که سندرم قبل از قاعدگی را تجربه می‌نمایند ممکن است علائم جسمی مثل نفخ و درد شکم یبوست و اسهال و دیگر مشکلات گوارشی، سردرد همراه با حساسیت به نور یا صدا، درد کمر، درد پستان و درد ران ها، تنش عضلانی و سایر موارد را تجربه کرده که می‌تواند موجب ناراحتی شدید در روزهای پیش از شروع دوره ماهانه آن‌ها شود. علائم عاطفی امکان دارد باعث ایجاد اختلالات خواب شود، موجب ازدیاد اضطراب، غمگینی، طغیان‌های احساسی، افسردگی، نوسانات خلقی، تغییرات شخصیت و اخلاق فرد و اختلالات خوردن مثل ولع مصرف مواد غذایی به‌ویژه شیرینی‌جات و موارد دیگر شود. مجموعه‌ای از علامت‌های عاطفی و جسمی ممکن است به وجود بیاید که می‌تواند برای زنانی که دوره‌های شدید PMS را تجربه می‌کنند، از حد تحمل خارج باشند.
PMDD نوع شدیدتری از PMS می‌باشد که حدوداً 7-10 روز پیش از شروع دوره ماهانه باعث ایجاد علامت‌های جسمی و روانی می‌شوند. خانم‌هایی که PMDD را تجربه می‌کنند احتمال دارد درگیر تغییرات شدید خلقی یا درجاتی از افسردگی و اضطراب شده که پیش از آغاز چرخه قاعدگی به‌شدت آن‌ها افزوده می‌شود. ممکن است این افراد دچار افکار خودکشی، اختلالات وحشت‌زدگی، گریه، عدم علاقه به فعالیت‌های روزمره، پرخوری، گرفتگی‌های عضلانی دردناک و نفخ شکم شوند. زنانی که به PMDD مبتلا می‌شوند نیز ممکن است احساس ناامید بودن کنند، تعارضات و اختلافات بین فردی در آن‌ها افرایش پیدا کند، اشتهای آن‌ها شدیداً تغییر پیداکرده، احساس خستگی زیاد کنند و در تمرکز کردن مشکل پیدا کنند. این علائم قادر هستند انجام عادی‌ترین فعالیت‌های روزانه را نیز سخت و ناممکن کنند.
ارتباط با پرخوری و اختلالات خوردن:
برای یک خانم که دارای نشانه‌های اختلال در خوردن است یا مستعد انجام دادن رفتارهای بی‌نظمی در خوردن می‌باشد و یا در معرض چاقی بیش‌ازحد یا BMI بالا (به معنای شاخص توده‌ی بدنی که با تقسیم وزن به مجذور قد مشخص می‌شود و نشانه میزان افزایش یا کاهش وزن فرد نسبت به میزان نرمال می‌باشد)، علائم و نشانه‌های مربوط به اختلالات پیش از قاعدگی توانایی تحریک کردن اختلالات خوردن را دارند و طاقت‌فرسا و غیرقابل تحمل هستند. مثلاً تصور کنید زنی را که تمایل به استفاده از غذا خوردن به‌عنوان یک‌راه برای کنار آمدن با افسردگی و اضطراب یا شرایط مشابه دارد، در صورت تجربه کردن تغییرات شدید خلقی در ارتباط با PMS یا PMDD وضعیت چقدر بدتر می‌شود.
تغییرات اشتهایی که احتمالاً ناشی از PMS یا PMDD می‌باشند نیز می‌توانند بر رفتارهای غیرطبیعی غذا خوردن تأثیرگذار باشند و یا باعث ایجاد چالش در ایجاد رابطه طبیعی با غذا شوند. فردی که از قبل رفتارهای بی‌نظمی در غذا خوردن داشته باشد، ممکن است با کوچک‌ترین محرکی، اختلالی در رفتارهای غذایی و عادت‌های تحریک‌کننده غذایی پیدا کند.
برای متخصصان درزمینهٔ اختلالات خوردن، آگاهی از بیماری‌های مشترک بین اختلالات قبل از قاعدگی و اختلالات خوردن، مانند پرخوری عصبی و اختلال پرخوری بسیار مفید است.
اگر اختلال خوردن پیش از قاعدگی وجود داشته باشد و بعد از اتمام قاعدگی برطرف نشود، ممکن است برای درمان مطلوب، درمان هم‌زمان با اختلال خوردن مفید واقع شود. درمان‌های مرتبط با اختلالات پیش از قاعدگی، مثل PMDD و PMD ممکن است شامل مداخلات دارویی، ازجمله استفاده از داروهای ضدافسردگی و داروهای جلوگیری از بارداری باشند (داروهای جلوگیری از بارداری با جلوگیری از تخمک‌گذاری علائم PMS را کاهش می‌دهند)
برای افراد مشکوک به اختلال قبل از قاعدگی در کنار اختلال خوردن، حتماً باید مداخلات پزشکی صورت گیرد. مراجعه به یک روان‌پزشک متخصص درزمینهٔ بهداشت زنان و یا اختلالات قاعدگی برای شروع درمان مطلوب می‌باشد.
با تشخیص PMS / PMDD و یک برنامه درمانی برای درمان علامتی، می‌توان به‌طور مؤثرتری به رفع مشکلات (ازجمله رفتارهای اختلال خوردن و یا موارد تحریک‌کننده آن) کمک کند.
متأسفانه زنان در دوره پیش از پریودی بیشتر از همیشه هوس تنقلات و شکلات می‌کنند. بالا بودن میزان هورمون پروژسترون موجب می‌شود زنان هوس‌های غذایی مختلف داشته باشند. درست مثل ابتدای دوران حاملگی که پروژسترون، هورمون غالب در بدن خانم‌ها است. خانم‌ها پیش از پریودی تمایلشان بیشتر به خوردن غذاهای چرب، شور و شیرین است. بدن اصلاً نیازی به چیپس، شکلات و تنقلات ندارد، ولی با بیشتر شدن اشتها و خستگی به خوردن غذاهای آسان و سریع وسوسه می شویم.
تعداد زیادی از خانم‌ها در پیش و طول دوره پریودی برنامه غذایی خود را تغییر می‌دهند. اگر برنامه غذایی مقدار زیادی قند تصفیه‌شده در ترکیبات خود داشته باشد، می‌تواند باعث افت سریع‌تر قند و پس‌ازآن افت انرژی شود؛ و به این دلیل است که فرد اجباراً است دوباره غذا می‌خورد. و این است دلیل افزایش وزن به دلیل عادات غذایی ناسالم.
باید ولع غذایی خود را با شیوه‌ای سالم برطرف نمایید. تلاش نمایید از میان وعده‌های پروتئینی استفاده نمایید. همیشه در یخچال میوه داشته باشید و روزی چند بار استفاده نمایید... اگر ولع خوردن شکلات دارید، شکلات تلخ را انتخاب نمایید که حداقل ۷۰ درصد کاکائو داشته باشد.
رعایت عادات غذایی که به آن‌ها اشاره خواهیم کرد به کم نمودن اثرات PMS کمک شایانی می‌کند:
نمک کمتری مصرف کنید به دلیل این‌که هرچه سدیم بیشتر استفاده شود، آب بیشتری در بدنتان حبس شده و ازلحاظ ظاهری وزن بدن بیشتر نشان می‌دهد. محدود کردن نمک دریافتی می‌تواند به شما کمک نماید وزن بدن را زودتر کاهش بدهید.
کربوهیدرات مصرف کنید تا ولع مصرف غذاهای شیرین و چری در شما کاهش پیدا کند.
غذاهای کلسیم‌دار، از جمله ماست و کشک و شیر و دیگر لبنیات و سبزیجات برگ‌دار مانند کاهو را بیشتر و بیشتر مصرف کنید.
از مصرف کافئین و مخصوصاً قهوه و نوشیدنی‌های الکلی دوری کرده و یا مصرف آن‌ها را به حداقل برسانید. زیرا که کافئین و الکل، موادی هستند که باعث التهاب شده و علائم PMS را شدیدتر می کنند.
با خوردن وعده‌های غذایی با حجم کمتر و با تعداد بیشتر، کمک کنید تا در کنار کنترل وزن سطح قند خون را ثابت نگه‌داشته شود.
برخی از پزشکان مصرف نمودن مکمل‌های غذایی زیر را توصیه می‌نمایند.
منیزیم: پژوهشی که در سال ۲۰۱۲ انجام گرفت نشان داد که مصرف نمودن ۲۵۰ میلی‌گرم منیزیم روزانه به کم کردن احتباس آب در بدن کمک می‌نماید.
ویتامین B6: پژوهشی دیگر اثبات نمود که مصرف کردن روزانه B6 به زنان کمک می‌کند تا علامت‌های کلی PMS مانند نفخ شکم، حساسیت پستان و اختلالات خلق‌وخو کمتر بشوند.
استراحت کافی به بالا بردن سطح انرژی که خود باعث نیاز کمتر به مصرف غذا می‌شود کمک می‌کند.
کشیدن سیگار و قلیان و دیگر دخانیات علائم و دردهای قاعدگی را شدیدتر می‌نماید؛ بنابراین اگر سیگاری هستید، آن را ترک بنمایید. ترک سیگار در ابتدا ممکن است خیلی سخت به نظر برسد و یک چالش جدی باشد، اما ارزش تلاش نمودن را دارد.
تحرک داشتن و ورزش کردن باعث تسکین دادن علامت‌های پریود و قبل از آن می‌شود. سعی نمایید بیرون بروید یا حتی در داخل منزل خودتان پیاده‌روی کنید. انجام دادن ورزش و فعالیت‌های منظم در تمام طول ماه در زمان پریودی یا قبل از آن احساس بسیار بهتری داشته باشید.
سعی کنید کارهایی انجام دهید که استرس شما را کم کند. از صحبت کردن با یک دوست گرفته تا گوش دادن به موزیک و ریلکس کردن. کم کردن استرس باعث کم شدن قابل‌توجه علائم پیش از قاعدگی می‌شود.