حسن هدایت تهیه‌کننده و کارگردان سینما در گفت‌وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: هر مدیری یک صلاح‌دید و سلیقه دارد که در کشور ما تصمیمات معمولاً نه بر اساس منطق علمی بلکه بر اساس سلیقه مدیر صورت می‌گیرد و وضعیتی به وجود می‌آورد که به این نتیجه می‌رسیم کاش مدیران کاری انجام ندهند.
هدایت خاطرنشان کرد: من اطلاع چندانی درباره جداسازی جشنواره‌های جهانی و بین‌المللی ندارم و نمی‌دانم که این اتفاق به نفع سینمای ایران بوده یا خیر اما می‌دانم که این اتفاق هم مثل بسیاری از تغییرات که در ساختار مدیریتی کشور ما رخ می‌دهد دلیل مشخصی ندارد و در واقع در هاله‌ای از ابهام است و هیچکس به طور مطلق و دقیق نمی‌تواند بگوید که تصمیم جداسازی یا ادغام دو جشنواره ملی و بین‌المللی فجر منطقی بوده یا خیر چرا که تصمیم‌گیرندگان هم تلاشی برای مشخص کردن دلیل این تصمیماتشان نداشتند و این در حالی است که اهالی سینما حق دارند از دلایل این اتفاق باخبر باشند.
او افزود: جشنواره‌های سینمایی در دنیا معمولاً به دو شکل برگزار می‌شوند. برخی جشنواره‌ها مثل جشنواره‌های کن، برلین و ونیز، رویکردی بین‌المللی دارند و از همه جای دنیا فیلم به این جشنواره‌ها راه پیدا می‌کند اما در همین کشورها، جشنواره‌هایی کاملاً محلی برگزار می‌شوند که رویکرد بین‌المللی ندارند. ما درباره جشنواره فیلم فجر هم باید به این تعریف مشخص و درست برسیم و بدانیم که جشنواره فیلم فجر یک رویداد فرهنگی هنری بین‌المللی است یا یک رویداد کشوری.
کارگردان فیلم سینمایی «گراند سینما» در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: جشنواره فیلم فجر با هدف معرفی آثار تولید شده یک سال سینمای ایران برگزار می‌شود و به نوعی جایگزین جشنواره سپاس است که پیش از انقلاب برگزار می‌شد و فقط فیلم‌های ایرانی را مورد ارزیابی قرار می‌داد که در نهایت به فیلم‌های منتخب جوایزی نیز داده می‌شد. جشنواره فجر ما با وجود اینکه سال‌ها از برگزاری آن گذشته هنوز تکلیفش مشخص نیست و ما نمی‌دانیم این جشنواره داخلی است یا بین‌المللی. اگر این جشنواره یک رویداد هنری بین‌المللی است نمی‌تواند از چند کشور خاص آثاری را انتخاب کرده و نمایش دهد و یا فیلم‌هایی را هم با سانسور به نمایش بگذارد. اتفاقاً یکی از اصلی‌ترین مسائلی که باید جشنواره‌های میزبان در برگزاری رعایت کنند عدم سانسور فیلم‌های سینمایی است اما در کشور ما این قانون را نادیده می‌گیرند و فیلم‌ها را سانسور می‌کنند و به همین دلیل هم خیلی از فیلمسازان تمایلی به همکاری ندارند. با این شرایط به نظر من بهتر است برگزاری بین‌المللی جشنواره را منتفی کنیم و تمرکزمان را به بخش داخلی بگذاریم چرا که با این شرایط امکان برگزاری جشنواره بین‌المللی برای ما وجود ندارد.
او افزود: وقتی معذوریت‌هایی برای ما وجود دارد باید انتخاب‌هایی داشته باشیم که هویت جشنواره‌مان حفظ شود و برچسب‌هایی که اصلاً مناسبتی ندارد را به جشنواره نچسبانیم. بُعد بین‌المللی جشنواره فیلم فجر می‌تواند در این حد باشد که ما فیلم‌های خارجی را با رویکرد آشنا شدن علاقه‌مندان به سینما با آثار روز بر پرده سینما در جشنواره نمایش دهیم چرا که چنین امکانی در کشور ما وجود ندارد و ما فیلم‌های خارجی را در ابعاد گسترده اکران نمی‌کنیم و با این کار حداقل سالی یک بار فرصت دیدن فیلم‌های خارجی برای علاقه‌مندان فراهم می‌شود. اینکه ما مدعی شویم که جشنواره بین‌المللی برگزار می‌کنیم ولی چند فیلم از کشورهایی خاص انتخاب کنیم و بعد آثار دیگر را سانسور کنیم به جشنواره‌مان اعتبار نمی‌بخشد.
هدایت در پایان گفت: متأسفانه ما درگیر اسامی بزرگ هستیم و با برچسب‌هایی چون جشنواره بین‌المللی تصور می‌کنیم که جشنواره‌مان باشکوه می‌شود در حالیکه در عمل هیچ شکوهی وجود ندارد و ما فقط خودمان را فریب داده‌ایم. بهتر است به برگزاری داخلی جشنواره اکتفا کنیم و تقویت این بخش را در اولویت قرار دهیم.