به گزارش برنا؛ در سال‌های گذشته تلویزیون در کنار سریال‌هایی با ژانر ملودرام، پلیسی، دفاع مقدس و امنیتی و... در مناسبت های مختلف در ژانر طنز نیز سریال هایی تولید و به پخش می رساند که اتفاقا توسط افرادی نامدار در این عرصه مانند مهران مدیری، رضا عطاران و...ساخته می شد که بازخورد این سریال‌ها نشان از این داشت که مخاطب با میل و رغبت پای رسانه می‌نشست اما در این چند سال کارهای طنز در جذب مخاطب چندان موفق نبودند و به جز چند نمونه این آثار آن چنان‌که باید با اقبال مواجه نشد. چرایی این موضوع می‌تواند جنبه های مختلفی داشته باشد که از آن جمله می‌توان به سخت بودن آثار طنز در تولید، معدود بودن ستاره های طناز در رسانه و البته ممیزی ها و خط قرمز های فیلم نامه و انتخاب سوژه و ... اشاره کرد به همین بهانه با کارشناسان و منتقدان رسانه گپ و گفتی داشتیم که در ذیل از نظر می گذرانید.
«شهرام خرازی‌ها» عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی برنا گفت: سریال‌های کمدی در تلویزیون ما نقش «آنتن پرکن» را دارند.
شهرام خرازی‌ها اظهار داشت: حدود سه دهه پیش تلویزیون دوران طلایی خود در زمینه تولید و پخش سریال‌های کمدی را پشت سر گذاشت و پس از سریال‌های مهران مدیری، دیگر هرگز به آن دوران طلایی باز نگشت. سریال‌های کمدی به تدریج کیفیت مناسب و قابل دفاع خود را از دست دادند و در دهه‌های هشتاد و نود دچار افت محسوسی شدند. سریال‌هایی مثل «پایتخت» و «نون خ» از اساس در این طبقه‌بندی نمی‌گنجند زیرا به گمان من این سریال‌ها صرفا کمدی نیستند و بیشتر در ژانر اجتماعی قابل تعریف و تحلیل هستند.
این منتقد سینما افزود: تاریخ رسانه حاکی از آن است که کمدی حتی کمدی‌های مبتذل و پیش پاافتاده با هر کیفیتی از سوی بخش قابل توجهی از مردم در تمام کشورها مورد توجه قرار گرفته و می‌گیرد و ایران هم همان روالی را طی کرده که بقیه کشورها طی کرده اند.
او در ادامه تصریح کرد: سریال‌های کمدی ایرانی به قدری در دو دهه اخیر سقوط کرده‌اند که دیگر کسی تولیدات کمدی را جدی نمی‌گیرد.
این کارشناس ارشد «مدیریت رسانه» در ادامه گفت: تلویزیون به عنوان یک مارکت رسانه‌ای عمومی باید عرضه کننده هر نوع محصولی از جمله سریال‌های کمدی باشد تا مخاطبان حق انتخاب داشته باشند.
خرازی‌ها بر این اعتقاد است که: در تلویزیون ایران که اکثر پروژه‌ها به صورت بزن در رویی کلید می‌خورند، کمدی سازیبه نازل ترین رتبه سقوط کرده و این روند همچنان ادامه دارد که نتیجه اش هم تولیدات درپیتی است که آنتن تلویزیون را به اشغال خود در آورده و این رسانه را رو به اضمحلال سوق داده اند.
او خاطر نشان کرد : در شرایطی که تلویزیون از پس ساخت سریال کمدی با کیفیت قابل قبول بر نمی آید بهتر است به آرشیو خود مراجعه نموده و پخش مجموعه های خنده دار دهه های شصت و هفتاد نظیر «افسانه سلطان و شبان» ،«ساعت خوش» و... را در دستور کار خود قرار دهد. بخش عظیمی از پر کردن خلاء نشاط افزایی رسانه ای بر عهده تلویزیون است.
این منتقد فیلم همچنین درباره پخش سریال کمدی جدید «پلاک 13» ساخته آرش معیریان گفت: این کمدی هم مثل بقیه کمدی های سیما آغشته به سطحی نگری و در حال تحمیق مخاطب است البته معیریان کارگردان باتجربه ، با سواد و حرفه ای است و حاصل کارش از لحاظ تکنیکی یک سر و گردن بالاتر از بقیه همکارانش است.
عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در پایان گفت: در این روزگار تلخ که کرونا موجی از افسردگی را به سوی مردم جهان گسیل نموده ، نیاز به شادی و نشاط بیش از ادوار دیگر تاریخ محسوس است. تلویزیون به عنوان رسانه ای فراگیر می تواند با تولید و پخش سریال های کمدی فضای شاد برای مردم کرونا زده فراهم آورد اما حیف که تلویزیون ما از پس این وظیفه مهم بر نمی آید.