بیتا منصوری تهیه‌کننده سینما در گفت‌وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، به هر حال شیوع کرونا اتفاقی غیر قابل پیش‌بینی بود و ما تصور نداشتیم که کرونا تا این حد ادامه دارد و فکر می‌کردیم زودتر این معضل مدیریت می‌شود و به زندگی عادی خود برمی‌گردیم اما ادامه‌دار بودن این وضعیت منجر به عمیق‌تر شدن معضلاتی شد که به تبع شیوع کرونا و تعطیلی سینماها شاهد بودیم و در زمان اوج‌گیری کرونا و تعطیلی سینماها نیز مدیریتی صورت نگرفت که این حجم از فیلم تولید نشود و صف اکرانی طویل شکل نگیرد.
او افزود: سازمان سینمایی در زمان تعطیلی سینماها و نامعلوم بودن وضعیت می‌توانست در مدتی محدود صدور پروانه ساخت را متوقف کند. همچنان برای من سوال است که چرا در این شرایط برخی تهیه‌کننده‌ها اقدام به تولید فیلم می‌کردند. تنها دلیل قانع‌کننده برای ادامه تولید در شرایطی که سینماها تعطیل هستند می‌تواند بی اهمیت بودن اکران دانست. بسیاری از فیلم‌ها در سینمای ما ساخته می‌شوند که دیده نشوند و به نظر می‌رسد که فقط بودجه‌ای در میان است و باید خرج شود تا درآمدی برای افراد داشته باشد.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «رخ دیوانه» خاطرنشان کرد: شاید ادامه تولید آثار سینمایی در هر شرایطی بتواند از این منظر که بیکاری را در بین اهالی سینما به حداقل می‌رساند خوشحال‌کننده باشد اما تولید فیلمهایی که هیچ دغدغه‌ای برای فروششان وجود ندارد و فقط سرمایه‌ای برای تهیه‌کننده به همراه دارد، آسیبی جدی به کلیت سینمای ایران می‌زند که یکی از آن‌ها همین صف طولانی اکران است که مسئولان را مجبور به اتخاذ چنین تصمیمی کرده و در این بین می‌بینیم فیلمهایی که با سرمایه شخصی ساخته شده‌اند و تولیدکنندگان دغدغه اکران و بازگشت سرمایه دارند در کنار این فیلم‌ها می‌سوزند و سرمایه تهیه‌کنندگانشان از بین می‌رود که می‌تواند منجر به از بین رفتن سینمای خصوصی شود که ارتباطی با سرمایه‌های بلاتکلیف و دولتی ندارد.
او افزود: شاید یکی از دلایلی که سازمان سینمایی صدور پروانه ساخت را متوقف نکرد تولید فیلم و جلوگیری از بیشتر شدن بیکاری سینماگران و از طرفی وجود فیلم برای برگزاری جشنواره‌هایی چون کودک و نوجوان و فجر بود.
منصوری در پایان اظهار داشت: مسئولان می‌توانند با شناسایی فیلمهایی که با سرمایه شخصی ساخته شده‌اند و تولیدکنندگانشان دغدغه بازگشت سرمایه دارند این آثار را در اولویت قرار داده و در شرایطی اکران کنند که فیلمسوزی اتفاق نیفتد و پس از آن فیلمهایی که تولیدکنندگانشان اصلاً دغدغه اکران ندارند را به همین شکل در سینماها نمایش دهند.