مهم ترین دلایل سرگیجه چیست؟

علل سرگیجه:

سرگیجه دلایل احتمالی بسیاری دارد، از جمله اختلال گوش داخلی، بیماری حرکتی و اثرات دارویی. گاهی اوقات ناشی از مشکلات سلامتی اساسی مانند گردش ضعیف، عفونت و یا جراحت است.  این حالت گیجی شما را وادار می کند که احساس کنید و محرک های شما به دنبال علل احتمالی هستند.

اینکه سرگیجه چه مدت طول می کشد و علائم دیگری دارد یا خیر، به علت شما بستگی دارد.

_مشکلات گوش داخلی که باعث سرگیجه می شوند (گیجی).

_حس تعادل شما به ورودی ترکیبی از بخش های مختلف سیستم حسی بستگی دارد.

این ها شامل موارد زیر هستند:

_چشم ها، که به شما کمک می کند مشخص کنید، بدنتان در کجا است و چگونه حرکت می کند.

_اعصاب حسی که پیام ها را به مغز شما درباره حرکات بدن و مواضع ارسال می کنند.

_گوش داخلی که خانه حسگرهایی هستند که به کشف حرکت جاذبه و عقب و جلو کمک می کنند

این حس غلطی است که محیط شما در حال چرخش و یا حرکت است. با اختلالات گوش داخلی، مغز شما سیگنال ها را از گوش داخلی دریافت می کند که با آنچه چشم های شما و اعصاب حسی دریافت می کنند، سازگار است.

وضعیت سرگیجه پراکسیسمال خوش خیم (BPPV):

این شرایط باعث ایجاد حس قوی و سریع اما نادرست می شود که شما در حال چرخش و یا حرکت هستید. این رویدادها با تغییر سریع در حرکت سر ایجاد می شوند، مانند زمانی که در رختخواب غلت می زنید، بلند می شوید و یا ضربه ای به سرتان زده می شود. BPPV شایع ترین علت سرگیجه است.

عفونت:

عفونت ویروسی اعصاب وستیبولا می تواند موجب سرگیجه شدید و مداوم شود.

اگر شما هم چنین فقدان شنوایی ناگهانی دارید، ممکن است لارجنتیت داشته باشید.

مشخص شدن بیماری مینیره با سرگیجه های طولانی:

این بیماری شامل تجمع بیش از حد مایع در گوش داخلی شما است. با سرگیجه ناگهانی که تا چند ساعت طول می کشد، مشخص می شود. هم چنین ممکن است از دست دادن شنوایی و احساس خالی بودن یا شلوغی در گوش را نیز تجربه کنید.

میگرن:

افرادی که میگرن دارند، ممکن است دچار سرگیجه شوند، حتی زمانی که سردرد شدیدی ندارند. چنین حوادثی ممکن است چند دقیقه به طول بینجامد و ممکن است با سردرد و حساسیت نور و سر و صدا مرتبط باشد.

مشکلات گردش خون که باعث سرگیجه می شوند:

اگر قلبتان خون کافی به مغز شما نمی رساند، ممکن است احساس سرگیجه، ضعف یا عدم تعادل را داشته باشید.

علل عبارتند از:

_کاهش فشار خون:

افت چشمگیر در فشار خون سیستولیک ممکن است منجر به احساس ضعف شود. می تواند بعد از نشستن یا ایستادن خیلی سریع رخ دهد. این شرط به نام فشار خون ارتواساتیک نیز نامیده می شود.

_گردش خون ضعیف:

شرایطی مانند کاردیومیوپاتی، حمله قلبی، بی نظمی قلب و حمله ایسکمی می تواند موجب گیجی و سرگیجه شود. و کاهش حجم خون ممکن است باعث عدم جریان خون کافی به مغز و یا گوش درونی شما شود.

علل دیگر سرگیجه:

شرایط عصبی:

برخی از اختلالات عصبی - مانند بیماری پارکینسون و اسکلروز چندگانه - می تواند منجر به از دست رفتن تدریجی تعادل شود.

داروها:

سرگیجه می تواند یک عارضه جانبی از داروهای خاصی مثل داروهای ضد تشنج، داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد افسردگی و داروهای مسکن باشد. به طور خاص، کاهش فشار خون ممکن است باعث ضعف شود.

ایجاد سرگیجه با اختلالات تنشی:

اختلالات تنشی خاصی ممکن است باعث ایجاد اختلالاتی شوند و یا یک احساس گیجی که اغلب به آن سرگیجه گفته می شود را باعث شوند. اینها شامل حملات پانیک و غیره هستند.

سطح پایین آهن (کم خونی):

علائم و نشانه های دیگری که ممکن است همراه با گیجی رخ دهد.

کم خونی داشته باشید، عبارتند از:خستگی، ضعف و پوست رنگ پریده.

قند خون کم (هیپوگلیسمی):

این شرایط عموماً در افراد مبتلا به دیابت که از انسولین استفاده می کنند رخ می دهد.

سرگیجه ممکن است با عرق کردن و اضطراب نیز همراه باشد.

ایجاد سرگیجه با زیاد خوردن و کم آبی بدن:

اگر در شرایط آب و هوای گرم، فعال هستید و یا اگر به اندازه کافی مایعات ننوشید، ممکن است از گرمای بیش از حد (هیپرترمی) یا کم آبی را بگیرید و احساس سرگیجه کنید. به خصوص اگر از داروهای قلبی استفاده می کنید.

عوامل خطر در رابطه با سرگیجه:

عواملی که ممکن است ریسک ابتلا به سرگیجه را افزایش دهند، عبارتند از:

اثرات سن در سرگیجه ها ؛

افراد مسن احتمال بیشتری دارند که مشکلات پزشکی داشته باشند که باعث سرگیجه می شوند، به ویژه عدم تعادل. آن ها همچنین به احتمال زیاد داروهایی را مصرف می کنند که می توانند باعث سرگیجه شوند.

داشتن یک اپیزود از گیجی در گذشته:اگر قبلا دچار سرگیجه شدید، در آینده هم دچار سرگیجه می شوید.

مشکلات سرگیجه:

سرگیجه می تواند خطر افتادن و آسیب دیدن شما را افزایش دهد. گیجی متناوب در حین رانندگی می تواند احتمال تصادف را افزایش دهد. اگر یک وضعیت سلامتی موجود که موجب گیجی شما می شود، درمان نشود می تواند موجب عواقب بلند مدتی برایتان شود.

تشخیص سرگیجه:

اگر پزشک برای شما مشکوک به سکته مغزی شده باشد، سریعاً یک اسکن MRI یا سی تی اسکن را برایتان تجویز می کند. بیشتر افرادی که به خاطر سرگیجه به پزشک مراجعه می کنند، ابتدا در مورد علائم و داروهای شما سوال می کنند و سپس معاینه فیزیکی انجام می دهد.

در طی این تست، پزشک نحوه راه رفتن و حفظ تعادل و اینکه چگونه اعصاب اصلی سیستم عصبی مرکزی شما کار می کنند را بررسی خواهد کرد. همچنین ممکن است به یک تست شنوایی و تست تعادل نیاز داشته باشید، از جمله:

آزمایش حرکت چشمی :

پزشک شما ممکن است زمانی که یک شی متحرک را دنبال می کنید، مسیر چشمان شما را نگاه کند.

پستوگرافی:

این تست به پزشک می گوید که کدام بخش از سیستم تعادلی که شما بر روی آن ها تکیه می کنید، ممکن است دچار مشکل شده باشد.

شما با پاهای برهنه روی سکو می ایستید و سعی می کنید تعادل خود را تحت شرایط مختلف حفظ کنید.

تست صندلی روتاری:

در طی این تست، شما در یک صندلی تحت کنترل کامپیوتر قرار می گیرید که خیلی آهسته در یک دایره کامل حرکت می کند. با سرعت زیاد در یک قوس بسیار کوچک عقب و جلو حرکت می کند.

آزمایش حرکت سر برای سرگیجه:

اگر پزشک مشکوک شود که سرگیجه شما ناشی از پاروکسیسمال خوش خیم است، می تواند یک آزمایش حرکتی ساده را انجام دهد به نام مانور دیکس - هالپیک برای تایید تشخیص.

روش های تشخیص سرگیجه ها توسط پزشک 

سبک زندگی و درمان های خانگی سر گیجه:

اگر سرگیجه های مکرر دارید، این نکات را در نظر بگیرید:

از امکان از دست دادن تعادل خود آگاه باشید تا منجر به آسیب جدی نشوید. اگر لازم است از حرکت ناگهانی خودداری کنید و با یک عصا قدم بزنید.

اشیایی که امکان گیر کردن به آنها و افتادن توسط آنها وجود دارد را جمع کنید، مانند قالیچه ها و سیم های برق.

از زیر پایی های غیر سر خور در دستشویی و کف حمام استفاده کنید.

نور خوب داشته باشید.

وقتی احساس سرگیجه می کنید، فوراً بنشینید و یا بخوابید.

اگر احساس سرگیجه شدید دارید، با چشمان بسته در یک اتاق تاریک، دراز بکشید.

از رانندگی اجتناب کنید.

از مصرف کافئین، نمک و مواد مخدر پرهیز کنید.

استفاده بیش از حد از این مواد می تواند علائم و نشانه های شما را بدتر کند.

مایعات کافی بخورید.

یک رژیم غذایی سالم داشته باشید.

به اندازه کافی استراحت کنید.

از استرس اجتناب کنید.

اگر گیجیتان ناشی از دارو است، با پزشک خود درباره حذف یا کاهش دوز آن صحبت کنید.

اگر گیجی شما با حالت تهوع همراه است از آنتی هیستامین، مانند مکلیزین یا دیمنهیدرینات استفاده کنید.

اینها ممکن است باعث خواب آلودگی شما شوند.

اگر سرگیجه شما ناشی از گرم شدن بیش از حد و یا کم آبی بدن است، در یک مکان خنک استراحت کنید و آب بنوشید یا نوشیدنی های ورزشی بنوشید.

انتهای پیام/