شهرام خرازی ها کارشناس ارشد مدیریت رسانه و منتقد فیلم و سینما در پاسخ به این سوال که برگزاری جشنواره های رقابتی بین سریال های تلویزیون و آثار شبکه نمایش خانگی چقدر در ایجاد رقابت و به تبع آن بالا رفتن کیفیت سریال ها لازم است به خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: این ایده با وجود رقابت زایی ایده بسیار خوبی است اما مسئله این است که سریال هایی که ما درباره آن ها بحث می کنیم و به طور مشخص به دو دسته سریال های تلویزیونی و نمایش خانگی تقسیم می شوند در شرایط متفاوتی از نظر ممیزی درحال تولید هستند البته سایه سنگین سانسور بر سریال های رسانه ملی حکم فرماست و این سریال ها با ممیزی خیلی سختی تولید می شوند و مقابل دوربین می روند اما سریال های شبکه نمایش خانگی با سخت گیری کمتری تولید می شوند و مسلم است وقتی که سریال شبکه نمایش خانگی در فضای باز فرهنگی ساخته می شود و سانسور کمتری هم گریبانش را می گیرد مجال بیشتری برای بروز خلاقیت های فیلمنامه نویس، کارگردان، هنرپیشه و حتی گریمور و طراح لباس فراهم می کند.
او ادامه داد: همان طور که گفتم رسانه ملی با وجود سانسور های سختگیرانه ای که دارد و با توجه به اینکه ما اعتقاد به نقش دانشگاهی برای تلویزیون داریم و معتقد هستیم که رسانه ملی حکم دانشگاه را دارد طبعا سریال هایی که در چنین دانشگاه رسانه ای درحال تولید است از فضای باز فرهنگیِ سریال های شبکه نمایش خانگی برخوردار نیست و تحت قوانین سفت و سخت تولید می شوند بنابراین ممکن است شمار زیادی از سریال های تلویزیونی در مقایسه با سریال های شبکه نمایش خانگی پیش بازنده باشند اما موارد استثنا را نباید فراموش کرد که قدیم تر ها در تلویزیون سریال هایی تولید شد که بسیار پر بیننده و موفق بوده اند و در مقابله با سریال های شبکه نمایش خانگی امروز سر تر هستند.
این منتقد افزود: نکته دیگری که باید به آن اشاره کنم این است که سریال هایی که در تلویزیون تولید می شوند اگر از بودجه بالایی برخوردار باشند و اعتبار قابل توجهی به آن ها اختصاص داده شود به لحاظ تکنیکال و بهره گیری از امکانات تصویربرداری و صدابرداری و سایر امکانات از این شانس برخوردار هستند که در مقایسه با سریال های شبکه نمایش خانگی که بودجه کمتری دارند با تکنیک و کیفیت بهتری به مخاطب عرضه شوند و آن ها در این رقابت برنده خواهند شد و شبکه نمایش خانگی را پشت سر می گذارند.
خرازی ها اظهار کرد: اگرچه برگزاری این جشنواره و رقابت ها مثبت به نظر می رسد اما عملا نمی شود که سریال های شبکه خانگی را با توجه به اینکه از اعتبار مالی کمتر برخوردار هستند را با سریال های تلویزیونی که سانسور بیشتری می شود مقایسه کرد اما اگر شرایط تولید، میزان سانسور و فضای فرهنگی حاکم بر آن ها یکسان بود این امکان داشت که این دو رسانه را در قالب یک جشنواره، رقیب یکدیگر دانست و این دو را با هم مقایسه کرد و برگزاری چنین جشنواره در دراز مدت اگر مستمر و ادامه دار باشد و به سیاست آغشته نشود که چنین چیزی بعید است می تواند در آینده بسیار کارساز، موثر و به نفع روند تولید سریال در کشور تمام شود به این خاطر که عوامل و دست اندرکاران در سریال ها به مرور متوجه می شوند که وارد رقابت می شوند و ممکن است که به کیفیت آثار خود بیفزایند و حتی در این جشنواره ها کاندید و برنده جوایز شوند.
این کارشناس مدیریت رسانه در خصوص کیفیت جشنواره اظهار کرد: در جشنواره بایستی همه حرفه ای در کار تلویزیون باشند نه اینکه افرادی در این جشنواره حاضر شوند که با این کار همخوانی ندارند و در جمع هیئت انتخاب حضور داشته باشند و نظر دهند چراکه بار ها و بار ها شاهد بوده ایم که جشنواره های مختلفی از جمله جشنواره معتبر فیلم فجر در کشور برگزار می شد و افرادی که عضو هیئت انتخاب یا هیئت داوران آن بودند سبقه سیاسی داشتند درواقع کسانی به عنوان هیئت داور در جشنواره حضور می یافتند که مدرک تحصیلی مرتبط را نداشته یا نسبتی با سینما ندارند اما در عوض نسبت پر رنگی با سیاست دارند. به نظر من افرادی که سمت امنیتی یا سمت سیاسی دارند نباید وارد هیئت انتخاب جشنواره های هنری از جمله جشنواره های تلویزیونی شوند بنابراین در هیئت انتخاب سریال ها اصلا نباید اجازه دهند که افراد غیر مرتبط حضور داشته باشند و در هیئت داوری نیز به همین ترتیب افرادی باید انتخاب شوند که به لحاظ مدرک تحصیلی و تجربه حرفه ای کاملا آگاه و کاربلد باشند. علاوه بر آن نیز نباید به هیچ عنوان وزن سیاست بر هنر سنگینی کند ضمن اینکه بایستی جشنواره بسیار خوب از طریق مختلف به مردم و هنرمندان تبلیغ شود چراکه جشنواره ها سکوی پرتاب بسیاری از هنرمندان حرفه ای در آینده می توانند باشند و علاوه بر آن عرضه کننده تجربه های مختلف نیز هستند.
شهرام خرازی ها در پایان و در خصوص برنده نهایی در یک جشنواره با تفاوت و داوری حرفه ای بیان کرد: اگر از منظر هنری بخواهیم به این قضیه نگاه کنیم من شخصا برد را با سریال های شبکه نمایش خانگی می دانم به این خاطر که بازیگران بسیار حرفه ای سینما در این پلتفرم سریال می سازند و همین باعث می شود تا این افراد آن طور که باید به تلویزیون روی خوش نشان ندهند اما چون در این جشنواره ها با دید هنری به آثار شرکت کننده ها نگاه نمی شود و بیشتر با عینک سیاست به این آثار نگاه می کنند بنابراین می توان حدس زد که سریال هایی که در تلویزیون تولید شده اند برنده نهایی خواهند شد و در چنین رقابتی سعی می کنند تا جوایز ارزنده را به سریال های تلویزیونی دهند که همین مسئله تبلیغ سیاست رسمی کشور را نشان می دهد و این جوایز نصیب سریال های شبکه نمایش خانگی علی رغم شایستگی هایی که دارند نخواهد شد.
انتهای پیام//