امیر پورکیان کارگردان و تهیه کننده سینما و تلویزیون درخصوص درصد موفقیت بازیگران موفقی که پا به عرصه کارگردانی می گذارند به خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: در وهله ی اول باید دید شخصی که به سمت کارگردانی می رود در بازیگری حرفی برای گفتن دارد؟آیا مسیر درستی را در بازیگری طی کرده است و به یک مهارت زیادی در آن دست پیدا کرده است و بازیگر موفقی است. یکی از وظایف اصلی کارگردان بازیگردانی یعنی هدایت بازیگر است و وقتی بازیگری در فیلم یک کارگردان موفق بازی خوبی ارائه می دهد قطعا نتیجه بخش آن بازیگردانی قوی کارگردان است و حالا وقتی که خود کارگردان است و در فیلم نقش دارد و می خواهد به جلوی دوربین برود با وجود اینکه بسیار بازیگر خوبی است، متدهای اکتینگ را رعایت می کند و دیالکتیک قوی دارد، اما حالا که به جلوی دوربین می رود چه کسی قرار است او را هدایت کند؟ پس در نتیجه از همان زاویه ضربه می خورد. 90 درصد بازیگرانی که به سراغ کارگردانی میروند در صورتی می توانند موفقیت صد در صد کسب کنند که به کسی که اعتماد دارند اجازه دهند که در آن لحظه ها او را هدایت کند یعنی مشاور یا دوست یا دستیار کارگردانی داشته باشد که در آن لحظه ها او را هدایت کنند. در غیر این صورت فیلم متوسط و معمولی خواهد شد البته این را هم بگویم همه ی این ها در صورتی است که در بخش های دیگر کارگردانی خوبی را ارائه دهد.
این تهیه کننده درخصوص میزان مهیا بودن شرایط برای ورود نسل جدید به عرصه کارگردانی اظهار داشت: نسل جدید با این وضعیت خیلی شانس کمی دارد ولی تلاش و امید را نباید از دست داد و تا آخرین لحظه باید پای هدف ایستاد و جز این امید و روشنگری برای نسل جدید چیزی نداریم. تا کنون هر اتفاقی در سینما افتاده است به غیر از درصد کمی، به طور مثال از ۱۰۰ درصد، ۵ درصد، فیلمهایی که موج در سینمای ایران یا شبکه نمایش خانگی راه انداخته است مانند سریال "ممنوعه" که یک موجی راه انداخت آیا غیر از این است که کار جوانان زیر ۳۰ سال بوده؟ به غیر از چند فیلمی که به طور مثال آقای فرهادی ساخته است و فیلم های دوران جوانی ایشان را مثل جدایی نادر با سیمین را نمیتوان با الان مقایسه کرد. نیروی جوان نیرویی است که اگر سرکوب شود به وقتش آسیب بزرگی می زند به خاطر اینکه آن هیجانات و حرکت رو به جلویی که جوانان دارند را به ناگهان با تبر از ریشه جوری میزنند که بلند نشود.
او در پایان گفت: به نظر من فیلم سازها را باید در جوانی حمایت کرد، چون به غیر از آن در پیری کسی حرفی برای گفتن نخواهند داشت چون باید بازنشسته شوند و فقط به تماشای فیلم بنشیند چون دیگر به درد فیلمسازی نمی خورد.
انتهای پیام//