به گزارش خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ عرق به تلویزیون مستقیما به خاطرات خوبی بر می گردد که مردم از دیدن سریال های جذاب و ماندگار در ذهن دارند و کماکان این ذوق و شوق وجود دارد که مخاطب سریال تلویزیونی را در مناسبت های مختلف از تلویزیون دنبال کند.
پیدایش پلتفرم ها به موازات تولیدات تلویزیون اگرچه اتفاق مبارکی است اما نباید انگیزه را از سریال ساز تلویزیون با بهانه های بودجه و ممیزی و .... سلب کند. طبیعی است که تلویزیون می تواند در اوج بماند اگر همان نسخه همیشگی را برای موفقیت در ساخت سریال پیش رو داشته باشد.
با جواد مزدآبادی، علی خودسیانی، حسن مصطفوی و امیرپوررحمانی در این باره گپ و گفتی زده ایم که در ذیل از نظر می گذرانید.
جواد مزدآبادی: شبکه نمایش خانگی یکی از دلایل افت کیفی سریال‌های تلویزیون است/ سلیقه و دانش مدیران در ساخت سریال‌های پر محتوا تاثیرگذار است!
بسیاری از کارشناسان معتقد هستند که در سال های گذشته سریال های تلویزیونی دچار افت کیفی در حوزه های مختلف چون فیلمنامه، کارگردانی و حتی بازیگری شدند در همین خصوص جواد مزدآبادی کارگردان و فیلمنامه نویس سینما و تلویزیون در گفت و گو با خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا عوامل کاهش کیفیت سریال های تلویزیونی را که ممکن است به مواردی چون «شبکه نمایش خانگی»، «مدیریت غلط مدیران»، «مشکلات اقتصادی» و... بستگی داشته باشد را ارزیابی کرد و گفت: واقعیت این است که شبکه نمایش خانگی روی این مسئله بسیار تاثیر گذار بوده است چراکه بهترین فیلمنامه ها و عوامل درحال حاضر جذب رسانه های خانگی می شوند به همین خاطر دست تلویزیون تا حدودی خالی شده است و دومین مسئله این است که باید رویکرد ها و نگاه افراد تغییر کند و این تغییر نگاه، اول باید در مدیران رخ دهد تا رسانه ملی مخاطبان بیشتری به خود جلب و جذب کند. اکثر آثار دارای قصه های خسته کننده، گنگی دارند که به سمت جلو پیش نمی روند و نمی توانند مخاطب را درگیر کنند و بیشتر سریال ها تکراری و کلیشه ای شده اند. یک اتفاق رایج دیگری که در سازمان صدا و سیما رخ می دهد این است که به محض دیده شدن یک اثر شروع به ساخت قسمت های بعدی آن می کنند و سوال اینجاست که واقعا تا چه اندازه می توان از درون آن سریال خلاقیت و نوآوری به وجود آورد؟ به نظر من باید به جای این کار به فکر ایده و خلاقیت های جدید و بکر بود و باید جوانانی را که از خلاقیت بالایی برخوردار هستند بیشتر به کار گرفت چراکه از این کار مطمئنا جواب خوبی دستگیرمان خواهد شد.
جواد مزدآبادی در پاسخ به این سوال که فضای محدود تلویزیون تا چه اندازه دست نویسندگان را بسته و باعث شده است که سطح کیفی آثار پایین بیاید و سریال ها به سمت و سوی تکراری شدن گام بردارند اظهار داشت: رسانه ملی به هیچ عنوان کسی را محدود نمی کند. شاید بتوان گفت سلیقه مدیران قدیمی است و زمانی که چند طرح جدید به دستشان می رسد با آن ها مخالفت می کنند و به خاطر ترس از بازخورد ها آن فیلمنامه یا طرح را رد می کنند و همین امر باعث می شود که شکاف ایجاد شود و اتفاقی که باید رخ دهد اتفاق نیفتد. اگر دقت کنید اکثر اتفاقات خوب زمان حضور مدیران موفق رخ داده است چراکه سلیقه، فکر و دانش این کار را داشتند اما برخی از مدیران متاسفانه از این صفت ها برخوردار نیستند و همین دلیلی بر این است که همه چیز تحت الشعاع قرار بگیرد اما نیاز است تا در این راه همه دست به دست یکدیگر دهند تا در رسانه ملی شاهد بهترین آثار با بهترین کیفیت ها باشیم.
حسن مصطفوی: تلویزیون در ساخت سریال نون.خ کمک نکرد!/ 800میلیون از جیب دادیم!
بسیاری از کارشناسان معتقد هستند در سال های گذشته سریال های تلویزیونی دچار افت کیفی در حوزه‌های مختلف چون فیلمنامه، کارگردانی و حتی بازیگری شدند در همین خصوص حسن مصطفوی، تهیه‌کننده سینما و تلویزیون، در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا عوامل کاهش کیفیت سریال‌های تلویزیونی را از این باب که آیا مواردی چون «شبکه نمایش خانگی»، «مدیریت تلویزیون»، «شرایط اقتصادی» و... در این امر دخیل است یا خیر را ارزیابی کرد و گفت: این مسئله هیچ ربطی به شبکه نمایش خانگی ندارد درواقع تنها موضوعی که بسیار اهمیت دارد این است که تلویزیون بیش از آنکه سرگرمی سازی و سریال سازی کند مشغول کار سیاسی است. تلویزیون اول از همه باید دغدغه‌مند و جویا باشد که چرا کارگردان ها و بازیگران مطرحی که در رسانه ملی رشد کرده اند دیگر حاضر نیستند در این فضا فعالیت کنند. دلیل افت کیفیت سریال‌های تلویزیون این است که بسیاری از کارگردانان و هنرمندان حاضر نیستند برای رسانه ملی کار کنند چراکه من شخصا به عنوان کسی که 9 سال در این رسانه فعالیتی نداشته ام دوسال پیش شروع به ساخت فصل اول سریال «نون.خ» کردم و رسانه ملی در طول مدت ساخت این سریال هیچ کمکی به ما نکرد درواقع من و آقای فرجی مجبور شدیم هزینه و دستمزد عوامل و بازیگران را حدود 800 میلیون از جیب خود پرداخت کنیم. سوالی که برای من پیش می آید این است که چرا باید برای سازمان صدا و سیما کار کنم وقتی که هزینه ی صرف شده حدود 6 ماه بعد به دستم می رسد.
او ادامه داد: دومین مسئله این است که مدیوم شبکه نمایش خانگی با تلویزیون فرق می کند و اشکالی که تلویزیون دارد این است که گمان می کند نمایش خانگی رقیب او محسوب می شود درصورتی که اصلا اینگونه نیست. اما مدیران تلویزیون بیش از آنچه به کیفیت آثار فکر کنند و به سراغ هنرمندانی روند که سال ها برای این رسانه کار کرده اند بیشتر آن ها را اذیت می کنند تا اینکه بتوانند به جذب آن ها فکر کنند. باید اینگونه بگویم که مدیران از هنرمندان دفاع نمی کنند و افرادی که خارج از تلویزیون و وزارت فرهنگ قرار دارند به خود اجازه می دهند تا اعمال نظر سلیقه ای در محتوای سریال ها داشته باشند و همین باعث رنجش خاطر اهالی فن می شود و سعی می کنند دیگر حضور پر رنگی نداشته باشند که همین مسئله باعث می شود کیفیت آثار تنزل پیدا کند.
حسن مصطفوی در پاسخ به این سوال که فضای محدود تلویزیون تا چه اندازه دست نویسندگان را بسته و باعث شده است که سطح کیفی آثار پایین بیاید و سریال ها به سمت و سوی تکراری شدن گام بردارند اظهار داشت: قطعا سانسور و فضای بسته تلویزیون روی کیفیت تاثیر گذاشته است ولی به اعتقاد من این تلویزیون همان تلویزیون قدیم است اما مدیران آن باید به گونه‌ای باشند که پای هنرمندانی که سال‌ها افتخار آفرینی کردند بایستند. دلیل ریزش و کاهش مخاطب تنها به این است که رسانه ملی به کار سیاسی می‌پردازد.
امیر پوررحمانی: صدا و سیما در حوزه فیلمسازی نیاز به پوست اندازی و تحول دارد/ روی کار آوردن کارگردانان و تهیه کنندگان جدید باعث ایده‌ها و خلاقیت های نو در سریال سازی می شود!
بسیاری از کارشناسان معتقد هستند که در سال های گذشته سریال های تلویزیونی دچار افت کیفی در حوزه های مختلف چون فیلمنامه، کارگردانی و حتی بازیگری شدند در همین خصوص امیر پوررحمانی تهیه کننده سینما و تلویزیون که در آثاری همچون سریال تلویزیونی «آسمان همیشه ابری نیست»، سریال تلویزیونی «بی قید و شرط» و سریال تلویزیونی «پرگار» فعالیت داشته است در گفت و گو با خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برناعوامل کاهش کیفیت سریال های تلویزیونی را ارزیابی کرد و گفت: به نظر من دلیل افت کیفی سریال های تلویزیونی به عواملی چون «شبکه نمایش خانگی»، «مدیریت نادرست رسانه ملی»، «شرایط اقتصادی» و... بستگی دارد و می توانند در افت کیفی آثار موثر باشند. سازمان صدا و سیما در مقوله فیلمسازی نیاز به پوست اندازی دارد و باید تحولی در آن ایجاد شود.
او ادامه داد: تلویزیون در مقابل شبکه نمایش خانگی که در سمت و سوی پیشرفت حرکت می کند عقب افتاده است و مهمتر از هر مسئله دیگر بحث بودجه است و سازمان صدا و سیما از نداشتن آن رنج می برد چراکه واقعا بودجه کافی و مناسبی به رسانه ملی تعلق نمی گیرد و به طبع بازیگران و عوامل سازنده نیز به جای اینکه در تلویزیون کار کنند و دستمزد خود را با تاخیر از آنجا دریافت کنند مسلما به فکر کار کردن در جایی می افتند که به نفع شان باشد. در درجه اول رسانه ملی نیاز دارد تا در مقوله فیلمسازی بازنگری داشته باشد و افراد جدید تری را روی کار بیاورد درواقع افرادی که قدیم تر در رسانه ملی حضور داشتند کار خود را از سر گذرانده اند و توقعات شان را اعمال کرده اند و حال نیاز است تا افراد جدید تری به سازمان بیایند و تحولی در نام های کارگردانان ایجاد شود تا ما مجدد شاهد ایده ها و خلاقیت های نو در تلویزیون باشیم.
امیر پوررحمانی در پاسخ به این سوال که فضای محدود تلویزیون تا چه اندازه دست نویسندگان را بسته و باعث شده است که سطح کیفی آثار پایین بیاید و سریال ها به سمت و سوی تکراری شدن گام بردارند اظهار داشت: من بعید می دانم که تلویزیون یا همان رسانه ملی دست نویسندگان را بسته باشد. به هر شکل سوژه ها تمام شده اند و از جهت نوشتاری بسیار ضعیف عمل می کنیم و به هیچ عنوان در مقوله نوشتن و نگارش تحقیقاتی مانند تحقیقات میدانی نداریم و نیاز است تا از رقابت عقب نیافتیم.
علی خودسیانی: «مدیریت» در کشیده شدن افراد از رسانه ملی به سمت نمایش خانگی بی تاثیر نیست!/ هیچ هنرمندی مخاطبان میلیونی را فدای مخاطبان چندصد هزار نفری نمی‌کند!
بسیاری از کارشناسان معتقد هستند که در سال های گذشته سریال های تلویزیونی دچار افت کیفی در حوزه های مختلف چون فیلمنامه، کارگردانی و حتی بازیگری شدند در همین خصوص علی خودسیانی فیلمنامه نویس، نمایشنامه نویس و نویسنده آثاری چون «دنیای شیرین» ، «فصل زرد»، «بازی پنهان» ، «هیات مدیره» و... در گفت و گو با خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا عوامل کاهش کیفیت سریال های تلویزیونی که ممکن است به این موارد «شبکه نمایش خانگی»، «مدیریت غلط مدیران»، «مشکلات اقتصادی» و... نیز مربوط باشد را ارزیابی کرد و گفت: اول از همه هر فیلمساز، کارگردان، نویسنده یا تهیه کننده ای به هیچ عنوان مخاطبان میلیونی را فدای مخاطبان چندصدهزار نفری نمی کنند درواقع تمام فیلمسازان و افرادی که در رسانه ملی مشغول کار و فعالیت هستند تلویزیون اولویت و انتخاب اول آن ها محسوب می شود مشروط بر اینکه این رسانه در مسیر درست مدیریت شود. بنابراین اگر فردی رسانه ملی را به فراموشی می سپارد و به سمت شبکه نمایش خانگی قدم بر میدارد قطعا از سر اجبار است و به دلیل وجود فضای بهتر و مخاطبان بیشتر نیست کما اینکه تمام افرادی که به سمت شبکه نمایش خانگی سوق یافتند از تلویزیون یا سینما کار خود را آغاز کردند و دلیل اینکه چرا این افراد خانه اول خود را که به اصطلاح همان تلویزیون یا سینما است را رها می کنند و به سمت دیگر کشیده می شوند قطعا به مدیریت آن مربوط است که در این قضیه نقش اصلی و اساسی را دارد.
او ادامه داد: اگر زمانی شاهد این بودیم که در رسانه ملی انواع و اقسام سریال ها با کیفیت مناسب و خوب ساخته می شدند و به پخش می رسیدند تنها به این دلیل بود که مدیران شجاع و مسئولیت پذیری داشتیم درواقع آن ها جرئت امضا کردن پای قراردادها را داشتند و پای سریال هایی که ساخته می شد می ایستادند تا اگر مشکلی رخ می داد از آن ها دفاع کنند اما در سال های نه چندان طولانی گذشته آثاری به ساخت رسیدند که متاسفانه مورد عنایت مدیران واقع نشدند و همان مدیران با اولین اعتراض پشت تهیه کنندگان و کارگردانان را خالی کرده و آن ها را مقصر جلوه دادند و خودشان را با پخش نکردن آثار از این ماجرا مبرا کردند و اتفاقی که افتاد این بود که دیگر پای آن تهیه کنندگان و کارگردانان به رسانه ملی باز نشد و متاسفانه به دلیل حضور یک عده مدیری که جسارت قبل را ندارند، در رسانه ملی درحال حاضر شاهد آثار تکراری هستیم.
علی خودسیانی در پایان و در پاسخ به این سوال که فضای محدود تلویزیون تا چه اندازه دست نویسندگان را بسته و باعث شده است که سطح کیفی آثار پایین بیاید و سریال ها به سمت و سوی تکراری شدن گام بردارند اظهار داشت: من به جرئت می توانم بگویم نویسنده درحال حاضر برای رسانه ملی کار نمی کند و افرادی هم که در تلویزیون مشغول نگارش هستند درواقع نویسنده نیستند و تنها عشق نویسندگی و شهرت دارند و فردی که واقعا نویسنده باشد نمی تواند با ممیزی ها و سانسور های رسانه ملی همکاری کند و با این ها کنار بیاید و به همین دلیل عطایش را به لقایش می بخشد.
انتهای پیام//