هومان فاضل نویسنده سینما و تلویزیون که در آثاری همچون سریال «آسمان من»، «سارق روح» و فیلم سینمایی «فهرست مقدس» فعالیت داشته است در پاسخ به این سوال که چرا در تولیدات کارهای مذهبی به ویژه ماه محرم موفق عمل نکرده‌ایم و مشخصا کنداکتور ما خالی است به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا گفت: به نظرم در وهله اول سطح محافظه‌کاری مدیران به حدی رسیده که کار کردن را برای افرادی مثل من که سال‌ها با تلویزیون کار کرده‌ام غیرممکن کرده است. موضوعات مذهبی موضوعاتی هستند که هم مخاطبان عام هم مخاطبان خاص باید بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند. در جامعه‌ی ما محرم آیینی دیرینه است که مردم خود را برای آن آماده می‌کنند تا معنویتشان قوی‌تر شود. متاسفانه این مسائل تبدیل به خط قرمزهایی شده‌اند که تحت هیچ شرایطی نمی‌توان درخصوصشان برنامه ساخت.
او ادامه داد: برای مثال اگر بخواهید سریال «شب دهم» را مجدد پخش کنید تلویزیون اجازه نمی‌دهد. برای ساخت هر داستانی در هر ژانری ابزار خاصی احتیاج داریم. اگر می‌خواهیم یک قصه مذهبی بگوییم به یک ضد قهرمان خیلی قوی، یک نقطه‌ی تحول و یک گره‌افکنی احتیاج داریم و گاهی لازم است داستان ما در بستری عاشقانه روایت شود که همه این‌ها را وقتی شما از یک قصه‌ی مذهبی بگیرید دیگر چیزی نمی‌ماند. ما قصه‌‌هایی مذهبی مانند دختر ترسا و شیخ صنعان را داریم که در آن اشارات اخلاقی شده است. وقتی شما نمی‌توانید هیچ یک از این‌ها را بگویید بسنده به نوحه و سینه‌زنی می‌کنید. البته این‌ها هم واجب و بخشی از محرم است اما در کنارش به کارهای دیگری هم نیازمندیم.
نویسنده سریال «سارق روح» عنوان کرد: من خودم سال‌ها پیش درخصوص عاشورا و اینکه هنر چگونه توانسته این واقعه را به تصویر بکشد اثری را ساختم. اگر همین الان بخواهم همان مستند را بسازم به من می‌گویند چرا این کار را می‌سازی؟ چرا سراغ این هنرمند رفتی؟ در واقع میزان خواسته‌ها و محدودیت‌های تلویزیون باعث شده که شما به یک انسدادی در ایده برسید که همه این‌ها موجب ایستایی شده که این روزها شاهد نتیجه‌اش هستیم.
او گفت: یک زمانی وقتی به محرم نزدیک می‌شدیم خود من با چند طرح به تلویزیون می‌رفتم حالا یا میشد و می‌ساختم یا قرعه برای ساخت به همکار دیگری می‌رسید اما حالا این قضیه شدنی نیست. به گونه‌ای شده که انگار تلویزیون همه‌ی این مناسبت‌ها را در خواب می‌گذراند.
این نویسنده ادامه داد: من در این زمینه فیلمنامهنویسها را مقصر نمی‌دانم. متاسفانه هر کم و کاستی که پیش می‌آید گردن فیلمنامهنویسها می‌افتد. در صورتی که ما فیلمنامه‌نویسان خوب و با سوادی داریم که عمده‌ی آن‌ها بیکار و خانه‌نشین شده‌اند. در حوزه نمایش خانگی هم کارگردان محور عمل می‌کنیم. مثلا کارگردان‌ها را صدا می‌کنیم و می‌گوییم اگر طرحی دارید برای ما بسازید. حالا اگر آن کارگردان خودش فیلمنامه‌نویس هم باشد خودش می‌نویسد اگر هم نه تیم خودش را جمع می‌کند. در واقع شما هیچ پلتفرمی را نمی‌بینید که یک روز تماسی با یک فیلمنامه‌نویس بگیرد و از او ایده بخواهد.
هومان فاضل در آخر اشاره کرد: شوربختانه موضوع جدیدی که در تلویزیون و بین تهیه‌کنندگان مرسوم شده این است که به ما می‌گویند تو مگر تیم نداری که یکی دیالوگ یا سر سکانس برایت بزند؟ من می‌گویم مگر همبرگر است؟ یعنی نگاه به فیلمنامه‌نویسی اینگونه شده است. درکل همه‌ی مجموعه تبدیل به آش ملغمه‌ای شده که هیچ‌کس در آن پخته نمی‌شود به همین دلیل ما شاهد کارهای بی‌کیفیت شده‌ایم.
خبرنگار: تبسم کشاورز
انتهای پیام/