به گزارش برنا؛ اسکار اعلام کرد از ساچین لیتل فدر (پر کوچک) که سال ۱۹۷۳ به عنوان نماینده مارلون براندو روی صحنه اسکار رفت تا اعلام کند بازیگر سرشناس جایزه‌اش را نمی‌پذیرد، به خاطر بی‌احترامی که به او شد، عذرخواهی می‌کند.
آکادمی در ماه سپتامبر میزبان برنامه ویژه‌ای خواهد بود که برای این عذرخواهی رسمی تدارک دیده شده است.
وقتی مارلون براندو برای بازی در نقش ویتو کورلئونه در فیلم «پدرخوانده» کاپولا در سال ۱۹۷۲ برنده جایزه بهترین بازیگر مرد شد، ساچین لیتل فدر ۲۶ ساله از قبیله آپاچی روی صحنه رفت تا نظر وی را اعلام کند. سخنان او با انبوهی از سروصدا و اعتراض حضار روبرو شد و حرکات نژادپرستانه‌ای با وی و خارج از صحنه نیز با خشونت روبرو شد.
اکنون ۵۰ سال پس از آن رفتار نژادستیزانه آکادمی اسکار علاوه بر برگزاری یک برنامه گفتگوی ویژه با عنوان «عصری با ساچین لیتل فدر» بابت رفتاری که با وی شد، عذرخواهی می کند. این برنامه ۱۷ سپتامبر در موزه آکادمی برگزار می‌شود.
«پر کوچک» اکنون ۷۵ ساله است و با امی هما مسئول امور آموزشی موزه آکادمی، در برنامه‌ای با تمرکز بر رفتن به سوی شفا حضور می‌یابد.
این زن اولین زن سرخپوستی بود که تا سال ۱۹۷۳ پایش به سن اسکار رسیده بود. سخنرانی معروف وی که تنها ۶۰ ثانیه به طول انجامید در کنار لحظات تاریخی دیگر اسکار مانند حضور هالی بری به عنوان اولین بازیگر سیاهپوست برنده جایزه بهترین بازیگر زن اسکار و اعلام «انگل» به عنوان بهترین فیلم اسکار در موزه آکادمی پخش می‌شود.
سخنان کوتاه وی یکی از مواردی بود که منجر به توجه به تظاهرات جدی سرخپوستان و فعالان اجتماعی و تصرف شهر کوچک «واندد نی» در اعتراض به کشتار سرخپوستان در سال ۱۹۷۳ شد.
نامه عذرخواهی اسکار توسط دیوید روبین رئیس پیشین اسکار در ماه ژوئن نوشته شده و در آن اشاره می‌کند: در حالی که شما سال ۱۹۷۳ روی صحنه اسکار ایستاده بودید تا از سوی مارلون براندو سخنرانی نپذیرفتن جایزه وی را به دلیل معرفی بد سرخپوستان و بدرفتاری صنعت فیلم با بومیان آمریکا اعلام کنید، سخنانی تاثیرگذار بیان کردید که هنوز به ما یادآوری می‌کند که توجه به احترام و کرامت انسانی تا چه اندازه اهمیت دارد.
او در ادامه یادآوری کرده است: «آزاری که شما به دلیل این بیانیه متحمل شده‌اید بی‌دلیل بود و جبران این بار عاطفی و هزینه‌های بعدی آن در شغل شما از سوی ما غیرقابل جبران است. هرچند به مدتی طولانی این شهامت شما نادیده گرفته شد اما اکنون ما عمیقانه‌ترین عذرخواهی و تحسین صمیمانه خود را از عملکرد شما اعلام می‌داریم.»
رئیس آکادمی در ادامه اظهار کرده که نزدیک به ۵۰ سال پس از آن رویداد با راهنمایی بخش بومی آکادمی، اکنون این تعهد به صورت کامل وجود دارد که صدای بومیان شنیده شود و صنعت سینما فراگیرتر و محترمانه، از تعادل هنر و کنش‌گری حمایت کند.
او افزود: «شما با احترام برای همیشه در تاریخ ما ماندگار شده‌اید.»
این زن سرخپوست که از پدری بومی و مادری اروپایی آمریکایی زاده شده و فعال اجتماعی و بازیگر بود، در طول زندگی با مشکلات سلامتی زیادی روبرو شد و از سال ۱۹۹۱ با سرطان روبرو بوده که چند بار بازگشت کرده و اواسط سال پیش اعلام شد متاستاز این بیماری در او دیگر علاجی ندارد.