به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا ؛ روح‌الله سهرابی مدیرکل دفتر نظارت بر عرضه و نمایش فیلم سازمان سینمایی، در پاسخ به یادداشت یکی از کارگردانان سینمای ایران که به اصلاحیه برخی آثار سینمایی معترض شده است، با قانونی خواندن بررسی و اصلاحیه برخی از فیلم هایی که از چارچوب فیلمنامه تصویب شده عدول کرده‌اند، گفت: سوال اصلی این است که آیا شما قائل به قانون هستید یا خیر؟ اگر نیستید تکلیف روشن است اما اگر قائل به قانون هستید باید بدانید سازمان سینمایی درباره فیلمها و فیلمسازان تعاملی وسیع و عمیق بر پایه قانون و مقررات را در پیش گرفته است.
وی در ادامه با تشریح روند قانونی بررسی فیلمها وتعامل سازنده مدیران سینما با کارگردانان و صاحبان فیلم در دولت فعلی افزود: برای روشن شدن موضوع، تنها به چند نمونه که در این چندماه با آنها مواجه بوده‌ایم بسنده می‌کنم. وقتی گفته می‌شود تعامل بر اساس قانون، منظور کدام قوانین است؟ وقتی ما از قانون حرف می‌زنیم دقیقا از چه قانونی سخن می‌گوییم؟ قانونی که در آن تهیه کننده‌ای نتواند کارت تهیه کنندگی خود را به کسی که هیچ تخصصی در امر تهیه فیلم ندارد، اجاره دهد. قانونی که از تولید بی‌رویه‌ی سالانه ده‌ها و گاه صدها فیلم غیراستاندارد جلوگیری کند که فیلم شما در نوبت اکران نسوزد چرا که ظرفیت اکران در مجموع و در بهترین حالت بین هفتاد تا صد فیلم سینمایی است. قانونی که اجازه ندهد صرف داشتن سرمایه، یک فرد را از عرصه بساز و بفروشی یا تجارت فرش به طرفة العینی به اوج قله‌ی حرفه‌ای سینما پرتاب کند تا جایگاه سینماگرانی که سالهای سال حرفه‌ای و درست کار کرده‌اند را خدشه دار و فضای سینما را درگیر حواشی کند. قانونی که کمک کند سینما تا دورافتاده ترین نقاط کشور نیز برود و از استعدادهایی در گوشه کنار کشور که می‌توانند آینده سازان این مرز و بوم باشند حمایت کند و این سینمای پایتخت زده و صرفا تهرانی را ایرانی کند.
مدیرکل دفتر نظارت بر عرضه و نمایش فیلم افزود: ما درباره قانون سخن می گوییم. قانونی که نمی‌گوید تن ندادن به اصلاح فیلم از شرف یک فیلمساز نیست بلکه می‌گوید فیلمساز باید متعهد به فیلمنامه و در چهارچوب قواعد تعریف شده و قابل دفاع حرکت کند و خواسته یا ناخواسته موجب توهین به اعتقادات و باورهای مردم نشود کما اینکه در هیچ کجای دنیا نیز چنین چیزی قابل قبول نیست. قانونی که نگذارد یک کارگردان یا تهیه کننده همزمان سه پروانه ساخت بگیرند و در عوض یک کارگردان ده سال پشت صف دریافت فقط یک پروانه ساخت به انتظار بنشیند و از عرصه‌ی سینما به کلی حذف شود. قانونی که سینما را نه محملی برای توهین به مقدسات و هتک حرمتها یا عرصه‌ای برای دعوت به شورش و براندازی بلکه دریچه‌ای به سوی اعتلا و ارتقای فرهنگ، هنر ، اندیشه و وسیله‌ای برای اصلاح امور اجتماعی و فرهنگی بداند.
وی در ادامه با اشاره به برخی مشکلاتی که از نزدیک شاهد آنها بوده است گفت: واقعیت این است اگر بخواهم مشکلات و مسائل عجیبی که در این چند ماه با آنها مواجه بوده‌ام را یک به یک عنوان کنم از حوصله‌ی این بحث خارج خواهد بود اما صرفا جهت یادآوری می‌گویم آیین نامه‌ها و قوانین فعلی از جمله قانون حضور فیلمها در جشنواره‌ها نه مربوط به امسال و این دوره بلکه مربوط به چند دهه قبل است که اتفاقا هم اکنون در حال بازنگری و اصلاح آن هستیم.
سهرابی درباره اصلاحات برخی از فیلمها نیز گفت: اساسا موضوع شکل دیگری به خود گرفته و گویی واقعیت ماجرا دگرگون شده است. اصلاحاتی که به برخی فیلمها داده می‌شود به خاطر این است که فیلمساز فیلم خود را مغایر با فیلمنامه تایید شده ساخته است. با مشکل اینچنینی چگونه باید برخورد کرد؟! مشکل سازمان سینمایی با اظهار نظر کارگردان مبنی بر عدم اصلاح فیلمش نیست بلکه مشکل سر موضوعات یا صحنه‌هایی از فیلم است که اساسا در فیلمنامه وجود نداشته است! هر چند لابد در بین ده‌ها فیلم که برای اخذ پروانه نمایش مورد ارزیابی قرار میگیرند ممکن است استثنائا یک یا دو مورد هم علیرغم وفاداری به متن مصوب، به لحاظ شرایط خاص حاکم بر کشور و در یک مقطع خاص امکان نمایش نداشته باشند.
سهرابی در خاتمه عنوان کرد: امیدوارم منصف باشید چرا که اگر منصفانه نگاه کنید می‌توانید گزارش عملکرد سازمان سینمایی در چهارماهه اخیر در عرصه صدور پروانه نمایش فیلمها را ببینید و با مدت مشابه در همه سالهای گذشته مقایسه بفرمایید.
انتهای پیام//