شغل‌های مجازی امروز سوژۀ داغ بحث‌های فضای حقیقی و مجازی هستند، پلتفرم‌های آمریکایی به دلیل عملکرد خصمانۀ خود در ایام آشوب‌های خیابانی در چند روز گذشته با تصمیم مراجع ذی‌صلاح محدود شده‌اند، طی روزهای آخر هفته برخی از فعالان اجتماعی از پیامدهای ادامۀ محدودیت‌های سرویس‌های خارجی ابراز نگرانی کردند، هرکدام از آن‌ها نیز بسته به وابستگی جریانی خود مقاصدی مختص به خود از ابراز این نگرانی‌ها داشتند.
فارغ از درستی یا نادرستی ابراز این نگرانی‌ها که بحث آن در این لحظه مقصود نظر ما نیست، فقط با ذکر این نکته که فعالان اجتماعی در اظهار نظرهای خود باید دقت داشته باشند که وضعیت امروز ماحصل عملکرد سکوهای آمریکایی است اگر نقش‌آفرینی فعالی در آشوب‌ها نداشتند.
چنین رویکردی هم در قبال آن‌ها اتخاذ نمی‌شد بنابراین در تبیین شرایط باید مراقب بود تا جای سوال شونده و موضوع محل سوال عوض نشود، موضوع محل سوال این است که اساساً یک پلتفرم فضای مجازی که ادعا دارد فقط ابزاری برای اطلاع رسانی است، چرا باید بستری برای تشویش اذهان عمومی یک ملت شود و نامه‌نگاری‌های مداوم برای مقابله با صفحات ترویج دهندۀ خشونت را نیز بی‌پاسخ بگذارد، اقدامی که حتی برخلاف قوانین FCC (کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا) است.
حال که عملکرد اشتباه این سرویس‌ها علیه تمامیت عرضی یک کشور که مسبوق به سابقه در دیگر کشورها نیز سبب شده تا متولیان امر فعلاً محدودیتی‌ها را برای آن‌ها قائل شوند به نظر می‌رسد که بهتر باشد تا کنشگران زیست‌بوم فضای دیجیتال از بیان مسائلی که سبب ایجاد دوقطبی شود، پرهیز کنند.
درست است که کسب و کارهایی در این بسترها وجود دارد اما حال که شرایط فعلی پیش آمده باید چاره اندیشی کرد، مردم اکنون برای رفع نیازهای خود می‌توانند به توان فرزندان جوان و نخبۀ خود اعتماد کنند اما این مسئله نیاز به همراهی رهبران فکری و حمایت بخش‌های مختلف از زیست‌بوم ملی فناوری دیجیتال دارد.
حمایتی که تحقق آن نیاز به اتخاذ راهکارهایی ضربتی دارد، پیشنهاد زیادی برای حمایت عملی از کسب و کارهای فضای مجازی وجود دارد که برخی از آن‌ها را در ادامه مرور می‌کنیم، نگرانی برای کسب و کارهای مردم لزوم به معنای انفعال در شرایط موجود نیست، باید راهکارهای عملیاتی و سریع را بررسی کرد.
هرنظری که دربارۀ عملکرد رسانۀ ملی داشته باشیم اما نمی‌توان منکر شد که صدا و سیما همچنان پرقدرت‌ترین جایگاه رسانه‌ای کشور است و عملکردش در ذائقه سازی برای مخاطبان تأثیر بسیار زیادی دارد همانطور که طی سال‌های قبل تبلیغ یک اپلیکیشن ارتباطی بومی در برنامۀ پرطرفدار شبکۀ سوم سیما سبب جذب میلیون‌ها کاربر برای آن شد، تکرار این شیوه و روش‌های دیگر کمک شایانی به سکوهای ایرانی در سال حمایت از تولید دانش بنیان و اشتغال آفرین از سرویس‌های ایرانی به عنوان یک سکوی دانش‌بنیان خواهد بود.
شاید برای ایفای مسئولیت اجتماعی سازمان نیاز باشد که بخش بازرگانی آن نیز همراهی بیشتری با اجرای برنامۀ حمایتی از سکوها و مشغول ایرانی داشته باشد همانطور که رسانۀ ملی از تبلیغ مستقیم و غیر مستقیم برنامه‌های آمریکایی درآمدی کسب نمی‌کند اما حساسیتی به این موضوع نشان نمی‌دهد، این امکان وجود دارد که سکوهای ایران تا یک سقف معین بدون دریافت هزینه در سیما تبلیغ شوند تا عدالت بین سکوهای ایرانی و خارجی برقرار شود.
رسانۀ ملی در کنار این فعالیت‌ها می‌تواند در یک حرکت ایجابی همانطور که کاملاً رایگان در گزارش‌های مختلف خبری و غیرخبری خود به پیام‌های کاربران در یک میکروبلاگ آمریکایی استناد می‌کند، برای تشویق کاربران به استفاده از سکوهای ایرانی، کنش‌گری‌های کاربران در این سکوها را محل استنادهای رسانه‌ای خود قرار دهند.
این روزها بسیاری از افراد و کانال‌های دارای تریبون حتی در سکوهای داخلی از سرنوشت کسب‌وکارهای فعال در سرویس‌های محدود شده ابراز نگرانی می‌کند، برای مثال کانالی خبری با بیش از یک میلیون کاربر در یک پیام‌رسان ایرانی چنین نگرانی را ابراز می‌کند، در حالی که ظرفیت اجرایی خود برای کمک به این کسب و کارها را نادیده می‌گیرد.
امروز تعدادی از سکوهای ایرانی به کاربران خود حق تولید ترافیک پرداخت می‌کنند که شرح این سرویس در یادداشت روز گذشته به صورت مبسوط آمد، (پیگیری‌های برنا نیز حاکی از این است که امکان مذکور به زودی برای همۀ سکوهای ایرانی فعال می‌شود)، یعنی کانالی که در این سکوها فعال باشد فارغ از این که مقدار فروش کالا یا خدماتش چقدر است، صرف پست‌گذاری می‌تواند درآمد کسب کند.
بر کسی پوشیده نیست، هنگامی که مسئلۀ نگرانی از وضعیت کسب و کارهای فضای مجازی مطرح می‌شود، مقصود غالباً مشاغلی است که درآمدی حدود 5 تا 15 میلیون تومان دارند و بخش اعظم شغل‌های فعال در سکوهای آمریکایی را هم تشکیل می‌دهند، شاید برای شما جالب باشد که بدانید همین امروز کانال‌هایی با فعالیت در پیام‌رسان ایرانی روبیکا بدون فروش هیچ کالا یا خدماتی به این درآمد دست پیدا می‌کنند، امکانی که همانطور گفته شد به زودی برای تمام سرویس‌های ایرانی فعال خواهد شد.
پیشنهاد مشخصی که وجود دارد این است که افراد یا مجموعه‌های حقوقی که در سرویس‌های ایرانی صاحب تریبون پرمخاطب هستند به صورت خودجوش مشاغلی که محل فعالیت خود را تغییر می‌دهند و از سکوهای خارجی به سرویس‌های ایرانی می‌آیند تا سقف مشخصی (مثلاً جذب 20هزار مخاطب) تبلیغات ارائه دهند تا مشاغل هموطنان در سکوهای ایرانی تقویت شود (امروز بازدید روزانه 15 تا 20 هزار مخاطب از یک کانال در سکوی ایرانی درآمدی بیش از 5میلیون تومان را برای مالک آن به ارمغان خواهد آورد).
البته شاید مجموعه‌های خصوصی از خود سوال کنند که چرا باید به دولت در این مسیر کمک کنند، پاسخ ساده است، این مسئله را می‌توان گامی در مسیر ایفای مسئولیت اجتماعی تلقی کرد از طرفی کمک در مرحلۀ شروع به کار کسب و کارها را مجاب می‌کند که در مراحل رشد و ارتقای فعالیت برای گسترش فعالیت خود جهت تبلیغات به همان مجموعه‌ای مراجعه کنند که هنگام شروع دست یاری به سوی آن‌ها دراز کرده است، سازمان‌ها و تریبون‌داران دولتی و عمومی هم که متعلق به مردم هستند بنابراین کمک به آن‌ها وظیفۀ آن‌ها است.
بسیاری از سکوهای ایرانی در فضای مجازی میلیون‌ها مخاطب با مراجعۀ روزانه به سرویس‌های خود دارند، امروز که موج نصب و استفاده از سکوهای ایرانی در کشور راه افتاده است، نباید مورد بی‌توجهی آن‌ها قرار بگیرد. اساتید علوم ارتباطات معتقدند که هرمقدار در مسئلۀ تبلیغات هزینه کنیم، در حقیقت سرمایه‌گذاری پرسود انجام داده‌ایم، توجه سکوهای ایرانی به این مسئله می‌تواند که بدل به کلید موفقیت آن‌ها در شرایط فعلی شود.
واقعیت این است که امروز با توجه به عدم فعال بودن سرویس پرداخت حق تولید ترافیک در کشور، اغلب سکوهای ایرانی تنها راهکار درآمدی که دارند، دریافت هزینۀ تبلیغ از صاحبان مشاغل فعال در بسترشان است اما اگر این سرویس‌ها با دیدی بلند مدت به مسئله نگاه کنند، یقیناً در آینده‌ای نزدیک منفعت بسیار بیشتری نسبت به چشم‌پوشی از درآمد فعلی به دست خواهند آورد.
امروز بسیاری از کاربران که کسب و کاری در سکوهای آمریکایی داشتند، دستکم یک سرویس ایرانی را نصب کرده و فعالیت خود را در آن شروع کرده‌اند، برخی از آن‌ها نیز با توجه به این که باید از نقطۀ صفر شروع کنند، کمی مردد هستند، اتخاذ استراتژی همراهی کوتاه مدت در چنین شرایطی مطلوب‌ترین شیوه‌ای است که سکوهای ایرانی می‌توانند به آن متوسل شوند.
تصور کنید که فروشگاهی در یک پلتفرم آمریکایی 30هزار کاربر داشته است، اکنون قصد دارد تا فعالیت خود را داخل یک سکوی ایرانی ادامه دهد، مدیران این پلتفرم بومی می‌توانند بعد از بررسی مستندات فروشگاه مذکور تا هنگامی که کانال کسب و کار فرد متقاضی به مخاطبی برابر با آنچه در سرویس خارجی داشته باشد برسد، بستۀ تبلیغی رایگان در اختیار آن‌ها قرار دهند.
جالب است که بدانید امروز جذب مخاطب‌های چندین هزار نفری در کانال‌های فعال در تعدادی از پلتفرم‌های ایرانی در کمتر از چند ساعت اتفاق می‌افتد بنابراین سکوهای بومی توان اتخاذ چنین حمایتی از کسب و کارهای مهاجر را دارند.
شاید در نگاه اول عجیب به نظر برسد که چرا یک پلتفرم علیرغم اینکه تنها راه کسب درآمدش تبلیغات است باید چنین حمایتی از کسب و کارهای مهاجر انجام دهد اما فلسفۀ چنین کاری بسیاری ساده است، فقط باید نگاهی چند وجهی به مسئله داشت، کسب و کار مذکور بعد از ورود به پلتفرم و تثیبت به طور قطع برنامۀ توسعه را در پیش خواهد گرفت از طرفی زمانی که بازاری باشد، مشتری هم هست به عبارت ساده‌تر زمانی که جنس سکوهای ایرانی در رشته‌های مختلف خدماتی و فروشگاهی جور شود، کاربران مصرف کنندۀ بیشتری هم به بستر آنان مراجعه خواهند کرد که همۀ این مسائل در نهایت منجر به رشد عایدی سکو خواهد شد.
همراهی دستگاه‌های متولی و اجرای برنامۀ پرداخت تولید ترافیک که مسئولان وعده داده‌اند به زودی اجرایی شود، اتخاذ چنین رویکردی را برای سکوها منطقی‌تر می‌کند همانطور که در یادداشت روز گذشته (تحت عنوان دلسوزان واقعی کسب و کارهای مجازی بخوانند) اشاره شد، در مدل کسب درآمد از محل حق تولید ترافیک، هر فعالیت کاربر برای مالک کانال یا صفحه همچنین به تبع آن پلتفرم منفعت خواهد داشت بنابراین هرمقدار تعداد کانال‌ها بیشتر باشد به سبب افزایش فعالیت کاربران و رشد زمان ماندگاری آن‌ها در بستر سکو، درآمد آن‌ها نیز افزایش پیدا می‌کند به همین جهت حمایت تبلیغی از کسب‌وکارهای مهاجر را باید نوعی سرمایه‌گذاری بلند مدت توسط سکوهای ایرانی تلقی کنند.
غرض نهایی از بیان این سه گام عملیاتی جهت حمایت از کسب و کارهای ایرانی ارائه پیشنهاداتی عملی به بازیگران مختلف زیست‌بوم فناوری دیجیتال است تا فضا برای گفتگو و ارائۀ راهکارهای عملیاتی حماینی بیشتر فراهم شود به طور قطع همۀ دغدغه‌مندان کسب و کارهای مجازی بیش از هرچیز نگران منافع مردم به خصوص قشر متوسط و ضعیف با درآمدهای کمتر از 15میلیون تومان هستند و برنامه‌ریزی دقیق برای حمایت از آن‌ها توسط اضلاع مختلف زیست‌بوم می‌تواند که بسیاری از دغدغه‌های موجود را مرتفع کند.
انتهای پیام/