به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا؛ بازیکنان ایران علی‌رغم قضاوت‌های نادرست بابت جوانگرایی انجام شده و جوسازی‌های پیش از جام اما شاهکار کردند و بدون حضور ستاره‌های پا به سن گذاشته دوره قبل توانستند رقبا را یکی پس از دیگری با اقتدار پشت سر بگذارند و در نهایت به دلیل ناپختگی در لحظه حساس حریف ژاپنی‌ها نشدند.
نکته مهم در این مسابقات همان جوانگرایی انجام شده بود که فقط در قالب حرف‌ها شکل نگرفت و در اوج بازی فینال هم وحید شمسایی به جعفری و بازیار میدان داد تا اگر این دوره هم نتوانستیم قهرمان شویم در دوره‌های بعدی و جام جهانی بتوانیم با درسی که از این جام گرفتیم، موفق شویم. درسی شامل برنامه‌ریزی صحیح‌تر توسط مسئولین مربوط در فدراسیون و انجام دیدارهایی که در آن تنه مهدی اسدشیرها و بازیارها به تنه بزرگان بخورد و در پایان مسابقات اشک‌های این جوانان دل ایرانیان را ریش نکند.
شاید خیلی‌ها این شکست را گردن درخشانی و اشتباهش بیندازند اما او در تک تک لحظات بازی‌هایش مفید بود و اگر او نبود، برد پرگل در نیمه‌نهایی به وجود نمی آمد. اگر می‌خواهید سعید مومنی را مقصر گل دوم در نظر بگیرید بدانید اگر شب، شب دروازه‌بان ژاپن نبود خود مومنی برترین دروازه‌بان جام می‌شد و اگر سعید احمدعباسی را مقصر اصلی گل سوم می‌دانید در نظر داشته باشید ارزش‌های فوق‌العاده او در راه رسیدن به فینال انکار ناپذیر بود.
ایران شایسته‌ترین تیم برای کسب جام بود اما اسیر حرفه‌ای‌گری همیشگی ژاپنی‌ها شد که همواره در والیبال، فوتبال یا هر ورزش دیگری باعث می‌شود در لحظات حساس از آن‌ها جا بمانیم. این مشکل با تدارک بیشتر و بازی‌های دوستانه پیش از جام قابل حل بود اما چه بد که فدراسیون درگیر و دار انتخابات بود و فوتسال مانند همیشه زخم خورد.
بازیکنان تیم ملی همه عالی کار کردند و همین حالا هم شایسته تقدیر به عنوان قهرمان. در آینده ای نزدیک احتمالا نام همه آن‌ها را بیشتر خواهیم شنید و با فکر کردن به این لحظات غمگین، لبخند روی لبان‌مان خواهد نشست. اگر درس بگیریم و از همین حالا تدارک خوبی برای جام بعدی داشته باشیم.
انتهای پیام//