به گزارش خبرنگار خبرگزاری برنا در کشمیر هند، کشمیر بخش شمالی هند است که در هیمالیای زیبا واقع شده است.
کشمیر در سراسر جهان نه تنها به‌دلیل زیبایی طبیعی دلربا، بلکه به‌دلیل غنای فرهنگی‌اش مورد ستایش قرار گرفته است.
از کشمیر به عنوان "بهشت روی زمین" یاد می‌شود. روزی شاعری گفت: اگر فردوس در روی زمین است؛ همین است و همین است.
در زبان کشمیری، واز به معنای «آشپز خاص» یا فردی با مهارت‌های نادر آشپزی و «وان» به معنای «فروشگاه» یا محلی که غذا در آنجا آماده می‌شود، است.
وازوان یک غذای باشکوه و منحصر به فرد از غذاهای کشمیری است که مخصوص عروسی‌ها، مهمانی‌ها، جشن‌ها و مناسبت‌های دیگر تهیه می‌شود.
وازوان مجموعه‌ای از غذاهای مختلف بر پایه گوشت بره گوسفندی یا بز است؛ اگرچه عناصر دیگری مانند مرغ، پنیر و تعداد کمی از غذاهای نفیس گیاهی نیز وجود دارد.
وازوان یکی از محبوب‌ترین و دوست‌داشتنی‌ترین غذاهاست و در جهان نیز محبوب است.
وازوان به طور سنتی در ظروف مسی با روکش نیکل منحصر به فرد که در محلی «دیغ» نامیده می‌شود و معمولاً در فضای باز و روی آتش سوزان چوب‌های سخت به‌دست آمده از درختان کهنسال تهیه می‌شود.
آماده‌سازی توسط تیمی از "وازا" با راهنمایی سر کارشناس آشپزی معروف به "واستا وازا" یا سرآشپز انجام می‌شود.
برنامه‌ریزی توسط سرآشپز مدت‌ها قبل از مراسم انجام می‌شود، او مدت‌ها قبل از مراسم استخدام می‌شود تا در مورد کمیت و کیفیت مواد تشکیل دهنده غذا بحث کند.
پس از اتمام پخت، آماده‌سازی برای سرو است. "وازا" اولین دوره را در "tramis" آغاز می‌کند. "Tream" یک بشقاب مسی بزرگ است، هر "trami"معمولاً برای چهار نفر مشترک است.
وازوان یک غذای سه وعده‌ای شامل پیش غذا، غذای اصلی و دسر است که به ترتیب خاصی سرو می‌شود. با این حال، برنج یکی از مهم‌ترین بخش‌های وازوان کشمیری است.
اولین غذا یا پیش غذا با برنج شروع می‌شود و چند غذا روی برنج قرار می‌گیرد. برنج را در "trami"سرو می‌کنند و با متی، کباب، تابک معز، دن فول، مرغ سوخاری و ... تزیین می‌کنند.
تمام اقلام گوشتی که در بشقاب برنج قرار می‌گیرند، معمولا خشک هستند. این "tream" پر از لذت با برگ‌های گشنیز سبز معطر تزئین می‌شود و پس از آن ترامی توسط دستمال کاغذی پیچیده می‌شود.
در همین حال "دستارخوان" در قسمت غذاخوری چیده می‌شود. «دستارخوان» ملحفه‌ای بلند است که به عنوان رویه بهداشتی استفاده می‌شود.
به طور سنتی، وازوان را در حالی که روی زمین روی یک فرش می‌نشینند، می‌خورند و نکته جالب این است که با دست و بدون قاشق و چنگال خورده می‌شود.
لذت واقعی غذا خوردن و به اشتراک گذاشتن با دست را نمی‌توان فقط با کلمات بیان کرد.
مهمانان می‌آیند و جای خود را می‌گیرند. هنگامی که همه مهمانان دور هم جمع شدند و نشستند، اولین آئین وازوان آغاز می‌شود. اولین آئین شستن دست مهمانان است. دست‌ها به روشی سلطنتی به روش "Tash-t-Naer" شسته می‌شوند.
[Tash-t-Naer] ظرف مسی با دست حکاکی شده است که برای شستن دست‌ها استفاده می‌شود. حوض قابل حمل توسط خادمین جابه‌جا می‌شود و از میان مهمانان عبور می‌کنند و به سراغ هر مهمان می‌روند و با کوزه مسی مخصوصی روی دستانشان آب گرم می‌ریزند.
پس از پایان مراسم شستن دست، مهمانان گروه‌های چهار نفره تشکیل می‌دهند و دور هم می‌نشینند. سپس سرورها ترامی را آورده و آن‌را بین چهار نفر قرار می‌دهند، تریم کاملاً با یک درب مسی به نام "Sarposh" پوشانده می‌شود.
بهترین چیز در مورد وازوان این است که نشان‌دهنده وحدت است، همه با هم شروع به خوردن آن می‌کنند و قبل از شروع غذا، همه با هم به درگاه خدا دعا می‌کنند.
برخی از معروف‌ترین غذاهایی که سرو می‌شود عبارتند از روگان جاش، میرچی کورما، پنیر، آب گشت، قارچ، گوش تب، ریستا و غیره.
انتهای پیام/