به گزارش خبرنگار محیط زیست خبرگزاری برنا؛ این روزها استفاده از کاغذها به عنوان زیربشقابی و بسته بندی های مقوایی در بسیاری از رستوران های شهر به منظور برندینگ و تجملاتی جلوه دادن سرو غذا رواج پیدا کرده است این درحالیست که استفاده از آن تاثیری بر کیفیت آماده کردن غذا ندارد اما جای خالی کاغذ در بسیاری از صنایع احساس می شود و کمبود آن باعث بروز مشکلات بی شماری می شود؛ برای مثال کاغذ تحریر و تولید کتاب های درسی و دانشگاهی در این دسته قرار می گیرند.
حال سوال این است که در سالیان گذشته که چنین فرهنگی در کشور وجود نداشت چه آسیبی به صنعت رستوان داری کشور وارد شد و کدام نیاز این قشر بی پاسخ ماند؟ آیا به کارگیری این روش صرفا پیروی از مد بوده یا ارزش افزوده ای را به دنبال داشته که بدون در نظر گرفتن تاثیرات آن وارد جریان روزمره رستوران داری شده است؟
جدای از این مساله بسیاری از رستوران های سطح شهر هزینه جداگانه ای را بابت ارسال غذا با بسته بندی های جعبه ای از مشتری دریافت می کنند بی آنکه اطلاعی از میزان مصرف آب و قطع شدن درختان برای تولید یک ورق کاغذ داشته باشند. موضوعی که کمتر به آن توجه شده این است که راه های بسیاری را می توان جایگزین روش های مصرف گرایی در رستوران های لوکس کرد.
کاغذ در سامانه های اداری، آموزشی، علمی، فرهنگی و اطلاع رسانی جوامع بشری نقش بی بدیلی ایفا میکند. در هرکجای کره خاکی که باشید نمی توانید تصور کنید که یک روز را بدون استفاده از کاغذ و متعلقاتش شب کنید! گفتنی است به طور متوسط برای تولید تنها یک کاغذ A۴ بالغ بر ۱۰ لیتر آب به‌میزان شش بطری آب معدنی مصرف می‌شود!
بنابراین روش های به روزتری برای تزئینات غذا و جایگزینی کاغذهای یکبار مصرف وجود دارد تا از قطع کردن شمار زیادی از درختان جلوگیری شود و یا حداقل این کاغذها را بازیافت کرده و دوباره از آن استفاده کنند.
طبق بازدید میدانی که از رستوران های شمال تهران داشتم، برای هر نفر یک زیربشقابی کاغذی در نظر گرفته می شد. حال با احتساب اینکه یک رستوران به طور متوسط روزانه 600 مشتری داشته باشد، هر بسته بندی 6عددی 167 هزارتومان آب می خورد. به عبارتی یک رستوران ماهانه حدود 16میلیون و700 هزار تومان هزینه کاغذ می دهد! علاوه براین قیمت هر 100عدد جعبه همبرگری بیرون بر 289هزارتومان است.
آخرین آمار مصرف کاغذ در ایران حدود 22 تا 25 کیلوگرم اعلام شده است. این درحالیست که ایران تا کنون به خودکفایی کامل در این زمینه دست نیافته است.
خودکفایی در تولید کاغذ از دهه 70 در ایران دنبال می‌شود اما با وجود راه‌اندازی چندین کارخانه تولیدی در نقاط مختلف کشور از جمله مازندران، تبریز، شوشتر و... در این زمینه توفیقی حاصل نشده است، علاوه بر این در یک دهه گذشته به‌دلیل سیاست‌های غلط حمایتی از واردات تولید کاغذ رو به سراشیبی سقوط رفته است.
در این راستا رهبر انقلاب اسلامی در بازدید از سی و یکمین نمایشگاه بین المللی کتاب فرمودند: "در مورد کاغذ و جریان تولید کاغذ داخلی، تنها ارشاد محور عملیات نیست؛ بلکه وزارت صمت باید ورود کند، من کمک خواهم کرد، شما تشکل‌های نشر زمینه را فراهم کنید، من کمک می‌کنم."
در این بین بررسی وضعیت واردات کاغذ نشان می دهد که ۵۱.۳ هزار تن به ارزش بیش از ۵۴.۷ میلیون دلار کاغذ چاپ و تحریر و همچنین ۳.۷ هزار تن به ارزش سه میلیون دلار کاغذ روزنامه واردات صورت گرفته است.
نگاهی به وضعیت واردات کاغذ در سال قبل، از این حکایت دارد که تا اوایل تیرماه پارسال ۴۱.۲ هزار تن به ارزش ۳۳.۹ میلیون دلار واردات کاغذ چاپ و تحریر انجام شده است. همچنین ۲.۳ هزار تن به ارزش ۱.۵ میلیون دلار کاغذ روزنامه وارد شده بود.
بر این اساس حجم واردات کاغذ چاپ و تحریر و روزنامه در سه ماه نخست امسال نسبت به تقریبا همین دوره در سال قبل، افزایش داشته است.
بنابراین اگر هم این زیربشقابی ها و جعبه های مقوایی و کاغذی وارداتی هم باشد حداقل می توان با جایگزین کردن سایر روش ها از خروج ارز از کشور جلوگیری کرد.
کمبود حمایت های لازم از سرمایه گذاران داخلی، فقدان مواد اولیه و استفاده های نابه جا از این ماده پرکاربرد باعث صدمه دیدن محیط زیست کشور می شود و آرام آرام زمینه آلودگی هوا، زمین و آب را فراهم می کند بنابراین لازم است متولیان این امر از جمله وزارت صمت، سازمان حفاظت محیط زیست و ... برای رسیدگی به استفاده نا به جا از این ماده پرکاربرد ورود کرده و نظارت های لازم را به عمل بیاورند.
انتهای پیام/