چطور از پلی استایرن عطر بسازیم؟!

به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری برنا، محققان راهی برای تبدیل زباله های پلاستیکی به محصولات با ارزش تر پیدا کرده اند که به گفته آنها می تواند به مقابله با تجمع فزاینده زباله های تجزیه ناپذیر که شهرهای ما را آلوده می کند و زندگی در اقیانوس های ما را تهدید می کند، کمک کند.

گولیانگ لیو در ویرجینیا تک و همکارانش روشی را برای شکستن پلی استایرن و تبدیل آن به ماده شیمیایی بسیار ارزشمندتر توسعه داده اند. محققان می گویند که این فرآیند انرژی کارآمد است و با پلاستیک های دیگر سازگار است.

لیو می گوید که در حال حاضر کمتر از 10 درصد پلی استایرن جهان بازیافت می شود و بسیاری از کشورها اصلاً آن را بازیافت نمی کنند زیرا انگیزه اقتصادی وجود ندارد. حمل و نقل ضایعات پلی استایرن پرهزینه و تجزیه آن پرهزینه است و بازیافت آن فقط پلی استایرن بیشتری ایجاد می کند که ارزش کمی دارد.

بسته بندی های محافظ دور ریخته شده و ظروف غذای آماده از پلی استایرن به طور طبیعی تجزیه نمی شوند. آنها اغلب از طریق رودخانه ها به دریا راه می یابند یا گاهی می سوزند و مواد شیمیایی سمی آزاد می کنند.

لیو و همکارانش از نور فرابنفش به عنوان منبع انرژی و از کلرید آلومینیوم به عنوان کاتالیزور برای تجزیه ساختار شیمیایی پلی استایرن استفاده کردند. سپس از همان کاتالیزور استفاده کردند و دی کلرومتان، مایع شفافی که معمولا به عنوان حلال استفاده می شود، برای تولید دی فنیل متان اضافه کردند.

دی فنیل متان یک ماده شیمیایی است که معمولاً در عطرها و داروها استفاده می شود. ارزش آن 10 برابر بیشتر از خود پلی استایرن است، بنابراین این تبدیل انگیزه اقتصادی برای کاهش ضایعات پلی استایرن ایجاد می کند.

این واکنش در دمای محیط و در فشار اتمسفر انجام می‌شود، بنابراین نسبت به روش‌های موجود بازیافت یا بازیابی پلی استایرن به انرژی کمتری نیاز دارد. بر اساس تحلیل اقتصادی تیم، این فرآیند آسان است و می تواند در مقیاس بزرگ سودآور باشد.

لیو می گوید: جالب ترین چیز این است که شیمی استاندارد است. ما از شرایط واقعاً سختگیرانه، کاتالیزور گران قیمت یا واکنش‌های فانتزی استفاده نمی‌کنیم. تمام اجزایی که ما برای این فرآیند استفاده می کنیم به راحتی در دسترس هستند.

تیم لیو در حال توسعه کاتالوگی از سایر مواد شیمیایی با ارزش است که می‌توان با تغییر واکنش شیمیایی مورد استفاده در مرحله نهایی فرآیند چرخه‌سازی به دست آورد.

لیو می‌گوید: این مفهوم تقریباً برای تمام پلاستیک‌های دیگر نیز صدق می‌کند، بنابراین می‌تواند به تبدیل یکی از بزرگترین تهدیدات زیست‌محیطی به یک اقتصاد دایره‌ای پایدار کمک کند.

بوشرا الدوری از دانشگاه بیرمنگام در بریتانیا می‌گوید: اگرچه این فرآیند نسبت به روش‌های بازیافت موجود مقرون به صرفه‌تر است، اما این ایراد را دارد که امکان دارد با افزایش حجم کار، زمان زیادی را بگیرد، در این فرآیند همچنین از برخی از حلال‌های ناسازگار با محیط‌زیست استفاده می‌شود که می‌تواند از انجام آن در مقیاس صنعتی جلوگیری کرد.

انتهای پیام/

خبرنگار: زهرا وجدانی