خبرگزاری برنا-زهرا وجدانی؛ چه بسیار کم باشد و چه بی کیفیت، اختلالات خواب و خطر ابتلا به زوال عقل به طور فزاینده ای مرتبط شده اند و دانشمندان در حال رقابت برای یافتن دقیق چگونگی آن هستند.
خواص ترمیم کنندگی خواب به خوبی شناخته شده است و یکی از نقش های آن پاکسازی تجمع پلاک های بتا آمیلوئید در مغز ( یکی از دو نشانه رایج بیماری آلزایمر است و شواهد موجود مرزی بین خطر زوال عقل و مسائلی مانند اختلال در خواب، دوره های کوتاه محرومیت از خواب و بی خوابی طولانی مدت ترسیم می کند.
راجر وونگ، محقق ارشد، استادیار دپارتمان بهداشت عمومی و پزشکی پیشگیری، توضیح داد: ما انتظار داشتیم که بی‌خوابی شروع خواب و استفاده از داروهای خواب خطر زوال عقل را افزایش دهد، اما از اینکه متوجه شدیم بی‌خوابی حفظ خواب خطر زوال عقل را کاهش می‌دهد، شگفت‌زده شدیم.
این مطالعه به بررسی 10 موج سالانه داده‌های حاصل از مطالعه ملی سلامت و روند پیری (NHATS) پرداخت، که تجزیه و تحلیل طولی حیاتی ارائه می‌دهد که در طول زمان بر زوال شناختی روشن می‌شود. داده‌ها از یک نمونه ملی متشکل از 6284 دریافت‌کننده مدیکر ساکن در جامعه با سن 65 سال و بالاتر جمع‌آوری شد و فقط شامل افرادی بود که در سال 2011 عاری از زوال عقل بودند. حدود 13.6 درصد از مشارکت‌کنندگان در بازه زمانی مورد مطالعه، تشخیص زوال عقل دریافت کردند.
علی‌رغم شواهد قبلی که کیفیت پایین خواب و اختلالات خواب را با خطر زوال عقل مرتبط می‌کند، یافته‌های اینجا همچنین نشان داد که افراد مبتلا به بی‌خوابی حفظ خواب ( مشکل در به خواب رفتن مجدد پس از بیدار شدن) احتمال کمتری برای ابتلا به زوال عقل در این دوره 10 ساله داشتند. مشخص نیست چرا، اما محققان امیدوارند مطالعات بیشتر در مورد اختلالات و طول کلی خواب سرنخ هایی را ارائه دهد.
با این حال، افراد مسن‌تر که از بی‌خوابی مکرر شروع خواب رنج می‌برند، مشکل به خواب رفتن در عرض 30 دقیقه پس از خاموش کردن چراغ‌ها یا استفاده از داروهای خواب، خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش می‌دهند.
وونگ گفت: یافته‌های ما اهمیت در نظر گرفتن سابقه اختلال خواب را هنگام ارزیابی نمایه خطر زوال عقل برای افراد مسن نشان می‌دهد. تحقیقات آینده برای بررسی سایر معیارهای اختلال خواب با استفاده از یک نمونه طولی ملی مورد نیاز است، اینکه آیا این یافته‌های مربوط به زوال عقل در مورد زیرگروه‌های خاص زوال عقل صادق است یا خیر، و اینکه چگونه برخی از ویژگی‌های اجتماعی-دموگرافیک ممکن است با اختلالات خواب برای تأثیرگذاری بر خطر زوال عقل تعامل داشته باشند.
این تحقیق در مورد اختلال خواب طولانی‌مدت اولین تحقیقی است که از نمونه ملی سالمندان استفاده می‌کند و با شیوع بالای اختلال خواب در میان افراد مسن در مقایسه با سایر گروه های سنی، اهمیت تحقیقاتی را که بر روی افرادی که در خط مقدم زوال شناختی هستند متمرکز می شود.
مارگارت آن لوویر، یکی از محققین، همچنین از دانشگاه پزشکی SUNY Upstate در سیراکوس، توضیح داد: با تمرکز بر تغییرات در اختلالات خواب، یافته‌های ما می‌تواند به تغییرات سبک زندگی کمک کند که می‌تواند خطر زوال عقل را کاهش دهد.
وونگ افزود: بزرگسالان سالخورده به دلیل نگرانی‌های مختلف خواب خود را از دست می‌دهند. تحقیقات بیشتری برای درک بهتر علل و تظاهرات آن و محدود کردن پیامدهای بلندمدت مورد نیاز است.
انتهای پیام/