به گزارش گروه فرهنگ و هنر برنا؛ ابتدا این میز آرش خوشخو منتقد بیان کرد: ابتدا باید موقعیت خود را مشخص کنیم که کجا ایستاده‌ایم تا بتوانیم درباره آن صحبت کنیم چراکه در هر موقعیتی می‌توانیم دیدگاه متفاوت نسبت به فیلم داشته باشیم. این فیلم تبلیغاتی، درباره ارتش آمریکاست و در همسایگی شرقی ما اتفاق می‌افتد.
وی ادامه داد: قسمت دیگر ماجرا این است که «پیمان» را می‌توانیم اثری بدانیم که درباره ۲ مردی‌ست که پس از مدتی باهم رفیق می‌شوند. این جدی‌ترین و دراماتیک‌ترین اثر سینمایی کارگردانی است که بیشتر کمدی اکشن ساخته است و تلاش مجدانه‌ای بوده است که فیلمساز می‌خواهد بگوید کارگردان مهمی‌ست.
خوشخو خاطرنشان کرد: ۷۰ دقیقه اول این فیلم خارجی درخشان‌ست اگرچه آن را فیلم متوسطی می‌دانم. همچنین بازیگر نقش «احمد» فوق‌العاده خوب بازی می‌کند و هرجا حضور دارد، فیلم را به اصطلاح بالا می‌کشد. ناگفته نماند که کارگردان به جغرافیا بسیار اهمیت می‌دهد و ما در آثار جنگی باید به آن توجه کنیم.
در ادامه محمدرضا مقدسیان اظهار کرد: من معتقدم جریان اصلی سینمای دنیا از اساس سفارشی‌ست. در حقیقت هیچ‌کس سرمایه‌گذاری جدی روی اثری نمی‌کند که صرفا گیشه خوبی داشته باشد و یا سرگرمی ایجاد کند. «پیمان» از اساس پروپاگاندا و جزو فیلم‌های متوسط سال به لحاظ سینمایی‌ست و سفارشی بودن آن از همه وجوه فیلم بیرون می‌زند.
وی تصریح کرد: افتضاحی که پس از جنگ ویتنام اتفاق افتاد، با قیاسی در افغانستان را رقم خورد و فیلم به صورت واضح از همان کدگذاری‌ها استفاده می‌کند. «پیمان» یک رگه جالب دارد و خیلی ظریف می‌گوید افتضاح افغانستان به دلیل سیاست‌های فعلی آمریکاست.
مقدسیان در پایان خاطرنشان کرد: هیچ فیلمی به صورت اتفاقی ساخته نمی‌شود و مسائل مختلف باعث ساخت آثاری می‌شوند. به نظر من «پیمان» درگیر مضمون شده و فیلمنامه در آن اتفاق نیفتاده است. در حقیقت به لحاظ فیلمنامه بسیار ضعیف و شعار مطلق است و تنها می‌خواهد یک حرفی بزند بدون اینکه به مخاطب توجه کند.
انتهای پیام/