تلویزیون، سینما و شبکه های نمایش خانگی مکمل یکدیگرند

-دستمزدها

-هزینه های تولید

- ممیزی ها

- بازیگران چهره

و... رساند.

شهرام خرازی ها، منتقد سینما و تلویزیون در این باره به خبرنگار برنا گفت: 

به نظر می آید در شبکه نمایش خانگی با توجه به فضای باز تر و کم رنگ تر بودن خطوط قرمز نسبت به سینما و تلویزیون جای کار بیشتر است و دست فیلمسازان و فیلمنامه نویسان باز تر است و آثار ارائه شده در شبکه نمایش خانگی خوش ساخت تر است، آرایش، گریم و پوشش هنرپیشه ها زیباتر از تلویزیون و سینما است و از لحاظ موسیقی، رقص، خشونت، فاکتورهای جذب تماشاگر دست فیلمسازان باز تر است و مخاطبان هم به این مسائل علاقه بیشتری دارند.

شهرام خرازی ها بیان کرد: در شبکه نمایش خانگی دستمزدهای نسبتا خوبی هم به دست اندرکاران سینما به خصوص ستاره های سینما داده می شود و از طرف آن ها مورد استقبال خوبی قرار گرفته است و حتی موجب شده تا خیلی از اهالی تلویزیون بیکار نباشند و مشغول به فعالیت باشند.

او افزود: باتوجه به همه این موارد و اینکه مخاطبان اصولا بیشتر به دنبال سرگرم شدن هستند تا گرفتن درس اخلاق از تولیدات تصویر و رسانه ای، بنابراین از تولیدات و سریال های شبکه نمایش خانگی استقبال می کنند. سریال های کمدی بیشتر مورد استقبال قرار می گیرند اما به لحاظ تکنیکی و محتوایی آثار جدی و ملودرام بهتر از کمدی ها هستند.

این منتقد سینما با اشاره به اینکه کمدی ها ساخت نازل تر و مبتذل تری دارند و از لحاظ محتوایی هم سطحی به نظر می رسند، گفت: کمدی روشنفکرانه یا کمدی وزین، سنگین و تفکر برانگیز در شبکه نمایش خانگی  کم داریم اما ملودرام های تفکر برانگیز و غیر کمدی خیلی خوب داریم که به لحاظ ساختار و محتوا قابل دفاع هستند و مخاطبان هم استقبال می کنند. خیلی ها هم تلاش می کنند که این مجموعه کوچکی که به روی مخاطبان و هنرمندان سینما و تلویزیون باز شده را ببندند.

شهرام خراجی ها ادامه داد: در میان سریال های شبکه نمایش خانگی سریال هایی که جدی هستند مانند رهایم کن، آکتور، سرگیجه و ... ساخت و پرداخت بهتری دارند و آثار استوارتر و قابل دفاع تری هستند اما مخاطبان باتوجه به فضای بسیار خشن یا تیره و تار یا بسیار غم انگیزی که در آثار غیر کمدی وجود دارد از آثار کمدی استقبال می کنند اما من شخصا به عنوان منتقد سینما آثار جدی را بیشتر می پسندم و فکر می کنم آثار کمدی شبکه نمایش خانگی به لحاظ محتوا و ساخت قابل دفاع نیستند.

این منتقد سینما با بیان اینکه آثار جدی شبه نمایش خانگی دارای پختگی هستند، توضیح داد: از دید من شبکه نمایش خانگی در قسمت های جدی و غیر کمدی به یک مرحله پختگی رسیده است و می توان از این آثار دفاع کرد اما در حوزه کمدی آنچنان پخته نیستند. آثار جدی از تکنیک بسیار خوب، گریم، موسیقی، فیلمبرداری، نورپردازی و ... مناسب برخوردارند و پیشرفت قابل ملاحظه ای کرده اند و از لحاظ محتوا هم سعی می کنند حیطه های در نوردیده نشده و طی نشده و تجربه نشده را تجربه کنند و پا به موضوعات و دوایر ملتهبی بزارند که تابحال تجربه نشده است و باتوجه به اینکه در حال کشف حیطه های تازه تر هستند یک جهان تازه ای را به روی مخاطبان می گشایند.

شهرام خرازی ها، منتقد سینما و تلویزیون در پایان گفت: بنابراین من فکر می کنم به لحاظ محتوا و تکنیکال آثار موفقی هستند، با لحاظ کردن این نکته که فضای ترسیمی مقداری تیره و تار است و تاثیرش در سلامت روان مخاطب تا حدی آزار دهنده است اما به واسطه اینکه سرگرم کننده هستند و از لحاظ دراماتیک کشش دارند تماشاگر را به دنبال خود می کشانند، تماشاگر به رقم اینکه ممکن است سلامت روانش آسیب ببیند به دنبال سوژه می رود و داستان را دنبال می کند.

 سریال های شبکه نمایش خانگی مخاطبان بسیاری را به خود جذب کرده است و در ژانرهای مختلف دست به تولید آثار زده است. برخی آثار تولید شده در این پلتفرم ها مانند پوست شیر، رهایم کن، سرگیجه، آکتور، نیوکمپ، آمستردام، سیاه‌چاله و ... توانسته اند توجه مخاطبان گسترده ای را به خود جلب کنند، اما این سریال ها چه ویژگی هایی داشتند که مورد توجه قرار گرفتند، برای بررسی این ویژگی ها با برخی از کارشناسان گپ و گفتی داشتیم.

محمود گبرلو، مجری و منتقد سینما در این باره به خبرنگار برنا گفت: 

باتوجه به اینکه تمام سریال های شبکه نمایش خانگی را تماشا نکرده‌ام نمی توانم به صورت دقیق و جدی درباره آن ها نظر بدهم اما شبکه نمایش خانگی یک موقعیت طلایی برای تماشاگران است که بتواند در ابتدا خودش را سرگرم کند و سپس پیام های اخلاقی و آموزشی را که در نظر دارد در این شبکه ها پیدا کند.

محمود گبرلو بیان کرد: اختلافات اخیری که درباره متولیان شبکه نمایش خانگی ایجاد شده موجب شده تا روند تولیدات شبکه نمایش خانگی با اشکالات جدی مواجه شده و حتی گاهی اوقات دیده شده که برخی مجموعه ها متوقف شده است اما دوباره پس از برطرف شدن اختلافات مجدد تولید آن آغاز شده است. همچنان مشخص نیست که متولی شبکه نمایش خانگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است یا سازمان صدا و سیما، هر دو نهادهای فرهنگی جامعه هستند اما با نگاه های بسیار متفاوت دارند. ساترا که زیرا مجموعه صدا و سیما است نگاه های متفاوتی نسبت به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی داردو طبیعتا سعی در ایجاد تغییرات عمده در شبکه نمایش خانگی دارد.

این منتقد سینما ادامه داد: نکته مهم این است که هر حرکت، توقف و تولیدی اگر بر مبنای آمار و استدلال درست و جدی نباشد شبکه نمایش خانگی را دچار شکست و ورشکستگی می کند زیرا شبکه نمایش خانگی به اقتصاد مخاطبان وابسته است، مخاطبان هم زمانی که یک سریال یا مجموعه جذاب ببینند برایش هزینه می کنند، اگر قصه ای باشد که به روز و مرتبط با قصه های مخاطبان نباشد، بیننده نخواهد داشت مخصوصا در شرایط اجتماعی ما که با مسائل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی زیادی مواجه هستیم.

محمود گبرلو گفت: مخاطبان علاقه دارند تا مباحث گرانی، اعتراضات اجتماعی و ارتباطات سیاسی مانند برجام یا توافق و ... را هم در تولیدات شبکه نمایش خانگی ببینند، ضمن اینکه شبکه نمایش خانگی باید از یک ساختار محکم و محتوای مناسب برخوردار باشد که باعث جذابیت برای تماشاگران شود یعنی نمی توانیم به هر فردی اجازه ساخت سریال های شبکه نمایش خانگی را بدهیم زیرا ساختن سریال برای این شبکه خیلی سخت تر ساختن فیلم سینمایی یا یک مجموعه کوچک تلویزیونی است و باید یک کارگردان حرفه ای، تیم کارگردانی قوی و گروه فیلم نامه نویس حرفه ای وجود داشته باشند تا بتوانند سریال را در تولید کنند. تمام این مسائل اگر به درستی اجرا شود موجب رونق شبکه نمایش خانگی می شود اما اگر درست اجرا نشود مخاطبان پایگاه سرگرمی و تماشای فیلم ندارند.

محمود گبرلو با اعتقاد بر مکمل بودن رسانه های تصویری در ایران و جهان، توضیح داد: تلویزیون تکمیل کننده سینما و سینما تکمیل کننده تلویزیون است و طبیعتا شبکه نمایش خانگی که از این دو رسانه تصویری نشات گرفته است به سینما و تلویزیون نیازمند است و باید با برای برطرف کردن نیاز مخاطب هر سه رسانه با یکدیگر همکاری کنند اما متاسفانه تضاد و دوگانگی در مواضع و دیدگاه های محتوایی رسانه ها باعث شده اختلاف شدیدی در میان هنرمندانی که در این عرصه مشغول به فعالیت هستند ایجاد شود البته به نظر من این اختلاف نظر بیشتر در میان مدیران و سیاست گزاران وجود دارد و همین موضوع ضربه جدی وارد کرده است.

این مجری ادامه داد: هنرمند در هر رسانه و هر شرایطی می تواند هنر خودش را ارائه دهد و هر موضوع و قصه ای را تبدیل به یک فیلمنامه خوب و جذاب کند. ممکن است این قصه گاهی در قالب سینما گاهی در قالب سریال تلویزیونی و گاهی در قالب سریال شبکه نمایش خانگی ساخته و تولید شود؛ نکته مهم این است که اگر این رسانه ها بخواهند حرف جامعه را بزنند نیازی به این اختلافات شدید نیست.

او افزود: معضلی که وجود دارد این است که داخل سینما فیلمی ساخته می شود اما مورد تایید تلویزیون نیست یا داخل شبکه نمایش خانگی مجموعه ای ساخته می شود که مورد تایید تلویزیون نیست، اگر دقت کنیم فیلم های سینمایی روز از تلویزیون پخش نمی شود و یا اینکه سریال های نمایش های خانگی به پایان رسید در شبکه های تلویزیون پخش نمی شود؛ این معضل می شود که هم تماشاگران و هم هنرمندان سرگردان می شوند و نمی دانند با چه برنامه ریزی و آهنگی خودشان را تنظیم کنند.

محمود گبرلو، مجری و منتقد سینما بیان کرد: نمی شود که فیلم و یا سریالی در کشور ساخته شود و یک گروه آن را بپذیرند و گروه دیگر نه! زیرا همه باید از یک چارچوب حاکمیتی پیروی کنند. چندین سال است که فیلم های سینمایی روز تولید و اکران می شود اما در تلویزیون پخش نمی شود و تنها یکسری فیلم های قدیمی و کهنه مدام پخش می شود و به نظر من یک اشکال جدی در سیاست گزاری و استراتژی اصولی رسانه ملی است زیرا اگر تولیدات داخلی را با نیازهای مخاطبان و متناسب با فرهنگ داخلی تنظیم نکنیم مجبور می شویم برای سرگرم کردن مخاطب به پخش فیلم های خارجی که به فرهنگ ایرانی نزدیک نیستند متصل شویم اما خیلی بهتر است که ما فیلم های خودمان که به فرهنگ ایرانی هم نزدیک تر است برای مخاطبان پخش کنیم.

محمود گبرلو در پایان گفت: امیدوارم روزی بیاید که تلویزیون متوجه شود که سینما می تواند کمک بسیار بزرگی برای جذب سینمای ایران و تماشاگر ایرانی کند. در دنیایی که از طریق اینترنت و ماهواره می توان به روز ترین فیلم ها را دید تلویزیون نمی تواند از این دنیا عقب باشد. این ممسئله ای است که باید هم به لحاظ فقهی و شرعی موانع را برطرف کنیم و هم موانع قانونی برای تماشای فیلم ها را از میان برداریم. اگر فیلم های خارج را با مقداری سانسور ضروری از شبکه های تلویزیون پخش کنیم خانواده ها هم با خیال راحت فرزندان را به تماشای برنامه های تلویزیونی تشویق می کنند. این موضوع به فهم و رشد و تفکر بیشتر کمک می کند.

در روزهایی که سریال های شبکه نمایش خانگی مخاطبان بسیاری را به خود جذب کرده است و در ژانرهای مختلف دست به تولید آثار زده است تلویزیون نیز با سریال هایی مانند گیل دخت و برنامه های ترکیبی و مسابقات در شبکه های مختلف به دنبال جلب نظر مخاطب حداکثری است. در گزارشی همراه با خانواده سینما وتلویزیون به دنبال بررسی و تحلیل دلایل موفقیت و شکست آثار در حوزه نمایش وسریال ها در مدیوم های مختلف هستیم.

امیرحسین شریفی، تهیه کننده سینما در این باره معتقد است:

به دلیل اینکه مسئله سانسور و ممیزی ها در شبکه نمایش خانگی یک مقدار کم تر شد این شبکه ها توانستند مخاطبان بیشتری را به خود جذب کنند و برای مخاطبان تفاوتی ندارد که ژانر فیلم کمدی یا جدی باشد هر اثر می تواند مخاطبش را پیدا کند اما مسئله ممیزی ها مخاطبان را از تلویزیون دور کرده است و چه خوب که مدیران سیما هم کمی دست برنامه سازان در انتخاب موضوعات بازتر بگذارند..

این تهیه کننده سینما گفت: باتوجه به اینکه تمام سریال ها  و مجموعه های شبکه های نمایش خانگی را تماشا نکرده ام نمی توانم به صورت قطعی در مورد آثار نظر بدهم اما شبکه نمایش خانگی بسیار بیشتر از تلویزیون توانسته مخاطبان را به خودش جذب کند. تلویزیون در عید نوروز سریال های مختلفی را به نمایش گذاشت اما تنها سریال «نون خ» دیده شد چون مخاطبان کمتر از قبل تلویزیون تماشا می کنند و بیشتر به تماشای سریال ها و مجموعه های شبکه نمایش خانگی علاقه دارند.

امیر حسین شریفی افزود: اما اصولا یک تعداد خاص و مشخصی از تهیه کنندگان و کارگردانان در حال فعالیت در شبکه های نمایش خانگی هستند و یک سینماگر مستقل اگر ارتباطات قوی نداشته باشد نمی تواند در این پلتفرم ها کار کند. الان فصل بیکاری کسانی است که می توانند قوی عمل کنند. یک مقداری از این مسائل و مشکلات به دلیل کمرنگ بودن ممیزی ها و سانسور در شبکه نمایش خانگی است.

تهیه کننده فیلم سینمایی «اشک سرما» بیان کرد: تلویزیون و پلتفرم ها باید به صورت درست و صحیح رقابت کنند اما تعداد زیادی از افرادی که در تلویزیون در حال فیلمسازی هستند شناخته شده نیستند و افراد همسو با سلیقه مدیران بیشتر در حال فعالیت هستند.    

امیرحسین شریفی در پایان گفت: خود من که حدود 137 تا فیلم و سریال ساخته ام حدود 2 سال و نیم است که بیکارم و هیچ فعالیت هنری ندارم. یک فیلم برای پخش شبکه های نمایش خانگی به ساترا ارسال کردم که ایرادات گوناگونی از آن گرفته شد و ترجیح دادم تا کار نکنم. الان در حال حاضر مشغول به هیچ فعالیتی نیستم و تمام معیشت خود را از سرمایه‌ای که داشتم تامین می کنم اما به دنبال بازگشت به سینما هستم و فیلم های ارزشمند بسازم زیرا دست در سینما بازتر است و راحت تر می توان فعالیت کرد.     

انتهای پیام/