به گزارش برنا؛ زبان به عنوان یکی از عوامل رشد شناختی کودکان محسوب می‌شود و پرحرفی کودک در سنین رشد امری طبیعی است. برخی از ما والدین به دلیل مشغله‌های زیاد حوصله حرف زدن با کودک را نداریم و وقتی کودک ما زیاد حرف می‌زند کلافه شده و او را سرزنش می‌کنیم.
والدین گرامی عوامل مثبت و منفی فراوانی موجب زیاد حرف زدن بچه‌ها می‌شود که در این بخش به آنها اشاره نموده‌ایم.
حس کنجکاوی و تمایل به دانستن همه چیز
کودکان به صورت ذاتی کنجکاوند و کنجکاوی نقش بزرگی در چگونگی رشد و شکل گیری شخصیت آنها دارد. یکی از دلایل پرحرفی کودکان حس کنجکاوی و تمایل به دانستن همه چیز است. کودکان پر حرف به دنبال چیزهای تازه برای یادگیری هستند و چون تمایل به دانستن همه چیز دارند، بیشتر حرف زده و سوال می‌کنند پس جواب آنها را به خوبی بدهید زیرا کنجکاوی اگر به درستی هدایت شود، زندگی کودک به طور کلی تغییر خواهد کرد.
هوش و استعداد
کودکانی که زیاد حرف می‌زنند، از هوش بالایی برخوردارند زیرا یکی از نشانه‌های ارزیابی کودکان باهوش، توانایی آنها در تکلم و تسلط سریع‌تر بر تکلم است. رشد مهارت‌های ارتباطی و شناختی در کودکانی که دیرتر حرف می‌زنند، با تاخیر صورت می‌گیرد.
گرایش به تعامل
یکی از دلایل پرحرفی کودکان تمایل آنها به برقراری ارتباط با دیگران است. مهمترین روابط اجتماعی کودک روابط او با دوستانش است. کودکان پرحرف سریع تر دوست پیدا کرده و زودتر رابطه دوستی برقرار می‌کنند.
برون گرایی
کودکان در همان سنین ابتدایی نشانه‌های برونگرایی یا درون گرایی را بروز می‌دهند. بعضی اوقات پرحرفی نشانه‌ای از برون گرایی یا ویژگی‌های رفتاری افراد است. برونگراها انرژی زیادی دارند و از همراهی با دیگران انرژی می‌گیرند و اگر کسی دور و بر شان نباشد و با او حرف نزند، حوصله‌شان خیلی زود سر می‌رود.
جلب توجه والدین
یکی از علت‌های زیاد حرف زدن کودکان جلب توجه والدین است. کودکان به دلایل مختلفی جلب توجه می‌کنند. کمبود اعتماد به نفس در کودک و نیاز به دیده شدن، نادیده گرفتن و بی توجهی از مهمترین دلایل توجه طلبی در کودکان است. اگر کودکتان زمانی که مادران با تلفن صحبت می‌کنید یا در جمعی مشغول صحبت هستید، با شما حرف می‌زند و مکرر سوال می‌پرسد، می‌خواهد بگوید به من توجه کن.
حسادت به فرزند دوم
بعد از متولد شدن فرزند دوم از میزان اقتدار و قدرت فرزند ارشد خانواده کم شده و او به اجبار برای جلب توجه والدین و ارضای نیاز وابستگی، با عضو جدید خانواده رقابت می‌کند. کودکان بالای ۳ سال معمولا برای جلب توجه والدین بعد از متولد شدن فرزند دوم زیاد حرف می‌زنند.
ترس از تاریکی و تنهایی
برخی از کودکان بدون داشتن هیچ دلیل خاصی از تاریکی و تنهایی می‌ترسند. گاهی ترس کودکان به زیاد صحبت کردن آن ها منجر می‌شود.این اتفاق در سنین پایین و برای کودکانی که شب‌ها از تنها خوابیدن در اتاق می‌ترسند، اتفاق می‌افتد. چنین کودکانی از والدینشان می‌خواهند که کنار آنها بمانند تا با آنها صحبت کنند.
تقلید از والدین
کودکان از والدین می‌آموزند و رفتار آنها را چه مثبت و چه منفی الگوبرداری می‌کنند و این یک واقعیت انکارناپذیر است. بعضی اوقات پرحرفی کودکان ناشی از تأثیر پذیری آنها از اولیاست. والدینی که زیاد حرف می‌زنند اغلب کودکان پرحرف دارند. در این گونه موارد باید والدین رفتار خود را اصلاح کنند تا در رفتار کودک نیز تغییر ایجاد شود.
بلند فکر کردن
برخی کودکان در سنین پایین با خودشان حرف می‌زنند و بلند بلند فکر می‌کنند و هرچه به ذهنشان می‌آید را به زبان می‌آورند. این رفتار بخشی از فرایند رشدی آنهاست و به او در حل مسائل و کنترل نفس کمک می‌کند.
کمبود محبت
کودکان برای رشد بهتر، به عشق و محبت نیاز دارند. کمبود عاطفی در کودکان معمولا از فاکتورهای بسیاری مانند ترک کودک، بدرفتاری با وی و نیز انواع مشکلات پیچیده خانوادگی ناشی می‌شوند و درنهایت زمینه را برای بی توجهی نسبت به کودک فراهم می‌کنند. یکی از نشانه‌های کمبود عاطفی در کودکان پرحرفی است زیرا این کودکان با حرف زدن زیاد سعی در جلب توجه والدین دارند.
بیش فعالی
پرحرفی می‌تواند مربوط به مشکل بیش فعالی کودک نیز باشد. صحبت کردن بیش از حد، پریدن وسط حرف و قطع کردن صحبت یکی از علائم بیش فعالی است. کودکان با پر حرفی سعی دارند به تخلیه انرژی خود بپردازند. این نوع پرحرفی با درمان بیش فعالی خود به خود و به مرور رفع می‌شود.
بیماری های روحی و روانی
برخی از اقسام پرحرفی دلالت بر بیماری‌های روحی و روانی دارد. برخی اوقات پرحرفی کودکان به خاطر اضطراب و هیجان است و آنان از صحبت کردن، برای تخلیه ی اضطراب و نگرانی های خود استفاده می‌کنند.
والدین عزیز گاهی نباید نگران پر حرفی کودکتان باشید زیرا بچه‌های پرحرف ویژگی های مثبت زیر را دارا هستند:
مشارکت و مهارت‌های اجتماعی بیشتری دارن. و از اعتماد به نفس خوبی برای معاشرت با دیگران در جمع برخوردار خواهند بود.
زندگی جالبی دارند و در آینده موفقیت‌های بیشتری به دست می‌آورند.
در دوران تحصیل عملکرد بهتری نسبت به دیگران دارند.
مهارت‌های کلامی بهتری دارند.
مفاهیم را بهتر و سریع تر درک می‌کنند.
کنجکاو هستند و خودشان به دنبال جواب سوال‌های خود هستند.
انرژی زیادی داشته و چیزهای بیشتری برای گفتن دارند.
در آینده پدر و مادر بهتری خواهند بود.
احساسات خود را بهتر ابراز کرده و نظراتشان را درباره موضوعات مختلف اعلام می‌کنند.
پدر و مادر عزیز در برخورد با فرزند پرحرف خود:
صبر و تحمل بیشتری داشته و از رفتار آن عصبی نشوید.
صحبت‌های کودک را بشنوید و توجه بیشتر به او داشته باشید.
برنامه مشخصی برای گفت و گو با او تعیین و در این زمان ها فقط به کودک خود گوش داده و مشغول کار دیگری نباشید.
از تنبیه کودک پرهیز کنید.
کودک را به رفتارهای مبتکرانه تشویق کرده و او را در کلاس‌های ورزش و فعالیت‌های فکری مثل شطرنج ثبت نام کنید.
رفتارهای مثبت را در کودک مانند به موقع حرف زدن، رعایت نوبت هنگام صحبت کردن و سنجیده حرف زدن تقویت کنید.
با گفتن زیان‌ها و مشکلات پرحرفی، از کودک خود بخواهید که مراقب صحبت‌هایش باشد.
برای جلوگیری از بروز بسیاری از مشکلات در دوره بزرگسالی می‌توان از مشاوره کمک گرفت.