خبرگزاری برنا؛ با توجه به روند رو به رشد ورود انواع ضایعات صنعتی و خانگی به محیط زیست و آلوده شدن این منبع مهم طبیعی، تحقیقات متعددی در جهت یافتن راه‌های بازیافت چنین ضایعاتی در جریان است.
انباشت حجم وسیعی از مواد ضایعاتی مانند لاستیک فرسوده و شیشه که در طبیعت تجزیه نمی‌شوند، نگرانی‌های جدی از نظر محیط زیست در سطح جهان ایجاد کرده است. با توجه به رشد سریع جمعیت و توسعه حمل و نقل، تولید لاستیک های وسایل نقلیه به طور تصاعدی افزایش یافته و متعاقب آن، تعداد لاستیک های فرسوده ضایعاتی نیز افزایش می‌یابد.
دفن لاستیک های ضایعاتی به علت دارا بودن ترکیبات سمی، می‌تواند عامل تهدید‌های اکولوژیکی مختلف باشد. همچنین سوزاندن آن ها، باعث تصاعد گاز‌های سمی می شود. بر این اساس ، بازیافت این مواد از هر لحاظ مفید است و باید در برنامه‌های مدیریتی قرار گیرد.
یکی از راهکار‌های بازیافت لاستیک ضایعاتی ، استفاده از آن در تولید بتن است. بتن پر مصرف‌ترین ماده در صنعت ساختمان سازی بوده و حجم زیادی از منابع طبیعی را مصرف می کند و می‌توان از لاستیک ضایعاتی ، به عنوان جایگزین سنگدانه‌های طبیعی و یا سیمان استفاده کرد..
استفاده از خرده لاستیک‌های ضایعاتی به عنوان جایگزین سنگدانه طبیعی می‌تواند علاوه بر کمک به پاکسازی محیط زیست، باعث کاهش بهره برداری از منابع طبیعی نظیر معادن شن و ماسه و همچنین خطرات زیست محیطی ناشی از برداشت آن‌ها شود. در سال‌های اخیر تحقیقاتی در زمینه تاثیر استفاده از ذرات لاستیک ضایعاتی به عنوان جایگزین بخشی از سنگدانه طبیعی بر رفتار و خواص مکانیکی بتن انجام شده است .
در همین راستا، پژوهشگرانی از دانشگاه گرمسار و دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن ، مطالعه‌ای را انجام دادند که در آن، رفتار حرارتی بتن‌هایی که در تهیه آن‌ها از لاستیک بازیافتی و پودر شیشه به عنوان بخشی از ریزدانه و سیمان استفاده شده، مورد بررسی قرار گرفته است.
آن‌ها برای تعیین میزان تاثیر اندازه ذرات لاستیک بر کارایی و مشخصات مکانیکی، پیش و پس از اعمال حرارت، از دو اندازه متفاوت ذرات لاستیک ۰.۱۵ تا ۱ و ۳ تا ۵ میلی متر و همچنین درصد‌های مختلف پودر شیشه استفاده کردند .
نتایج بررسی‌های انجام شده در این تحقیق نشان داد:اختلاط ۵ درصد لاستیک و ۱۰ درصد پودر شیشه در بتن، و همچنین اندازه ۳ تا ۵ میلی متر ذرات لاستیک، بهترین نتایج را از نظر مقاومت‌های فشاری و کششی، ایجاد می کند .
مسعود ضیایی، محقق دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه گرمسار و همکارانش می‌گویند: پس از اعمال حرارت ۶۰۰ درجه سانتی گراد، افت وزن مشاهده شد، ولی بتن‌های دارای لاستیک و پودر شیشه ، افت کمتری را نشان دادند که علت آن جایگزینی پودر شیشه به جای سیمان بود و هر چه این جایگزینی بیشتر شد، افت کمتر بود. همچنین وجود لاستیک در قطعات ۳-۵ میلی متر، افت کمتری را در وزن بتن به همراه داشت.
آن‌ها می‌افزایند: افزایش میزان جایگزینی و اندازه ذره برای لاستیک و همچنین افزایش میزان جایگزینی پودر شیشه، عموما باعث افزایش نسبت مقاومت کششی به مقاومت فشاری شد و این نشان دهنده این است که وجود لاستیک و پودر شیشه باعث عملکرد بهتر بتن در کشش نسبت به فشار وارده می‌شود.
این نتایج در کنار سایر پژوهش‌های مشابه، نشان از آن دارند که می‌توان با به کارگیری قطعات خردشده لاستیک و همچنین شیشه پودرشده در تهیه بتن‌های ساختمانی، ضمن بالاتر بردن کیفیت بتن، از آلوده شدن بیشتر محیط زیست توسط پسماند مواد ذکرشده جلوگیری کرد .
این یافته‌های فنی در یک ماهنامه علمی پژوهشی از نشریات دانشگاه صنعتی امیرکبیر به نام ماهنامه مهندسی عمران امیرکبیر منتشر شده است .
انتهای پیام/