به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری برنا؛ سالهاست که تاثیر بازی‌های ویدئویی خشونت آمیز بر رفتار یک موضوع بحث برانگیز بوده است. تحقیقات گذشته اغلب به سمت افزایش بالقوه در تهاجم و استرس در میان بازیکنان این بازی‌ها اشاره کرده است. این باور بحث‌های مداوم بین والدین، مربیان و سیاست گذاران را در مورد مناسب بودن چنین بازی‌هایی برای مخاطبان جوان برانگیخته است. با انگیزه این بحث‌ها و ناسازگاری‌ها در یافته‌های قبلی، محققان یک مطالعه جدید را برای بررسی اثرات فیزیولوژیکی و روانی بازی‌های ویدئویی خشونت آمیز به طور جامع‌تر آغاز کردند.
گاری ال واگنر، محقق دکترا در دانشگاه لوکزامبورگ گفت: من به این موضوع علاقه‌مند هستم، زیرا خودم یک گیمر هستم. از وقتی که بچه بودم، به بازی‌های ویدئویی و دنیای مجازی علاقه‌مند بودم. من بازی کردم، چون سرگرم کننده بود، چون از رقابت لذت می‌بردم، از داستان‌های خوب لذت می‌بردم، اما همچنین برای تسکین استرس زندگی روزمره ام از آن استفاده می‌کنم. وقتی تحصیلات روانشناسی را شروع کردم به تحقیق و به ویژه در مورد جلوه‌های بازی‌های ویدئویی علاقه‌مند بودم. من متوجه شدم که در تحقیقات در مورد جلوه‌های خشونت آمیز بازی‌های ویدئویی، ناسازگاری‌های زیادی وجود دارد، با برخی از محققان ادعا می‌کنند که بازی‌های ویدئویی خشونت آمیز رفتار تهاجمی را افزایش می‌دهد، در حالی که محققان دیگر نشان دادند که این مورد نیست. من از تصویر رسانه‌ای از بازی‌های ویدیویی خشونت آمیز که این بحث هنوز در حال انجام را منعکس نمی‌کند لذت نبردم و بنابراین تصمیم گرفتم خودم اثرات بازی‌های ویدیویی خشونت آمیز را بررسی کنم.
این مطالعه شامل ۵۴ شرکت کننده مرد بود. این افراد از طریق کانال‌های مختلف از جمله لیست‌های پستی دانشگاه، رسانه‌های اجتماعی و پوستر‌های تبلیغاتی استخدام شدند. هر شرکت کننده به طور تصادفی برای بازی یک بخش خشونت آمیز یا غیر خشونت آمیز از بازی ویدیویی محبوب "Uncharted ۴: A Thief's End" به مدت ۲۵ دقیقه اختصاص داده شد.
برای اندازه گیری اثرات بازی، محققان از چندین تکنیک نوآورانه استفاده کردند. آن‌ها سطح کورتیزول (هورمون استرس) و تستوسترون شرکت کنندگان را قبل و بعد از بازی با استفاده از نمونه‌های بزاق ارزیابی کردند. علاوه بر این، برای سنجش ویژگی‌های شخصیتی، شرکت کنندگان پرسشنامه‌هایی را برای ارزیابی "تتراد تاریک"، ماکیاولیسم، روانپریشی، خودشیفتگی و سادیسم روزمره را تکمیل کردند. در نهایت از یک آزمایش ارتباط ضمنی (IAT) برای اندازه گیری گرایش‌های تهاجمی استفاده شد.
نتایج کاملا غیر منتظره بود. برخلاف آنچه بسیاری از مطالعات قبلی نشان داده اند، محققان هیچ تغییر قابل توجهی در سطح تستوسترون در هر دو گروه پیدا نکردند. جالب‌تر اینکه سطح کورتیزول در گروه بازی خشونت آمیز کاهش یافته است. این نشان می‌دهد که به جای افزایش استرس، بازی خشونت آمیز ممکن است تاثیر آرامش بخش بر بازیکنان داشته باشد.
علاوه بر این، با استفاده از آزمون ارتباط ضمنی، این مطالعه شناخت تهاجمی را ارزیابی کرد اساسا، چقدر احتمال دارد که شرکت کنندگان خود را با افکار یا رفتار‌های تهاجمی مرتبط کنند. نتایج نشان داد که هیچ تفاوت قابل توجهی بین گروه بازی خشونت آمیز و گروه بازی غیر خشونت آمیز وجود ندارد. این نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض کوتاه مدت خشونت بازی‌های ویدئویی ممکن است بر افکار یا گرایش‌های تهاجمی فرد تأثیر نگذارد، همانطور که برخی تحقیقات قبلی نشان داده است.
واگنرگفت: ما تلاش کردیم تا آزمایش کنیم که آیا بازی‌های ویدیویی خشونت آمیز، تجاوز را افزایش می‌دهد که ما بر اساس ادبیات قبلی در مورد این موضوع فرض کردیم. ما فکر کردیم که ناسازگاری در ادبیات در این موضوع ممکن است به دلیل غفلت قبلی برای در نظر گرفتن عواملی مانند شخصیت بازیکنان و اثرات فیزیولوژیکی باشد. چیزی که در نهایت برای ما شگفت انگیز بود این بود که بازی کردن یک بازی ویدیویی خشونت آمیز هیچ تاثیری بر تهاجم نداشت، حتی با در نظر گرفتن اثرات فیزیولوژیکی و شخصیت، اما حتی اثرات فیزیولوژیکی مفید را فراهم می‌کرد.
مشخص شد که ویژگی شخصیتی ماکیاولیسم که با دستکاری و تمرکز بر منافع شخصی مشخص می‌شود این اثر را تعدیل می‌کند. شرکت کنندگان با سطوح بالاتر ماکیاولیسم که بازی خشونت آمیز را انجام دادند، کاهش چشمگیری در کورتیزول را نشان دادند. این یافته نشان می‌دهد که واکنش به بازی‌های ویدئویی خشونت آمیز ممکن است بر اساس ویژگی‌های شخصیتی فردی متفاوت باشد. در مقابل، سایر صفات در تتراد تاریک، مانند سادیسم، روان پریشی و خودشیفتگی، هیچ اثر تعدیل کننده قابل توجهی نشان ندادند.
واگنر گفت: مردم عادی باید از این مطالعه بگیرند که هیچ تصویر روشنی وجود ندارد که بازی‌های ویدئویی خشونت آمیز برای بازیکنان مضر است. آن‌ها لزوما به هیچ وجه تجاوز را افزایش نمی‌دهند، اما حتی می‌توانند اثرات آرامش بخش مثبتی برای بازیکنان داشته باشند.
اما این مطالعه مانند همه تحقیقات شامل برخی محدودیت‌ها است. واگنر توضیح داد: ما فقط می‌توانیم اثرات این مطالعه را برای بازی ویدیویی که انتخاب کرده ایم، تعمیم دهیم. با این حال، در آزمایشگاه رسانه‌ای و تجربی ما در دانشگاه لوکزامبورگ، ما این تحقیق را ادامه می‌دهیم و سعی می‌کنیم از مواد مختلف در تمام آزمایش‌های خود استفاده کنیم تا سرانجام بتوانیم این یافته‌ها را به طور گسترده‌تر در رسانه تعمیم دهیم.
محدودیت دیگر تمرکز تنها بر شرکت کنندگان مرد بود. این مطالعه به مردان محدود شد تا تغییرات و عوامل کنترل مانند چرخه قاعدگی و دارو‌های ضد بارداری خوراکی را کاهش دهد که می‌تواند بر سطح هورمونی تأثیر بگذارد. اما این سوال‌های باز را در مورد چگونگی واکنش زنان به بازی‌های ویدئویی خشونت آمیز باقی می‌گذارد.
با نگاه به آینده، محققان پیشنهاد می‌کنند که مطالعات جامع‌تر، از جمله شرکت کنندگان زن و اندازه نمونه‌های بزرگتر، مورد نیاز است. چنین مطالعات درک دقیق تری از رابطه پیچیده بین محتوای بازی‌های ویدئویی، پاسخ‌های فیزیولوژیکی و شناختی و انواع مختلف شخصیت را فراهم می‌کند.
این مطالعه، بازی‌ها، هورمون‌ها و شخصیت‌های تاریک: تتراد تاریک و اثرات بازی‌های خشونت آمیز بر تهاجم، کورتیزول و تستوسترون توسط گاری ال واگنر، آندره شولز و آندره ملزر نوشته شده است.
انتهای پیام/