به گزارش برنا؛ علی مهدیان در یادداشتی نوشت: امروز به موازات فشار اقتصادی دچار یک جنگ رسانه ای فرهنگی و شناختی هستیم. دشمن فقط جبهه ای مقابل ما نساخته بلکه یک محیط زندگی مجازی درست کرده که ویژگیش دو قطبی سازی و اختلاف افکنی است. چگونه میتوان در این محیط زیست اختلاف ساز زیست و آن را تغییر داد، و از آن ضربه نخورد؟
یک لازمه اش فعال کردن ساحت اندیشه است. اهل فکر و عقلانیت شدن. عقلانیت برای همه خواسته های ما لازم است، از جمله همین وحدت، شبکه سازی، جبهه سازی. بگذارید چند مثال بزنم:
وقتی بنی اسراییل با گوساله سامری به سمت شرک(حیاتی ترین آرمان جبهه حق) سوق پیدا کردند، هارون ع، مراقب وحدت بود و نگذاشت وحدت جامعه از بین برود. «إِنِّي خَشِيتُ أَن تَقُولَ فَرَّقْتَ بَيْنَ بَنِي إِسْرائِيلَ» چون این وحدت را باعث اصلاح امت و تقابل با مفسدین میدانست.« وَأَصْلِحْ وَلَا تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ».
مثال دیگر ماجرای قرآن سر نیزه کردن لشکر معاویه و درخواست وحدت حول کتاب خدا است، اینجا مسیر امیرالمومنین با خوارج ظاهرگرا جدا شد. او میگفت این وحدت دشمن پسند است ظاهرش وحدت است و باطنش اختلاف و پاشیدگی جبهه حق.
در فتنه سال ۸۸ عده ای آدمهای خوب دم از وحدت خواص میزدند. عده دیگری دم از دوتایی اصولگرایی و اصلاح طلبی میزدند. حال آنکه هر دو خطا بود، ملاک روشن بود. نه اصلاح طلبی مهم بود دیگر و نه اصولگرایی، مهم این بود که مقابل این نقطه روشن یعنی مقوله فتنه، هر کس چه موضعی میگیرد. چه کسی صریح است. چه کسی سکوت کرده، چه کسی صدایش کم رمق است. ملاک اراده رهبری بود.
در ماجرای کمک ایران به سوریه و بشار اسد، بدنه جدی از جبهه اسلامگرایان مخالف اسراییل حتی ، با ایران مخالف شدند. بخش جدی از جریانات دنیای اسلام با ایران اختلاف پیدا کردند. حاج قاسم با روسیه هماهنگ شد اما با این جریانات اسلامی اختلاف پیدا کرد، نه فقط داعش و جبهه النصره بلکه بسیاری از جریانات اخوانی و سلفی و سنتی و غیره مقابل ما شدند، ملاک ضربه به اراده اسراییل بود و رشد و اصلاح امت و اراده رهبر جبهه.
رهبری پس از انتخابات مجلس بارها بحث اختلاف و وحدت را مطرح کرد. دلیلش هم با توجه به منتخبین جدید روشن است. اما برخی معتقدند «گفتمان امید» را رها کنیم یا نقد «گفتمان آرمانجویی و عدالتخواهی بی عقل و بی اخلاق» را رها کنیم که اختلاف نسازیم. گفتمان را نقد کردن که البته غیر از نقد این و آن است. و این کاری است که رهبری هم میکند در دیدار با دانشجویان هم دوباره چنین کرد.
جبهه سازی باید مقابل طرح دشمن باشد پس طرح دشمن را باید دانست، هماهنگ با حرکت اصلاحی رهبری باید باشد پس طرح رهبری را هم باید دانست. و الا خودش یک «وحدتگرایی خوارجی» و ظاهرگرا خواهد بود در خدمت دشمن.
انسانهای جبهه ساز و جریان ساز باید اندیشه ای راهبردی داشته باشند تا بتوانند «سعه صدر» حقیقی و مخلصانه پیدا کنند یعنی وجودشان گسترده شود که به قول امیرالمومنین ع ابزار اصلی جلودارها و پیشروها است. «آله رئاسه سعه الصدر»